احادیث امام حسین علیه السلام

امام حسین علیه ‏السلام: بادِروا بِصِحَّةِ الأجسامِ فی مُدَّةِ الأعمارِ.
امام حسین علیه ‏السلام:در مدّت عمر، در حفظ سلامت تن بکوشید.

*************احادیث امام حسین (ع) ***************

امام حسین علیه ‏السلام: لایَحِلُّ لِعَینٍ مُؤمِنَةٍ تَرَى اللّه‏َ یُعصى فَتَطرِفَ حَتّى تَغَیِّرَهُ.
امام حسین علیه ‏السلام:بر هیچ چشم مؤمنى روا نیست که ببیند خدا نافرمانى مى‏شود و چشم خود را فرو بندد، مگر آن که آن وضع را تغییر دهد.


*************احادیث امام حسین (ع) ***************

امام حسین علیه ‏السلام: أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایَذکُرُنی مُؤمِنٌ إلاّ استَعبَرَ.
امام حسین علیه ‏السلام:من کشته اشکم؛ هر مؤمنى مرا یاد کند، اشکش روان شود.

*************احادیث امام حسین (ع) ***************

امام حسین علیه ‏السلام: یا أُختاه لاتَنسینی فی نافِلَةِ اللَّیلِ.
امام حسین علیه ‏السلام:اى خواهرم! مرا در نماز شب فراموش نکن.

*************احادیث امام حسین (ع) ***************

امام حسین علیه ‏السلام: مَن عَبَدَ اللّه‏َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه‏ُ فَوقَ أمانِیِّهِ و کِفایَتِهِ.
امام حسین علیه ‏السلام: هر که خدا را، آن گونه که سزاوار او است، بندگى کند، خداوند بیش از آرزو‌ها و کفایتش به او عطا کند.

*************احادیث امام حسین (ع) ***************

امام حسین علیه ‏السلام: لاتَقولُوا بِألسِنَتِکُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِ کُم.
امام حسین علیه ‏السلام:چیزى را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.

*************احادیث امام حسین (ع) ***************

امام حسین علیه ‏السلام: إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَیکُم مِن نِعَمِ اللّه‏ِ عَلَیکُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ.
امام حسین علیه ‏السلام:نیاز مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شما است؛ از این نعمت افسرده و بیزار نباشید.

*************احادیث امام حسین (ع) ***************

امام حسین (ع):
«لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب»
جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد
(تحف العقول، ص. ۲۵۱)

*************احادیث امام حسین (ع) ***************

امام حسین (ع):
«مَن عَبَدَ اللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللهُ فَوقَ أمانِیهِ وَ کفایتِهِ»
هر که خدا را، آن‌گونه که سزاوار اوست، بندگی کند، خداوند بیش از آرزو‌ها و کفایتش به او عطا کند.
(بحار الأنوار، ج. ۷۱، ص. ۱۸۳)