طنز/ شیوه های مدیریت جهان به سبک آمریکایی
پارسینه: 1) سخنرانی کنید و بگویید خوردن نخود در جابلقا و انفجارهای لوبیایی خط قرمز ماست.
1) سخنرانی کنید و بگویید خوردن نخود در جابلقا و انفجارهای لوبیایی خط قرمز ماست.
2) شهروندان شما نگران تاثیر جنگ جابلقا بر قیمت آی پد هستند. دلتان میخواهد آنها را به ساده زیستی دعوت کنید و بگویید: گلکسی تب سامسونگ چه کم از آی پد قرمز دارد؟ ولی اگر این کار را بکنید رای نمیآورید. لذا به شهروندان بگویید: همه چیز تحت کنترل است، مهربانی هست، اپل هست، شقایقم که هست. زندگی باید کرد.
3) جابلقایی ها افتاده اند به جان هم. شما با دیدن کشته شدن جابلقایی ها به دست هم اشک در چشمانتان حلقه میزند. از آنجایی که با کشتار مخالف هستید باید به گروه معترضان جابلقایی اسلحه بدهید تا آنها گروه دیگر را با آن ناز کنند. وقتی معترضان دولت جابلقا را با اسلحه ناز کردند خود دولت خجالت میکشد و دست از خشونت و لجبازی بر میدارد.
4) دولت جابلقا در مقابل نوازش مخالفان از خود خشونت نشان میدهد. شما عصبانی میشوید. اما باید آرامش خود را حفظ کنید. شما یک دیپلمات هستید. هرچند که تابلوست اما دوباره بگویید خوردن نخود در جابلقا و انفجارهای لوبیایی خط قرمز شماست. احتمالا طرف مقابل میگوید: «داداش چرا جو میدی؟ کسی نخود نخورده که.» شما اعتنایی به این حرف ها نکنید.
5) اسنادی منتشر میشود مبنی بر فروش تسلیحات لوبیایی توسط کشور شما به عراق.ولی با این حال شما همچنان پرچمدار حقوق بشر هستید و بقیه کشورها هم طبیعتا طرفدار حقوق سفره ماهی ها.
6) بالاخره انفجار لوبیایی شکل میگیرد و شما منصفانه دست به تحلیل شرایط میزنید: انفجار از دو حالت خارج نیست. یا کار دولت جابلقا بوده، یا کار رئیس جمهور جابلقا بوده، البته ممکن است کار ارتش جابلقا هم بوده باشد.
شما صحنه های دردناک را در یوتیوب میبینید. فیلترشکن هم نمیخواهید لابد. کوفتتان بشود. از دیدن صحنه ها به خود میلرزید و میخورید به وزیر خارجه، وزیر خارجه میلرزد میخورد به وزیر دفاع ... همینطور به همدیگر میخورید و مثل دومینو میافتید روی زمین، زیر میز، پشت پرده و تصمیمات نهایی را اتخاذ میکنید.
7) جامعه جهانی در به در دنبال وجدان میگردد. شما دست بالا میبرید تا وجدان جامعه جهانی شوید و میگویید: مااز آنجایی که سابقه چند بار حمله لوبیایی به جاهای مختلف را داشته ایم و به بعضی کشورها براي حمله لوبیایی به کشورهای دیگر کمک کرده ایم خود را در این زمینه دردآشنا میدانیم، البته بیشتر دردآور آشنا بودیم ولی خب ... بسه دیگه. ختم جلسه!
8) بهعنوان وجدان جامعه جهانی تام کروزهای خود را روی دولت جابلقا میاندازید و در واقع کافه را بهم میریزید. بعد کاملا در منطقه مستقر میشوید و اشک هایتان را پاک میکنید. نفسی به راحتی میکشید و دستانتان را باز میکنید و
میگویید: آآآه صلح ... امنیت ... حقوق بشر ... که ناگهان یک اتومبیل در نزدیکی شما منفجر میشود و ده کشته و بیست زخمیبر جای میگذارد!
منبع: روزنامه قانون / آیدین سیارسریع
ارسال نظر