آداب و شیوهها در امر به معروف و نهی از منکر
پارسینه: امر به معروف و نهی از منکر به طور مستقیم با دین و دنیا و آبروی افراد در ارتباط است و لذا از حساسیت ویژهای برخوردار میباشد. همان گونه که رها کردن این واجب الهی، هلاکت بار و خطر آفرین است، اجرای آن نیز بدون رعایت حدود و توجه به شرایط و مراتب و روحیات و ظرفیت افراد، زیان بار خواهد بود.
در قرآن کریم و سیره عملی بزرگان دین و سخنان آنان، نکات بسیار مهم و ارزش مندی وجود دارد که میتوان از آنها برای انتخاب روشهای صحیح امر به معروف و نهی از منکر مدد گرفت. در این قسمت به برخی از این نکات اشاره میکنیم.
۱ توجه به ظرفیتها
یکی از شیعیان میگوید: در حضور امام صادق (ع) در باره عدهای سخن به میان آمد. من به امام عرض کردم: ما از آنان بیزاریم، زیرا آنان به آنچه ما قائلیم، قائل نیستند. امام فرمود: با این که آنان دوستدار ما هستند، اما به آنچه شما قائل هستید، قائل نیستند، شما از آنان بیزارید؟! گفتم: آری. امام فرمود: اگر چنین است ما نیز از مزایایی برخورداریم که شما از آنها بی بهره اید، در این صورت آیا ما هم باید از شما بیزاری بجوییم؟! با آنها دوستی کنید و از آنها بیزاری مجویید، زیرا بعضی از مسلمانان از اسلام یک سهم و بعضی دو سهم… و بعضی هفت سهم دارند… سزاوار نیست بر دوش آن که از اسلام یک سهم دارد به اندازه آن که دو سهم دارد، بار بگذاریم…. (۱)
از این داستان، دو نکته مهم به دست میآید:
۱ ما نمیتوانیم فردی را به دلیل پایین بودن درجه ایمانش در انزوا قرار دهیم و با او معاشرت نکنیم.
۲ از هر کسی باید متناسب با درجه ایمانش انتظار داشته باشیم و بیشتر از آن بر او تحمیل نکنیم.
علاوه بر ایمان، توجه به روحیات، قدرت تحمل و میزان شوق و ذوق و حوصله افراد، در دعوت به خوبیها و یا دور کردن از زشتیها مهم است. ممکن است افراد سالخورده قدرت تحمل یک یا دو ساعت سخنرانی یا پند و اندرز را داشته باشند، اما نوجوانان چنین تحملی را ندارند. در روایتی آمده است: مردی به پیامبر اکرم (ص) عرض کرد:ای رسول خدا! امام جماعت ما آن قدر نماز را طول میدهد که به سختی میتوانم نماز را بخوانم. پیامبر (ص) آن روز با حالتی عصبانی در موعظهای فرمود:ای مردم! شم، دیگر مردمان را فراری میدهید. هر کس با مردم نماز میخواند باید نماز را مختصر برگزار کند که در میان آنان مریض و ناتوان و کسی هست که به دنبال کاری است. (۲)
۲ بهره گیری از روشهای غیر مستقیم
بعضی افراد تحمل شنیدن اندرزها و یا انتقادهای مستقیم را ندارند، از این رو باید برای اصلاح رفتار آنان از روش غیر مستقیم استفاده کرد.
استاد شهید مرتضی مطهری (ره) در این باره میفرماید: (برای روش غیر مستقیم، حدیث معروفی را برای شما ذکر میکنم، ببینید این روش چقدر مؤثر است. امام حسن و امام حسین^ در حالی که هر دو طفل بودند، به پیر مردی که در حال وضو گرفتن بود، برخورد میکنند، متوجه میشوند که وضوی او باطل است. این دو آقازاده که به رسم اسلام و رسوم روان شناسی آگاه بودند، فوراً متوجه شدند که از یک طرف باید پیرمرد را آگاه کنند که وضویش باطل است و از طرف دیگر اگر مستقیماً به او بگویند آقا وضوی تو باطل است، شخصیتش جریحه دار میشود، ناراحت میشود، اولین عکس العملی که نشان میدهد این است که میگوید: نخیر، همین طور درست است، هر چه بگویی گوش نمیکند، بنابر این جلو رفتند و گفتند: ما هر دو میخواهیم در حضور شما وضو بگیریم، ببینید کدام یک از ما بهتر وضو میگیریم….
امام حسن (ع) یک وضوی کامل در حضور او گرفت، بعد هم امام حسین (ع). تازه پیر مرد متوجه شد که وضوی خودش نادرست بوده. بعد گفت: وضوی هر دوی شما درست است، وضوی من خراب بود. این طور از طرف اعتراف میگیرند. حالا اگر در این جا فوراً [ و به طور مستقیم]میگفتند: پیرمرد! خجالت نمیکشی با این ریش سفیدت هنوز وضو گرفتن را بلد نیستی؟! مرده شور ترکیبت را ببرد، او از نماز خواندن هم بیزار میشد.) (۳)
ایشان در چگونگی بهره گیری از این روش میفرماید: (اگر میخواهید به شکل غیر مستقیم امر به معروف بکنید، یکی از راههای آن این است که خودتان صالح و با تقوا باشید، خودتان اهل عمل و تقوا باشید.) (۴)
(این یک غفلت عظیم و اشتباه بزرگی است امروز در اجتماع ما که برای گفتن و نوشتن و خطابه و مقاله و خلاصه برای زبان و مظاهر زبان، بیش از اندازه انتظار داریم… و میخواهیم تنها با زبان و گوش همه کارها را انجام دهیم و انجام نمیشود، ناراحت میشویم و ناله و فغان میکنیم و میگوییم:
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من
آنچه البته به جایی نرسد فریاد است.
این شعر برای ما در همه زمانها صادق بوده و هست. فکر نمیکنیم که ما اشتباه میکنیم، ما بیش از اندازه از این گوش و زبان بیچاره انتظار داریم… ما با دست خود و عمل خود خوب رفتار کنیم تا آنها با چشم خودشان ببینند، یک مقداری هم به این گوش و زبان بیچاره استراحت بدهیم.) (۵) سعدی میگوید:
ترک دنیا به مردم آموزند
خویشتن سیم و غله اندوزند
* * *
عالم آن کس بود که بد نکند
نه بگوید به خلق و خود نکند
البته بهره گیری از روش غیر مستقیم شکل دیگری نیز دارد و آن این که با بهره گیری از امکانات و ابزار فرهنگی جدید، از جمله نرم افزارهای آموزشی برای همه گروههای سنی، به فرهنگ سازی بپردازیم و جامعه را به سوی افکار و اخلاق پسندیده سوق دهیم که باید در جای خود از آن بحث کرد.
۳ ریشه یابی و درمان
هر خطا و اشتباهی که از دیگران سر میزند، ریشه و عاملی دارد؛ به عنوان مثال گاهی عامل گناه، ریشه روانی دارد؛ مانند کمبود محبت، و گاهی عامل گناه، به مسائل اجتماعی برمی گردد؛ مانند: بیکاری. در این صورت، مبارزه اساسی با انحرافات ناشی از این گونه عوامل، در گرو مبارزه با ریشه هاست؛ یعنی تأمین محبت و نیاز عاطفی برای عامل روانی، یا ایجاد اشتغال برای عامل اجتماعی.
یکی از اصحاب پیامبر (ص) میگوید: (ما و پیامبر اکرم (ص) در مسجد بودیم که یک اعرابی (فرد ناآشنا به دستورات دین) داخل مسجد شد و مشغول ادرار گردید. اصحاب پیامبر (ص) بر آشفتند و او را از این کار منع کردند. پیامبر (ص) فرمود: با او کاری نداشته باشید. آنان او را رها کردند. آن گاه پیامبر (ص) او را نزد خود خواند و فرمود: مساجد نه محل ادرار است و نه محل کثافات دیگر؛ بلکه جایگاه ذکر خداوند بزرگ و نماز و قرائت قرآن است.) (۶)
استاد شهید مرتضی مطهری (ره) به نقل از روزنامهای مینویسد:
(در چندین سال پیش، در یکی از شهرهای کوچک، واقع در ایالت فیلادلفی (آمریکا) زنها مبتلا به قمار بازی شده بودند. ابتدا کشیشها و روزنامه نویسها و خطبا و فصحا تا میتوانستند راجع به بدی قمار خصوصاً برای زنها گفتند و نوشتند، ولی مثل همین حرفهای خودمانی مانند گردو روی گنبد، سُر خورد و پایین افتاد و به جایی نرسید. تا آن که شهردار محل به فکر افتاد یکی دو تا باشگاه و نمایشگاه هنری زنانه دایر کند و سرگرمیهای مناسب در آن جا فراهم نماید؛ از قبیل: نمایش بچههای چاق و تندرست و جایزه دادن به مادران کاردان و از قبیل: کارهای دستی و ... که هر کدام برنامه و ترتیب خاصی داشت و مردم را سر ذوق میآورد، دو سه سالی از این جریان گذشت که زنهای آن شهر به کلی قمار را فراموش کردند.) (۷)
۴ بهره گیری از فرصت
ممکن است برخی افراد به راحتی زیر بار حرف حق نروند و به اصلاح رفتار خود نپردازند. برخورد مناسب با چنین افرادی، بهره گیری از فرصتهای طلایی است.
قرآن مجید داستان باغ پر میوه و زیبایی را نقل میکند که در اختیار پیرمرد مؤمنی بود. او به قدر نیاز از آن برمی گرفت و بقیه را به نیازمندان میداد. هنگامی که چشم از دنیا پوشید، فرزندانش گفتند: ما خود به محصول این باغ سزاوارتریم و مستمندان را محروم ساختند. در بین آنها برادر مؤمنی بود که برادران دیگر را از بخل ورزیدن و چنین کار زشتی باز میداشت، اما کسی به حرفش گوش نمیداد.
پس از این تصمیم، شب هنگام که همه آنها در خواب بودند، بلایی فراگیر از ناحیه پروردگار بر باغ فرود آمد و آتش سوزان، آن باغ خرم و سرسبز را به مشتی خاکستر تبدیل کرد. صبحگاهان به یکدیگر گفتند: اگر میخواهید میوه بچینید، به سوی باغ حرکت کنید، مبادا کسی سخنشان را بشنود و از تصمیمشان با خبر شود.
هنگامی که به باغ رسیدند، چنان وضعی بود که گفتند: این باغ ما نیست، ما راه را گم کرده ایم. در این میان آن برادر مؤمن با قدی سرفراز و زبانی گشوده و منطقی قوی، آنان را زیر رگبار ملامت قرار داده و گفت: آیا به شما نگفتم خدا را به عظمت یاد کنید و از مخالفت او بپرهیزید، شکر نعمت او را به جا آورید و نیازمندان را از اموال خود بهرهمند سازید. (۸)
۵ اقدام همگانی
کار فردی در امر به معروف و نهی از منکر، چندان مفید نیست. همان طور که اگر آب تصفیه شده و پاک را بار دیگر در جویباران رها کنیم، آلوده میشود، محیط اجتماع نیز اگر نورانی نباشد و در برابر آلودگیها عکس العمل نشان ندهد و یا افراد آلوده و فاسد مورد تشویق قرار گیرند، مبارزه با بی بند و باریها بسیار مشکل خواهد بود.
استاد شهید مرتضی مطهری (ره) میفرماید:
باید به این نکته توجه کنیم که عمل فردی، چندان مفید نیست، آن هم در دنیای فعلی. مشکلی که امروزه در زندگی اجتماعی ما هست این است که افراد اهل عمل توجهی به عمل اجتماعی ندارند و به اصطلاح، (تک رو) هستند؛ در حالی که از عمل فردی کاری ساخته نیست، از فکر فردی کاری ساخته نیست، از تصمیم فردی کاری ساخته نیست، همکاری و همفکری و مشارکت لازم است. (۹)
۶ برخورد دور از تبعیض
نکته مهمی که باید در اجرای امر به معروف و نهی از منکر مورد توجه قرار گیرد، برخورد عادلانه و به دور از تبعیض، با فسادها و خلاف کاری هاست. در عرصه مبارزه با متخلّف، زد و بنده، ملاحظات سیاسی، قومی و منطقه ای، این که فلانی دوست من است یا فلانی وابسته به فلان شخصیت است و نباید با او برخورد کرد و نظایر آن، عامل بی اعتمادی، جری شدن خلاف کاران و در نتیجه دور شدن از هدفهای عالی امر به معروف و نهی از منکر است.
۷ نرم خویی و مهرورزی
امر به معروف و نهی از منکر، موضوعی بسیار حساس است و باید با مهر و عطوفت و انتخاب بهترین روشهای اخلاقی همراه گردد. خدای بزرگ به حضرت موسی (ع) و هارون میگوید: (نزد فرعون [که ادعای خدایی کرده است]بروید و با او به نرمی سخن گویید، شاید پند گیرد یا بترسد.) (۱۰)
همچنین خطاب به پیامبر اکرم (ص) میفرماید: (ای پیامبر به خاطر برخورداری از رحمت خداوند، در برابر آنان نرم شدی و اگر خشن و سنگ دل بودی، از اطراف تو پراکنده میشدند.) (۱۱)
داد و فریاد راه انداختن، بد زبانی کردن، کتک زدن و تند خویی نمودن در برابر گناه کار با چنین وظیفهای که از روی عشق به انسانیت و زندگی انجام میگیرد، سازگار نیست و جز نفرت و عکس العمل شدید طرف مقابل نتیجهای نخواهد داشت.
۸ امر به معروف و نهی از منکر با رعایت حقوق
هر چند امر به معروف و نهی از منکر بسیار مهم است، اما نباید در مراحل مختلف آن، حقوق مسلمانان را نادیده گرفت و شخصیت و آبرویشان را مخدوش ساخت و لذا اجازه تجسّس و پرده دری و پی جویی گناهان پنهان که در خلوت انجام میشود، به بهانه امر به معروف و نهی از منکر به کسی داده نشده است.
در تاریخ آورده اند: شبی از شبها خلیفه دوم مشغول گشت زنی در کوچهها و گذرها بود، به خانهای رسید که صدای آواز از آن شنیده میشد. چون در بسته بود، خود را از دیوار بالا کشید و وارد خانه شد. گفت:ای دشمن خدا! پنداشتی خداوند چنین گناهی را بر تو میپوشاند؟ آن مرد گفت: تند مرو، اگر من گناهی کرده ام، تو مرتکب سه گناه شده ای! پرسید: کدام گناه؟
گفت: اول آن که، خداوند متعال میفرماید: (تجسس نکنید) (۱۲) و تو کرده ای؛ دوم آن که، خداوند میفرماید: (از درها وارد خانهها شوید) (۱۳) و تو از پشت بام وارد شدهای؛ سوم آن که، میفرماید: (ای کسانی که ایمان آورده اید، به خانههایی جز خانه خود وارد نشوید، مگر این که آشنایی دهید و اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام کنید) (۱۴) و تو بی اجازه و بی سلام وارد خانه دیگران شده ای. (۱۵)
خلیفه گفت: اگر از تو بگذرم، راه خیری هست؟ گفت: آری. سپس خلیفه او را بخشید و از خانه خارج شد و او را به حال خود رها کرد.
البته در این جا باید یاد آور شویم کارهای خلافی که باندهای خلاف کار در مخفی گاهها و لانههای فساد برای انحراف جوانان و به دام انداختن افراد ساده و ضعیف و مبارزه با حکومت حق انجام میدهند، جرمی است اجتماعی و نه شخصی؛ از این رو حق برخورد قانونی با رعایت مقررات برای دستگاههای قضایی محفوظ است.
در اجرای هر چه بهتر امر به معروف و نهی از منکر، نکات مهم دیگری وجود دارد؛ مانند:
بازگو کردن خوبیهای افراد در هنگام نهی از منکر یا تشویق عاملان به معروف، مخفیانه بودن امر و نهی، بهره گیری از روش سکوت و نادیده گرفتن لغزشها در بعضی اوقات، خودداری از نهی از منکر به هنگام خشم و … که برای پرهیز از طولانی شدن بحث، به همین مقدار بسنده میکنیم.
پی نوشت:
۱- وسائل الشیعه، ج. ۱۱، ص. ۴۲۷.
۲-صحیح بخاری، ج. ۱، ص. ۳۱.
۳- حماسه حسینی، همان، ص. ۹۹، ۱۰۰.
۴- همان، ص. ۱۰۶.
۵- مرتضی مطهری، ده گفتار، ص. ۶۷۶۸.
۶- صحیح مسلم، ج. ۱، ص. ۱۶۳.
۷- ده گفتار، ص. ۶۹.
۸- داستان این واقعه در آیات ۱۷ تا ۳۳ سوره (قلم) و تفسیر نمونه، ج. ۲۴ آورده شده است.
۹- برگرفته از: ده گفتار، ص. ۶۸.
۱۰- طه (۲۰) آیه ۴۴.
۱۱- آل عمران (۳) آیه ۱۵۹.
۱۲- حجرات (۴۹) آیه ۱۲.
۱۳ بقره (۲) آیه ۱۵۹.
۱۴- نور (۲۴) آیه ۲۷.
۱۵- کنزل العمال، ج. ۳، ص. ۸۰۸، حدیث ۸۸۲۷.
منبع: پایگاه حوزه
ارسال نظر