صنعت هوایی ایران واقعاً از عراق و افغانستان عقبتر است؟
پارسینه: کشورهای عراق و افغانستان اگر چه در اندازه و حجم صنعت هوایی ایران از لحاظ تعداد هواپیما و فرودگاه نباشند، اما در کیفیت هواپیماها و میانگین سنی ناوگان هوایشان در وضعیت بسیار مطلوبتر و غیر قابل قیاسی با ایران قرار دارند.
به گزارش «پارسینه» ، گفتههای فرزانه شرفبافی درباره اوضاع سخت و بغرنج صنعت هوانوردی بازتاب بسیاری در رسانهها داشته است. وی که برای بررسی علل تاخیر پروازها با مدیران شرکتهای هواپیمایی در دادستانی تهران حضور داشت، در جلسه عنوان کرد: «میانگین سن ناوگان هوایی کشور ۲۴ سال است. وضع عراق و افغانستان و کشورهای همسایه در صنعت هوایی از ایران بهتر است، چون ما در تحریم هستیم و برای تامین دو قطعه تجهیزات هواپیما دچار مشکل میشویم».
مدیرعامل شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران همچنین با اشاره به بازگشت تحریمهای آمریکا، به بازگشت شرایط سخت برای صنعت هواپیمای اشاره کرد: «به زودی تحویل سوخت در پروازهای خارجی ما هم قطع شده و باید چمدان چمدان پول بفرستیم تا سوخت را تامین کنیم».
سخنان مدیرعامل شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران حکایت از حقایقی تلخ دارد:
- در گام اول میانگین سنی بالای ناوگان هوایی کشور
- در گام دوم تحریمها و به ویژه عدم تحویل قطعات و حتی سوخت در ماهای آتی
- در گام سوم نیز عدم فروش و تحویل هواپیماهای خریداری شده از ایرباس و بوئینگ
میانگین عمر ناوگان هوایی کشور به گفته شرفبافی امسال به ۲۴ سال رسیده است. در نه ماه پیش ۲۶۶ هواپیما در کل ناوگان مسافری هوایی ایران وجود داشت. از این تعداد ۱۱۰ فروند آن غیرفعال بود؛ بنابراین تنها ۱۵۶ فروند هواپیما فعالند. مطمئنا هم اکنون چندین هواپیمایی دیگر نیز به دلیل طول عمر زیاد و فرسودگی از رده خارج شده اند. برای نمونه تلگراف در یادداشتی با عنوان « آیا پرواز در ایران امن است؟ »، حضور ایرباس ۳۷ ساله A۳۰۰ و بوئینگ ۷۴۷ چهل ساله فعال را نوعی رکورد در دنیا برشمرد. در عین حال براساس برآورد سازمان هوانوردی تجاری و غیرنظامی ایران (CAO)، این کشور برای تامین نیازهای بازار داخلی با توجه به جمعیت ۸۰ میلیون نفری، سالانه به حدود ۸۰ تا ۹۰ هواپیمای جدید طی پنج سال آینده و ۵۵۰ هواپیما در یک دهه نیاز دارد.
در سوی دیگر، نگاهی به کشورهای عراق و افغانستان نشان میدهد به دلیل نداشتن تحریم خرید قطعات و هواپیماهای جدید، قطعا اگر از لحاظ تعداد در اندازه و حجم صنعت هوایی ایران نباشند، اما در کیفیت هواپیماها و میانگین سنی ناوگان هواییشان بسیار جلوتر از ایران قرار دارند.
وضعیت صنعت هواپیمایی عراق بعد از سال ۲۰۰۳ و پایان جنگ، با پشتیبانی دلارهای نفتی روند رو به رشدی را طی کرده است. شرکت هواپیمایی عراق، شرکتی دولتی و حامل پرچم عراق است. این شرکت مالکیت ۳۳ هواپیمای مدرن مسافربری ایرباس و بوئینگ با ۳۱ مسیر پروازی در اختیار دارد. در عراق این شرکت دولتی به همراه چندین شرکت دیگر عراقی و اقلیم کردستان در مجموع قریب ۵۰ هواپیمای مدرن را در مالکیت دارند و دهها هواپیما دیگر نیز به شکل اجاره یا مالکیت شخصی در عراق فعالند. همچنین در کنار این شرکتهای داخلی دهها شرکت هواپیمایی خارجی مسافربری از جمله ترکیش ایرلاین، قطر و امارات که به عنوان شرکتهای تراز اول مسافربری هوای شناخته میشوند در اکثر مسیرهای هوایی عراق به شکل فعال حضور دارند.
وضعیت صنعت هوایی افغانستان نیز تقریبا بعد از پایان جنگ سال ۲۰۰۱ آمریکا با طالبان وارد مرحله جدیدی شده است. هواپیمایی آریانا افغان با ۲ هواپیما بوئینگ و ۲ هواپیما مدرن ایرباس و نیز شرکت کام ایر با ۹ هواپیمای مدرن آمریکایی و اروپایی به عنوان شرکتهای مهم فعال در این کشور شناخته میشوند. در مجموع تعداد هواپیماهای مسافربری فعال در افغانستان نزدیک ۲۰ هواپیمای مدرن غربی است. وضعیت رو به رشد صنایع هوایی افغانستان به حدی بوده است که سایر کشورها اقدام به سرمایه گذاری مستقیم در این صنعت کرده اند که از جمله می توان به سرمایه گذاری ۱۶ میلیون دلاری کویت در صنایع هواپیمایی به ویژه فرودگاههای این کشور اشاره کرد.
منبع آمارهای تعداد هواپیماشرکتها 2017 Global Airline Guide
والا به حضرت عباس قسم همه مشکلات صنعت عوایی ما فقط به خاطر تحریم نیست بلکه مهمتر از تحریم بی عرضگی و کج فهمی مسئولین صنعت هوانوردی ماست که ایمنی پرواز در کشورمان را در آستانه خطر قرار داده است.
در همین گزارش ذکر شده که عراق 50 فروند و افغانستان 20 فروند هواپیما بیشتر ندارند و برای حمل و نقل هوایی خود از خطوط اجاره ای مانند ترکیش ایرلاین استفاده می کنند خب چرا ما اینکار را نمی کنیم؟اجاره هواپیما که ربطی به تحریم ندارد.اما ما با میرویم دنبال خرید بوئینگ و ایرباس که هم پولش را نداریم و هم با وجود تحریم ها امکان خریدش برایمان وجود ندارد و یا میرویم دنبال خرید تابوت های مرگ روسی که ایمنی پروازشان در حداقل های استاندارد هم نیست و با جان مردم بازی می کنیم.
بله باید عقبتر هم باشد عراق و افغانستان با امریکا که صاحب تمام شرکتهای بزرگ هواپیما سازی است رابطه خسمانه ای ندارند وزیر پرچم امریکا حتی به اجبار سینه میزنند . لذا این کشورها اگر پول داشته باشند میتوانند هر تعداد که مایل باشند هوا پیما خریداری کنند .
کسانی که 20 سال پیش میلیاردها خرج پروژه هسا-140 کردند و قرار بود در حال حاضر ایران توانایی تولید هواپیماهای مسافری را بومی کرده باشد باید محاکمه بشوند. چرا اینهمه سرمایه بجایی رسید که پنج هواپیما تولید شد سپس خط تولید به کلی متوقف شد و پول بیت المال و نفت مردم اینجوری تلف شد.
مگر اتومبیلهای سواری وکامیونهایی که افغانی ها دارند ما داریم که هواپیما شو داشته باشیم .تریلی ۷۰۰میلیونی را با ۱۲۰میلیون می خرن .انها که مجبور نیستن از صنعت داخلی حمایت کنند
اکثر این خبرهای بد برای برای تضعیف مردم هستش و بزرگنمایی خدارو شکر مشکلات زیادی نداریم