سن حضرت ابراهیم (ع) هنگامی که در آتش افکنده شد

در بعضى از کتب تفسیر آمده ابراهیم به هنگامى که در آتش افکنده شد شانزده سال بیشتر نداشت‏ [۱]و بعضى دیگر سن او را در آن هنگام ۲۶ سال ذکر کرده ‏اند [۲]. به هر حال ایشان در هنگام این ماجرا، در سنین جوانى بوده است و با آنکه ظاهرا یار و یاورى نداشت با طاغوت بزرگ زمان خود که حامى طاغوت هاى دیگر بود پنجه در افکند، و یک تنه به مبارزه جهل و خرافات و شرک رفت و تمام مقدسات پندارى محیط را به بازى گرفت و از خشم و انتقام طاغوتیان کمترین وحشتى به خود راه نداد، چرا که قلبش از عشق خدا پر بود و توکل و تکیه ‏اش بر ذات پاک او بود.
در حدیثى از امام صادق (علیه السلام) مى ‏خوانیم:
«ان المؤمن اشد من زبر الحدید ان زبر الحدید اذا دخل النار تغیر و ان المؤمن لو قتل ثم نشر ثم قتل لم یتغیر قلبه»؛ «مؤمن از قطعات آهن و فولاد محکم‌تر است، چرا که آهن و فولاد هنگامى که داخل آتش شود تغییر مى‏ یابد، ولى مؤمن اگر کشته و سپس مبعوث گردد و باز هم کشته شود قلبش تغییر نمى ‏کند. [۳]».


پی نوشت:

[۱]مجمع البیان ذیل آیات مورد بحث.

[۲]تفسیر قرطبى جلد ۶ صفحه ۴۴، ۴۳.

[۳]سفینة البحار، ج. ۱، ص. ۳۷، ماده امن.

تفسیر نمونه، ج‏۱۳، ص. ۴۴۹.