مشکل از شماست نه فضای مجازی!
پارسینه: یکی از اتفاقهایی که مکرر در فضای مجازی میافتد٬ دعوت دیگران به سکوت است. به چه بهانهای؟ به بهانهی عدم تخصص.
هر چند وقت یکبار استتوسی دست به دست میشود که چند خطی در مذمت اظهارنظرهای دیگران پیرامون موضوعهای مختلف نوشتهاند و بعد هم چند جملهای در مذمت فضای مجازی.
این افراد چند مشکل دارند: نخست آنکه هنوز نفهمیدهاند اساسا شبکههای اجتماعی٬ محلی است برای اظهارنظر. فضای مجازی به واسطهی آنکه امکان گفتوگوی دو یا چند نفره را فراهم کرده٬ میتواند مدلی باشد از آنچه که هابرماس آن را 'حوزه عمومی' مینامید. فضایی که در آن 'همه افراد' امکان بحث درباره 'تمام مسایل' را دارند. گفتوگویی انتقادی درباره مسایل مختلف.
دوم اینکه محدود کردن افراد در اظهارنظر به بهانههایی چون عدم تخصص ودعوت آنها به سکوت٬ نه تنها تناسبی با فضای مجازی ندارد٬ بلکه تیغی دو دم هم هست. مگر تمام این دوستان در حقوق٬ جامعهشناسی٬ فلسفه٬ مردمشناسی٬ اقتصاد٬ دین٬ حکومتداری و ... صاحبنظرند که به خود اجازه نقد حکومت/ دینداران/ برنامههای اقتصادی و ... را میدهند؟
دیگر آنکه آنان هنوز حتی سادهترین فلسفهی فضای مجازی را متوجه نشدهاند: شبکههای اجتماعی٬ جایی برای مونولوگهای کسلکننده شما نیست. مکانی است که در آن هر کس٬ بدون توجه به سن و جنسیت و تخصص و مذهب و نژاد و ...٬ اجازه اظهارنظر را دارد. نظرهای گوناگون در برخورد با تیزاب عقلانیت انتقادی٬ از بین میروند یا میمانند و صیقل میخورند.
شبکههای اجتماعی٬ محلی است برای آنکه فرودستان٬ قشرهای همیشه محذوف و همهی آنانی که جایی در رسانههای شیک شما نداشتهاند٬ امکان اظهارنظر دارند. در فضای مجازی رگهای گردن٬ قوت بازو و صدای کلفتتان کاربردی ندارد. اگر نمیتوانید با استدلال سخنتان را به کرسی بنشانید٬ بدانید که مشکل از شماست و نه دیگران.
آرش بهمنی/روزنامه نگار
این افراد چند مشکل دارند: نخست آنکه هنوز نفهمیدهاند اساسا شبکههای اجتماعی٬ محلی است برای اظهارنظر. فضای مجازی به واسطهی آنکه امکان گفتوگوی دو یا چند نفره را فراهم کرده٬ میتواند مدلی باشد از آنچه که هابرماس آن را 'حوزه عمومی' مینامید. فضایی که در آن 'همه افراد' امکان بحث درباره 'تمام مسایل' را دارند. گفتوگویی انتقادی درباره مسایل مختلف.
دوم اینکه محدود کردن افراد در اظهارنظر به بهانههایی چون عدم تخصص ودعوت آنها به سکوت٬ نه تنها تناسبی با فضای مجازی ندارد٬ بلکه تیغی دو دم هم هست. مگر تمام این دوستان در حقوق٬ جامعهشناسی٬ فلسفه٬ مردمشناسی٬ اقتصاد٬ دین٬ حکومتداری و ... صاحبنظرند که به خود اجازه نقد حکومت/ دینداران/ برنامههای اقتصادی و ... را میدهند؟
دیگر آنکه آنان هنوز حتی سادهترین فلسفهی فضای مجازی را متوجه نشدهاند: شبکههای اجتماعی٬ جایی برای مونولوگهای کسلکننده شما نیست. مکانی است که در آن هر کس٬ بدون توجه به سن و جنسیت و تخصص و مذهب و نژاد و ...٬ اجازه اظهارنظر را دارد. نظرهای گوناگون در برخورد با تیزاب عقلانیت انتقادی٬ از بین میروند یا میمانند و صیقل میخورند.
شبکههای اجتماعی٬ محلی است برای آنکه فرودستان٬ قشرهای همیشه محذوف و همهی آنانی که جایی در رسانههای شیک شما نداشتهاند٬ امکان اظهارنظر دارند. در فضای مجازی رگهای گردن٬ قوت بازو و صدای کلفتتان کاربردی ندارد. اگر نمیتوانید با استدلال سخنتان را به کرسی بنشانید٬ بدانید که مشکل از شماست و نه دیگران.
آرش بهمنی/روزنامه نگار
«درختی که تلخ است وی را سرشت// گرش برنشانی به باغ بهشت// ور از جوی خلدش به هنگام آب// به بیخ، انگبین ریزی و شهد ناب// سرانجام کوهرزبار آورد// همان میوهٔ تلخ بار آورد»
فردوسی
خفه شو ......
یه نفهمی مثل بوشهر فرهنگ شهرو کشورشو بیاره پایین !
باعث بشه ماهم بنویسیم خفه شو !!
شماها به دردداعش میخورید......
فلسفه ی مدیریت رو هم مینوشتید.
مشکل شما هم اینه که نمیتونید مدیریت کنید...
خوشم اومد ، من رو به فكر فرو برد. راست ميگى فضاى مجازى تنها جاييه كه ادم مى بينه "چى مى گه " نه اينكه ”كى مگه"
زیاد به فکر نرو غرق میشی !!
اینجوریا هم نیست فضای مجازی نژادی هم کار میکنن ، به این هم فکر کنی بدک نیست..مثلأ دربعضی جاها از یه خواننده بقدری طرفداری میکنن که کور میشن ببینن دختر همین خواننده در ناکجا آباد کشف حجاب کرده و ضد مملکت صحبت میکند.
پارسینه این کامنت رو نچاپی به ضررته !!