.svg)
حکم روزه کسی که زیاد تشنه می‌شود
پارسینه: اگر انسان مبتلا به بیماری باشد که زیاد تشنه می‌شود و نمی‌تواند تشنگی را تحمل کند و یا برای او مشقت و سختی فوق العاده دارد، در اصطلاح «ذوالعطاش» نامیده می‌شود.
الف- اگر فرد بطور کلی هیچ وقت نمی‌تواند تشنگی را تحمل کند:
آیات عظام صافی، مکارم، بهجت، فاضل: روزه و قضای آن بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام بدهد.
سایر مراجع: روزه و قضای آن بر او واجب نیست و فدیه هم ندارد.
ب- اگر تحمل تشنگی برایش سختی و مشقت زیاد دارد:
آیات عظام سیستانی، وحید، نوری: روزه و قضای آن بر او واجب نیست، فقط برای هر روز یک مد طعام فدیه بدهد.
آیات عظام شبیری، بهجت: روزه واجب نیست؛ اگر تا رمضان بعد بتواند باید روزه را قضا کند و الا برای هر روز یک مد طعام بدهد.
آیات عظام امام، رهبری، مکارم، تبریزی: روزه واجب نیست؛ در صورت توان بنابر احتیاط واجب قضا کند و برای هر روز یک مد طعام بدهد.
آیت الله صافی: روزه واجب نیست؛ بنابر احتیاط واجب برای هر روز یک مد طعام بدهد و در صورت توان بعدا قضا کند.
آیت الله فاضل: روزه واجب نیست؛ در صورت توان بعدا قضا کند و برای هر روز یک مد طعام بدهد.
* اگر انسان مبتلا به بیماری باشد که زیاد تشنه می‌شود و نمی‌تواند تشنگی را تحمل کند و یا برای او مشقت و سختی فوق العاده دارد، در اصطلاح «ذوالعطاش» نامیده می‌شود.
پی نوشت:
توضیح المسائل مراجع، ج. ۱، م. ۱۷۲۷. امام، تحریرالوسیله، احکام صحت روزه، م. ۸. رهبری، رساله آموزشی، ج. ۱، ص. ۲۵۹. آیات عظام سیستانی، نوری، مکارم، فاضل: عروة الوثقی، فصل فی جواز الافطار، الثالث. آیات عظام وحید، تبریزی: منهاج الصالحین، کتاب الصوم، قبل از م. ۱۰۴۲. آیت الله صافی، هدایة العباد، کتاب الصوم، م. ۱۳۶۴. آیت الله شبیری زنجانی، کتاب احکام و استفتائات روزه، ص. ۲۰۱. جامع احکام، رضوی، م. ۴۳۰.
آیات عظام صافی، مکارم، بهجت، فاضل: روزه و قضای آن بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام بدهد.
سایر مراجع: روزه و قضای آن بر او واجب نیست و فدیه هم ندارد.
ب- اگر تحمل تشنگی برایش سختی و مشقت زیاد دارد:
آیات عظام سیستانی، وحید، نوری: روزه و قضای آن بر او واجب نیست، فقط برای هر روز یک مد طعام فدیه بدهد.
آیات عظام شبیری، بهجت: روزه واجب نیست؛ اگر تا رمضان بعد بتواند باید روزه را قضا کند و الا برای هر روز یک مد طعام بدهد.
آیات عظام امام، رهبری، مکارم، تبریزی: روزه واجب نیست؛ در صورت توان بنابر احتیاط واجب قضا کند و برای هر روز یک مد طعام بدهد.
آیت الله صافی: روزه واجب نیست؛ بنابر احتیاط واجب برای هر روز یک مد طعام بدهد و در صورت توان بعدا قضا کند.
آیت الله فاضل: روزه واجب نیست؛ در صورت توان بعدا قضا کند و برای هر روز یک مد طعام بدهد.
* اگر انسان مبتلا به بیماری باشد که زیاد تشنه می‌شود و نمی‌تواند تشنگی را تحمل کند و یا برای او مشقت و سختی فوق العاده دارد، در اصطلاح «ذوالعطاش» نامیده می‌شود.
پی نوشت:
توضیح المسائل مراجع، ج. ۱، م. ۱۷۲۷. امام، تحریرالوسیله، احکام صحت روزه، م. ۸. رهبری، رساله آموزشی، ج. ۱، ص. ۲۵۹. آیات عظام سیستانی، نوری، مکارم، فاضل: عروة الوثقی، فصل فی جواز الافطار، الثالث. آیات عظام وحید، تبریزی: منهاج الصالحین، کتاب الصوم، قبل از م. ۱۰۴۲. آیت الله صافی، هدایة العباد، کتاب الصوم، م. ۱۳۶۴. آیت الله شبیری زنجانی، کتاب احکام و استفتائات روزه، ص. ۲۰۱. جامع احکام، رضوی، م. ۴۳۰.
ارسال نظر