.svg)
شرائط شیرخوارگی که سبب محرمیت رضاعی می‌شود
پارسینه: زنی که به او شیر می‌دهد حداقل در یکی از این سه حالت به نوزاد شیر خورانده باشد: الف- نوزاد ۱۵ مرتبه از شیر او خورده باشد. ب- یک شبانه روز شیر او را خورده باشد (و بین آن هیچ غذاى دیگر نخورده باشد). ج- به قدری از شیر یک زن خورده باشد که بگویند گوشت او از شیر آن زن روئیده است.
محرمیت از سه راه ممکن است پیدا شود:
الف- ولادت که از آن تعبیر به «ارتباط نسبى» مى شود.
ب- از طریق ازدواج که به آن «ارتباط سببى» مى گویند.
ج- از طریق شیرخوارگى که به آن «ارتباط رضاعى» گفته مى شود. تمام کسانى که از نظر ارتباط نسبى محرم هستند و ازدواج با ایشان حرام است، از نظر محرمیت رضاعی نیز حرام مى شوند. مقدار شیرخوارگى که در محرمیت موثر است و همچنین شرائط و کیفیت آن، ریزه کاری هاى فراوانى دارد از جمله:
۱. دو سال از سن بچه نگذشته باشد. (اگر بعد از دو سال او را شیر دهند، به کسی محرم نمی‌شود.)
۲. زنی که به او شیر می‌دهد حداقل در یکی از این سه حالت به نوزاد شیر خورانده باشد: الف- نوزاد ۱۵ مرتبه از شیر او خورده باشد. ب- یک شبانه روز شیر او را خورده باشد (و بین آن هیچ غذاى دیگر نخورده باشد). ج- به قدری از شیر یک زن خورده باشد که بگویند گوشت او از شیر آن زن روئیده است.
۳. بچه شیر را از سینه او بمکد. (اگر شیر را در گلوی نوزاد بریزند، محرم نمی‌شود).
۴. شیر خالص باشد.
۵. شیر از یک شوهر باشد (اگر زن شیر دهی به واسطه طلاق یا عللی دیگر جدا شود، بعد شوهر کند و از او حامله شود و تا موقع وضع حمل، شیری که از شوهر اول داشته باقی باشد و در این موقعیت به نوزادی شیر دهد بطوری که مثلا هشت دفعه در این حالت باشد و هفت دفعه آن بعد از وضع حمل از شیر منتسب به شوهر دوم بدهد، آن بچه به کسی محرم نمی‌شود.)
۶. شیر آن زن از حرام نباشد (یعنی اگر شیر بچه‌ای را که از زنا به دنیا آمده به بچه دیگر بدهند، این نوزاد به کسی محرم نمی‌شود).
۷. نوزاد بر اثر بیماری شیر را قی و استفراغ نکند.
پی نوشت:
توضیح المسائل مراجع، م. ۲۴۷۴، ۲۴۷۵. تفسیر نمونه، ج۳، ذیل آیه ۲۳ سوره نساء.
الف- ولادت که از آن تعبیر به «ارتباط نسبى» مى شود.
ب- از طریق ازدواج که به آن «ارتباط سببى» مى گویند.
ج- از طریق شیرخوارگى که به آن «ارتباط رضاعى» گفته مى شود. تمام کسانى که از نظر ارتباط نسبى محرم هستند و ازدواج با ایشان حرام است، از نظر محرمیت رضاعی نیز حرام مى شوند. مقدار شیرخوارگى که در محرمیت موثر است و همچنین شرائط و کیفیت آن، ریزه کاری هاى فراوانى دارد از جمله:
۱. دو سال از سن بچه نگذشته باشد. (اگر بعد از دو سال او را شیر دهند، به کسی محرم نمی‌شود.)
۲. زنی که به او شیر می‌دهد حداقل در یکی از این سه حالت به نوزاد شیر خورانده باشد: الف- نوزاد ۱۵ مرتبه از شیر او خورده باشد. ب- یک شبانه روز شیر او را خورده باشد (و بین آن هیچ غذاى دیگر نخورده باشد). ج- به قدری از شیر یک زن خورده باشد که بگویند گوشت او از شیر آن زن روئیده است.
۳. بچه شیر را از سینه او بمکد. (اگر شیر را در گلوی نوزاد بریزند، محرم نمی‌شود).
۴. شیر خالص باشد.
۵. شیر از یک شوهر باشد (اگر زن شیر دهی به واسطه طلاق یا عللی دیگر جدا شود، بعد شوهر کند و از او حامله شود و تا موقع وضع حمل، شیری که از شوهر اول داشته باقی باشد و در این موقعیت به نوزادی شیر دهد بطوری که مثلا هشت دفعه در این حالت باشد و هفت دفعه آن بعد از وضع حمل از شیر منتسب به شوهر دوم بدهد، آن بچه به کسی محرم نمی‌شود.)
۶. شیر آن زن از حرام نباشد (یعنی اگر شیر بچه‌ای را که از زنا به دنیا آمده به بچه دیگر بدهند، این نوزاد به کسی محرم نمی‌شود).
۷. نوزاد بر اثر بیماری شیر را قی و استفراغ نکند.
پی نوشت:
توضیح المسائل مراجع، م. ۲۴۷۴، ۲۴۷۵. تفسیر نمونه، ج۳، ذیل آیه ۲۳ سوره نساء.
ارسال نظر