پروژه اتمی محرمانه شوروی در جنگل های لهستان! + تصاویر
پارسینه: تا پایان جنگ سرد و فروپاشی کامل اتحاد جماهیر شوروی تقریبا هیچکس از وجود نزدیک به ۱۶۰ کلاهک هستهای در این تاسیسات آگاه نبود.
پس از آن که مقامات اتحاد جماهیر شوروی در اواسط دهه ۶۰ میلادی تصمیم به راه اندازی سنگرها و یا به اصطلاح بانکرهای هستهای در لهستان گرفتند، سعی کردند تمامی گامهای پیش رو را با رعایت نکات امنیتی بردارند تا از افشای اطلاعات محرمانه پیرامون این برنامه جلوگیری به عمل آید. طبق گزارشات به دست آمده از جانب متخصصین نظامی هدف اصلی روسها از چنین برنامه ای، نزدیکی بیشتر به اهداف خود در اروپای غربی بود تا در صورت شعله ور شدن آتش جنگ سرد پیروز میدان باشند.
البته با وجود محافظت شدید از پروژه فوق سری مذکور، شوروی مرتکب چندین اشتباه ساده شد که در نهایت همه تلاشهای صورت گرفته را با شکست رو به رو ساخت. در ابتدا به منظور توجه هرچه بیشتر به امنیت بانکرهای هسته ای، شوروی حداکثر تلاش خود را به کار بست تا حتی مردم لهستان نیز چیزی از این مسئله ندانند. بدین ترتیب تا پایان جنگ سرد و فروپاشی کامل اتحاد جماهیر شوروی تقریبا هیچکس از وجود نزدیک به ۱۶۰ کلاهک هستهای در این تاسیسات آگاه نبود.
شماری از سربازان لهستانی هم که مسئول ساخت و ساز سنگرها شده بودند، به هیچ سرنخ قابل استنادی دست نیافتند. علت این شکست در جمع آوری اطلاعات کاملا مشخص بود. معمولا هر سرباز در بخشهای جداگانهای مشغول به کار بود و از هدف بزرگتر شوروی چیزی نمیدانست. در جریان کار به برخی از آنها گفته شده بود که در حال کمک برای ساخت پادگان جهت استفاده واحدهای ارتباطی شوروی هستند!
درباره بانکرهای هستهای شوروی در لهستان
البته با وجود محافظت شدید از پروژه فوق سری مذکور، شوروی مرتکب چندین اشتباه ساده شد که در نهایت همه تلاشهای صورت گرفته را با شکست رو به رو ساخت. در ابتدا به منظور توجه هرچه بیشتر به امنیت بانکرهای هسته ای، شوروی حداکثر تلاش خود را به کار بست تا حتی مردم لهستان نیز چیزی از این مسئله ندانند. بدین ترتیب تا پایان جنگ سرد و فروپاشی کامل اتحاد جماهیر شوروی تقریبا هیچکس از وجود نزدیک به ۱۶۰ کلاهک هستهای در این تاسیسات آگاه نبود.
شماری از سربازان لهستانی هم که مسئول ساخت و ساز سنگرها شده بودند، به هیچ سرنخ قابل استنادی دست نیافتند. علت این شکست در جمع آوری اطلاعات کاملا مشخص بود. معمولا هر سرباز در بخشهای جداگانهای مشغول به کار بود و از هدف بزرگتر شوروی چیزی نمیدانست. در جریان کار به برخی از آنها گفته شده بود که در حال کمک برای ساخت پادگان جهت استفاده واحدهای ارتباطی شوروی هستند!
درباره بانکرهای هستهای شوروی در لهستان
شاید متعجب شوید، اما شوروی از سانسور کامل و دقیق نقشه مناطق مختلف لهستان که تحت کنترل این قدرت نظامی قرار داشتند نیز اطمینان حاصل کرده بود. این درست همان اتفاقی است که برای سایر کشورهای زیر نفوذ شوروی مانند مجارستان، آلمان شرقی و بلغارستان هم رخ داده بود. علاوه بر این به منظور ساخت تاسیسات هستهای سری نواحی پوشیده از جنگلهای انبوه با تراکم کم تپه انتخاب شد تا روند استتار و دفاع زمینی با موفقیت بیشتری انجام شود.
از طرفی دیگر موقعیت جغرافیایی بانکرهای هستهای شرایطی را فراهم آورده بود که در صورت وقوع جنگ پیش از اقدام زمینی معمول از جانب دشمن، شوروی با استفاده از کلاهکهای هستهای انبار شده حمله ضربتی و اولیه خود را به ثمر برساند و تبدیل به برنده قطعی این مبارزه شود.
اما این همه داستان نبود. شوروی در جهت تجهیز تاسیسات خود نیازمند کارکنان و سربازانی حرفهای بود که برای راه اندازی، مدیریت و استفاده از پتانسیل هستهای بانکرها از پایداری روانی کافی برخوردار باشند. بدین ترتیب به گفته Grzegorz Kiarszys یکی از اعضای تیم باستان شناسی دانشگاه شچچین لهستان، آنها میبایست بستری مناسب در راستای القای "توهم زندگی عادی" فراهم میکردند.
این موضوع به معنای ایجاد شرایط یک زندگی معمولی برای افسران و خانوادههای جوان آنها بود. دقیقا به همین علت است که تیم باستان شناسی در بازدید خود از سایتهای هستهای نام برده، با بقایای اسباب بازیهای کودکانه رو به رو شدند. اما باز هم با وجود همه این تلاشها از رعایت موارد امنیتی گرفته تا عادی نشان دادن رویدادهای کلی منطقه، فرماندهان شوروی با اشتباهاتی ساده، اما در عین حال مهم به شکست حتمی خود کمک کردند.
برای مثال اولین اشتباه بزرگ شوروی، طراحی و ساخت زمینهای فوتبال به همراه مسیرهای مخصوص پیاده روی و دو در فضای بیرونی اطراف تاسیسات محرمانه خود محسوب میشد. این تصمیم در نخستین روزهای رواج استفاده از ماهوارههای جاسوسی، خطایی تعیین کننده به شمار میرفت.
پروفسور Kiarszys در مقاله خود که توسط مجله آکادمیک روزگار باستان به چاپ رسیده است به نکات کامل تری در این خصوص اشاره میکند: حداقل از دیدگاه نظامی هم چنین اقدامی را تنها میتوان یک انتخاب احمقانه توصیف کرد. تاسیساتی مشکوک در میان جنگلی متراکم را تصور کنید که در اطراف خود زمینهای فوتبال و مسیرهای دو را یدک میکشد! سوژهای بکر برای عکاسی هوایی و جلب نظر مفسران ناتو و سیا.
البته باید بدانیم که با وجود عکس برداری از این سایت ها، دلیل نمیشود که مفسران نظامی توانسته باشند عملکرد اصلی تاسیسات شوروی را مشخص کنند.
اشتباه دوم نیز درست مانند قبلی در کمال ساده لوحی و سهل انگاری رخ داده بود. روسها در تمام طول جادهای که به بانکرها منتهی میشد، درختان صنوبر کاشته بودند. در واقع آنها تصور میکردند که با این کار یک پوشش سرسبز همه جانبه و طبیعی ایجاد کرده اند و میتوانند پروژه را از دید دشمن دور نگه دارند.
لازم به ذکر است که یکی از سایتهای هستهای مد نظر در جنگلی پوشیده با درختان راش واقع شده است و در این درختان در فصل پاییز دستخوش تغییر رنگ میشوند. در مقابل چنین اتفاقی برای درختان صنوبر رخ نمیدهد. باز هم طعمهای هیجان انگیز برای عکس برداری ماهواره ای!
در مجموع با استناد به گزارش باستان شناسی در نتیجه اکتشاف محل، دو بانکر از مجموع سه سایت ذخیره سازی متحمل آسیب گستردهای شده اند. به نظر میرسد که این تخریب به اواسط دهه ۱۹۹۰ مربوط باشد. علاوه بر این تجهیزات داخلی برخی از سنگرها نیز خارج و ورودیهای آنها با استفاده از بتن مسدود شده اند.
در هر حال این سکوت بایگانی شده که نهایتا به کمک تیمی از باستان شناسان فعال و خبره شکست، منجر به ایجاد شکافی ۲۳ ساله برای شناخت و کسب آگاهی از چنین سایتهای تاریخی مهمی شده است.
از طرفی دیگر موقعیت جغرافیایی بانکرهای هستهای شرایطی را فراهم آورده بود که در صورت وقوع جنگ پیش از اقدام زمینی معمول از جانب دشمن، شوروی با استفاده از کلاهکهای هستهای انبار شده حمله ضربتی و اولیه خود را به ثمر برساند و تبدیل به برنده قطعی این مبارزه شود.
اما این همه داستان نبود. شوروی در جهت تجهیز تاسیسات خود نیازمند کارکنان و سربازانی حرفهای بود که برای راه اندازی، مدیریت و استفاده از پتانسیل هستهای بانکرها از پایداری روانی کافی برخوردار باشند. بدین ترتیب به گفته Grzegorz Kiarszys یکی از اعضای تیم باستان شناسی دانشگاه شچچین لهستان، آنها میبایست بستری مناسب در راستای القای "توهم زندگی عادی" فراهم میکردند.
این موضوع به معنای ایجاد شرایط یک زندگی معمولی برای افسران و خانوادههای جوان آنها بود. دقیقا به همین علت است که تیم باستان شناسی در بازدید خود از سایتهای هستهای نام برده، با بقایای اسباب بازیهای کودکانه رو به رو شدند. اما باز هم با وجود همه این تلاشها از رعایت موارد امنیتی گرفته تا عادی نشان دادن رویدادهای کلی منطقه، فرماندهان شوروی با اشتباهاتی ساده، اما در عین حال مهم به شکست حتمی خود کمک کردند.
برای مثال اولین اشتباه بزرگ شوروی، طراحی و ساخت زمینهای فوتبال به همراه مسیرهای مخصوص پیاده روی و دو در فضای بیرونی اطراف تاسیسات محرمانه خود محسوب میشد. این تصمیم در نخستین روزهای رواج استفاده از ماهوارههای جاسوسی، خطایی تعیین کننده به شمار میرفت.
پروفسور Kiarszys در مقاله خود که توسط مجله آکادمیک روزگار باستان به چاپ رسیده است به نکات کامل تری در این خصوص اشاره میکند: حداقل از دیدگاه نظامی هم چنین اقدامی را تنها میتوان یک انتخاب احمقانه توصیف کرد. تاسیساتی مشکوک در میان جنگلی متراکم را تصور کنید که در اطراف خود زمینهای فوتبال و مسیرهای دو را یدک میکشد! سوژهای بکر برای عکاسی هوایی و جلب نظر مفسران ناتو و سیا.
البته باید بدانیم که با وجود عکس برداری از این سایت ها، دلیل نمیشود که مفسران نظامی توانسته باشند عملکرد اصلی تاسیسات شوروی را مشخص کنند.
اشتباه دوم نیز درست مانند قبلی در کمال ساده لوحی و سهل انگاری رخ داده بود. روسها در تمام طول جادهای که به بانکرها منتهی میشد، درختان صنوبر کاشته بودند. در واقع آنها تصور میکردند که با این کار یک پوشش سرسبز همه جانبه و طبیعی ایجاد کرده اند و میتوانند پروژه را از دید دشمن دور نگه دارند.
لازم به ذکر است که یکی از سایتهای هستهای مد نظر در جنگلی پوشیده با درختان راش واقع شده است و در این درختان در فصل پاییز دستخوش تغییر رنگ میشوند. در مقابل چنین اتفاقی برای درختان صنوبر رخ نمیدهد. باز هم طعمهای هیجان انگیز برای عکس برداری ماهواره ای!
در مجموع با استناد به گزارش باستان شناسی در نتیجه اکتشاف محل، دو بانکر از مجموع سه سایت ذخیره سازی متحمل آسیب گستردهای شده اند. به نظر میرسد که این تخریب به اواسط دهه ۱۹۹۰ مربوط باشد. علاوه بر این تجهیزات داخلی برخی از سنگرها نیز خارج و ورودیهای آنها با استفاده از بتن مسدود شده اند.
در هر حال این سکوت بایگانی شده که نهایتا به کمک تیمی از باستان شناسان فعال و خبره شکست، منجر به ایجاد شکافی ۲۳ ساله برای شناخت و کسب آگاهی از چنین سایتهای تاریخی مهمی شده است.
منبع:
عصر ایران
ارسال نظر