از موشک قاره پیمای جدید کره شمالی چه می‌دانیم؟

به گزارش «پارسینه»، کره شمالی در جریان یک رژه نظامی عظیم که به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس حزب کارگران برگزار شد، از یک موشک غول پیکر رونمایی کرد که توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. «ملیسا هنهام»، کارشناس تسلیحات کشتار جمعی و معاون دبیر برنامه «شبکه هسته‌ای باز» از «بنیاد آینده یک زمین» در یادداشتی برای « بی بی سی » به حواشی رونمایی از این موشک پرداخته است که خلاصه ای از آن را می خوانید:

کیم جونگ اون ، رهبر کره شمالی، اول ژانویه ۲۰۲۰ در پیام تبریک خود به مناسبت سال نوی میلادی گفته بود که پیونگ یانگ در حال توسعه یک سامانه تسلیحاتی پیشرفته است که تنها در اختیار کشور‌های توسعه یافته قرار دارد. او به طور ویژه به یک سامانه «راهبردی» اشاره کرد که برداشت اغلب تحلیلگران از آن، در واقع یک سلاح هسته‌ای است.

سلاح مذکور در واقع همین موشک بالستیک قاره پیماست که قطعا می‌تواند به خاک آمریکا برسد و دولت ترامپ را پس از ناکامی مذاکرات، در عمل انجام شده قرار داده است.

کره شمالی در حال حاضر دو موشک قاره پیمای آزمایش شده در اختیار دارد. «هواسونگ ۱۴» دو بار در سال ۲۰۱۷ با برد ۱۰ هزار کیلومتر آزمایش شد که می‌تواند به تقریبا تمام اروپای غربی و نیمی از سرزمین اصلی آمریکا برسد و یک کلاهک اتمی را هم با خودش حمل کند.

«هواسونگ ۱۵» هم که در همان سال آزمایش شد ۱۳ هزار کیلومتر برد دارد و این بدان معناست که می‌تواند به تمام خاک آمریکا برسد.

موشک جدید هنوز آزمایش نشده است، اما طول وقطر بیشتری نسبت به «هواسونگ ۱۵» دارد و به نظر می‌رسد یک موشک سوخت مایع دو مرحله‌ای است. با این وجود تا زمانی که موتور آن مشخص نشود یا آزمایشی صورت نگیرد، نمی‌توان برد دقیق آن را برآورد کرد. البته طراحی این موشک یک چیز را کاملا روشن می‌کند و آن هم این که کره شمالی دیگر نیازی به افزایش برد موشک هایش ندارد.

آن‌ها در عوض بر روی قابلیت حمل چند کلاهک اتمی توسط یک موشک متمرکز شده اند. این مسئله ضربه دیگری به سامانه دفاعی مشکل دار ایالات متحده خواهد بود، چرا که برای هر کلاهک باید چند موشک رهگیر شلیک شوند.

در حال حاضر پرسش‌های متعددی درباره طراحی این موشک وجود دارد که زمان آزمایش یا استقرار عملیاتی آن را مبهم می‌سازد، اما تریلی کشنده موشک خودش یک منبع نگرانی است.

یکی از محدودیت‌های اصلی کره شمالی برای درگیر شدن در یک جنگ هسته ای، تعداد سکو‌های پرتاب موشک آن است، چرا که فارق از هر چیزی، تنها می‌توانید به تعداد سکو‌های پرتاب موشک شلیک کنید.

ایالات متحده تخمین می‌زند که پیونگ یانگ حداکثر می‌تواند ۱۲ موشک شلیک کند. این محاسبه از این فرض نشات می‌گیرد که هر یک از شش سکوی پرتاب شناخته شده یک موشک قاره پیما شلیک می‌کنند و پیش از آن که ایالات متحده بتواند تلافی کند، موشک دوم هم به سرعت از هر سکو شلیک می‌شود.

در سال ۲۰۱۰ کره شمالی به صورت غیرقانونی شش کشنده قدرتمند «دبلیو اس ۵۱۲۰۰» را از چین وارد کرد و با انجام اصلاحاتی آن‌ها را به پرتابگر‌های متحرک تبدیل کرد. این کشنده‌ها همان‌هایی هستند که در رژه هم به کار گرفته شده، موشک‌ها را حمل می‌کردند و آن‌ها را به حالت ایستاده درآوردند.

این کشنده‌ها چنان با ارزشند که پیش از پرتاب موشک از محل شلیک دور می‌شوند، چرا که در صورت ناموفق بودند آزمایش و از بین رفتن خودرو، جایگزین کردن آن‌ها بسیار دشوار خواهد بود. در رژه اخیر، برای نخستین بار بیش از شش کشنده مشاهده شدند و کشنده‌های جدید تغییرات سنگینی داشتند.

از این رو، روشن است که کره شمالی همچنان می‌تواند قطعات یک پرتابگر را با وجود تحریم‌ها و نظارت بر روابط تجاریش وارد کند. همچنین مشخص می‌شود که آن‌ها بخش صنعتی را برای بومی سازی این تغییرات و حتی احتمالا ساخت این کشنده ها، توسعه داده باشند.

موشک بالستیک قاره پیمای کره شمالی که در سال کشمکش بزرگ ساخته شده، پیامی است به جهان که این کشور، رهبری آن و توانایی فنی مردمش را دست کم نگیرند.