.svg)
نسخ خون عثمان؛ پیامد مهم سیاسی حادثه کربلا
تا قبل از شهادت امام حسين(ع)، مصداق «مظلوم» در خاطره جمعي و فرهنگ عامه مسلمين، جناب عثمان بن عفان- خليفه سوم- بود، فتنه پيچيده قتل عثمان، وسيله امرار معاش سياسي معاويه و امويان شده بود،جنگ جمل هم با بهانه همين خونخواهي بر امام علي(ع) تحميل شد و بسياري از صحابه و عوام مسلمانان مسحور اين خون شده بودند.
«عثماني مسلکي» از سال 35هجري تا دو نسل در تاريخ اسلام، تبديل به يک فرقه شده بود، فرقه‌اي که کم مشتري نداشت و اگر ادامه پيدا مي‌کرد، مي‌توانست مسير ديگري را براي تاريخ اسلام و تقابل «حق و باطل» رقم بزند.
حر بن يزيد رياحي اولين کسي بود که راه را بر حسين(ع) بست و نيز اولين کسي که به امام(ع) پيوست، اما نکته‌اي که کمتر مي‌دانيم اين است که جناب حر تا قبل از پيوستن به حسين(ع)، «عثماني مسلک» بود و مثل خيلي‌ها، بر اثر تبليغات اموي فکر مي‌کرد، علويان در قتل عثمان نقش داشته‌اند، در جنگ جمل نيز حر از جمله سپاهيان خونخواه عثمان بود، براي همين در جنگ با حسين(ع) بي‌ميل نبود و علمدار سپاه ابن زياد شد.
عکس: باقر نصیر
يکي از آثار سياسي - معنوي حادثه کربلا، نسخ خون عثمان بود، خون حسين(ع)، جاي خاطره خون هر مظلوم مقتولي در تاريخ نشست، از ازل تا ابد، با ريخته شدن خون برترين و پاک‌ترين بنده خدا به دست بدترين و شقي‌ترين بندگان خدا در کربلا، جريان خونخواهي حسين(ع) آغاز شد-قيام توابين و مختار ثقفي- واين خود آغازي است براي جلوه دوباره مکتب اهل‌بيت(ع).
کربلا حاصل مظلوميت مطلق و حقانيت مطلق بود،خون اباعبدالله (ع) در شن‌هاي داغ نينوا، نور و محبتي از هدايت را آفريد که خاموش شدني يا سرد شدني نيست، لايوم کيومک يا اباعبدالله...
نیوفولدر/ تهران امروز
مظلومیت پنهان امیرالمومنین ع و امام حسن مجتبی با قیام سیدالشهدا و شهادتش ،کاملا آشکار شد.گویی تا پیش از عاشورا این خورشید عصمت و مظلومیت اهل بیت، پشت ابرهای تیره ی دستگاه حاکمان رفته بود.اما با قیام امام حسین تمام پرده ها کنار رفت.و حقیقت بی پرده روشن شد.قیام امام حسین ع اگر چه در ظاهر شکست خورد و دوباره ال مروان و منحرفان به نام جانشین پیامبر بر کرسی حکومت اسلامی نشستند .اما به قول حضرت زینب کبری تاریخ از لشگر امام به عنوان خوبان برگزیده عالم و از لشگریان ابن زیاد به پست ترین مردمان یاد خواهد کرد.
شاعر هموطن ما چه خوب درباب مظلومیت پنهان امیرالمومنین و قیام عاشورا گفته است:
ابتدای کربلا مدینه نیست ابتدای کربلا غدیر بود
ابرهای خونفشان کربلا اشکهای حضرت امیر بود.