.svg)
حسن روحاني:بايد از سازمان ملل به نفع منافع ملت استفاده کنيم
نماينده مقام معظم رهبري در شوراي‌عالي امنيت ملي با اشاره به ذهنيت منفي مردم ايران نسبت به سازمان ملل گفت: «اين ذهنيت از آغاز انقلاب بوده و تاکنون ادامه دارد و با توجه به بي‌تفاوتي سازمان ملل در مقابل بسياري از وقايع در ايران و ساير کشورهاي جهان سوم به ويژه فلسطين، مردم حق دارند بگويند که اعتمادي به سازمان ملل ندارند».
به گزارش خبرنگار سياسي ـ خارجي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، حجت الاسلام والمسلمين دکتر حسن روحاني، صبح سه‌شنبه در همايش سازمان ملل متحد، روندها و چشم‌اندازها" با طرح اين موضوع که ما چه رويکردي بايد نسبت به سازمان ملل داشته باشيم؟ افزود: « بايد بدانيم که آيا اين سازمان، سازماني متشکل از جمعي از کشورهاست و بر مبناي اصول و قانون مسائل مهم جهاني را براي صلح و امنيت بررسي مي‌کند و يا نهادي مسخّر قدرت‌هاي بزرگ و ابزاري در اختيار قدرت‌ها براي قانونمند جلوه دادن اعمال زور و مداخلات‌شان در جهان است؟»
اين عضو هيات رييسه مجلس خبرگان رهبري ادامه داد: «بايد بدانيم که آيا اساساً ما به سازمان ملل نياز داريم يا نداريم؟ آيا دنبال اهداف و منافعي نسبت به اين سازمان هستيم؟ آيا از برخي تهديدات و خطرات احتمالي راجع به خود بيمناکيم و بايد راجع به آن‌ها بينديشيم؟»
روحاني با يادآوري ترورهاي صورت گرفته در ابتداي پيروزي انقلاب در ايران، خاطرنشان کرد: «در آن زمان قدرت‌هاي خارجي، گروهک‌هاي تروريستي را حمايت مي‌کردند در حالي که مردم بي‌گناه و برخي مسوولان و منتخبان ملت مورد حملات تروريستي قرار گرفته بودند. در اين شرايط مردم انتظار داشتند سازمان ملل اين تحرکات را محکوم کند. در جنگ تحميلي هم شاهد بوديم وقتي عراق به ما حمله کرد و مردم به خاک و خون کشيده شدند سازمان ملل در حد قطعنامه‌هاي بي‌خاصيت و بدون محکوم کردن متجاوز و طرح بازگشت به مرزهاي بين‌المللي عمل مي‌کرد.»
رييس مرکز تحقيقات استراتژيک مجمع تشخيص مصلحت نظام در ادامه با اشاره به وقايع امروز غزه،گفت: « امروز مردمي بي‌گناه در محاصره اسراييل قرار گرفته‌اند و به خاک و خون کشيده مي‌شوند. در اين شرايط سازمان ملل در سکوت است در حالي که همين سازمان ملل زماني که برج‌هاي دوقلو مورد حمله قرار گرفت، هر روز قطعنامه و بيانيه صادر مي‌کرد. آيا مردم حق ندارند در برابر سکوت سازمان ملل در برابر نسل‌کشي در فلسطين، بگويند که سازمان ملل ننگ و شرمت باد.»
او با تاکيد بر اين که کشور ما و کشورهاي جهان سوم، اميد چنداني به سازمان ملل ندارند، گفت: « آيا با وجود اين نگاه و رويکرد به سازمان ملل، مي‌توانيم صرفا نگاه انتقادي، بي‌اعتمادي و بي‌اعتنايي به سازمان ملل داشته باشيم؟ آيا مي‌شود بگوييم اين‌ها هيچ و پوچ‌اند و هرچه مي‌خواهند انجام دهند؟»
روحاني ادامه داد: « به هر حال ما در کشور خود اهدافي از قبيل امنيت ملي، توسعه و پيشرفت داريم و سند چشم‌اندازي هم در اين کشور تدوين شده که در آن ايران را در سال 1404 کشوري توسعه‌يافته و الهام‌بخش براي جهان اسلام مي‌خواهند. آيا با وجود اين اهداف مي‌توان نسبت به سازمان ملل ـ همان سازماني که مطلوب ما نيست و بنيانش بر قدرت است و نه اخلاق ـ بي‌اعتنا بود؟»
رييس مرکز تحقيقات مجمع تشخيص مصلحت نظام، يادآور شد: «به هر حال چه بخواهيم و چه نخواهيم اين نهاد بين‌المللي داراي توان و قدرت منفي و مثبت است. نهادي است که مي‌تواند عليه ما تصميم بگيرد و ما را تحريم اقتصادي کند. آيا مي‌توان نسبت به آن بي‌اعتنا بود؟»
وي هم‌چنين گفت: « اگر اين چنين باشد ما هزينه بالا براي ملت را پذيرفته‌ايم و حاضر نيستيم که از حق ملت خود به خوبي دفاع کنيم؛ اگرچه بعضي مي‌گويند تحريم چيز خوبي است ولي من فکر مي‌کنم تحريم يعني مردم را تحت فشار قرار دادن و کالا را گران به دست مردم رساندن.»
نماينده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبري اضافه کرد: «حکومت و حاکميت بايد به خوبي از حقوق مردم دفاع کنند و براي اين امر بايد سازمان ملل را بشناسند. ساز و کار آن را بدانند و شيوه دفاع از حقوق ملت را نيز بشناسند.»
وي افزود: « ممکن است زماني سازمان ملل متحد کاري کند که به نفع نسبي ما باشد؛ مثل قطعنامه 598 که ما در مجموع اجراي آن را در مقطعي به مصلحت دانستيم و اگر تلاش ايران در تدوين اين قطعنامه نبود، اين طور تصويب نمي‌شد.»
روحاني ادامه داد: « اساسا روابط با خارج و بين‌الملل به اين معنا است که ما با هزينه کم‌تر به اهداف ملي دست پيدا کنيم و سازمان ملل هم مي‌تواند در اين راستا نقشي داشته باشد. مثلا نمي‌شود منطقه ما ناامن باشد و به دنباله آن مرزهاي ما هم ناامن شود و ما به توسعه برسيم؛ يا اين که برخي اهداف فرامرزي ما مثل حقوق مسلمان، محرومان و مستضعفان مسائلي هستند که گاهي سازمان ملل به ندرت مي‌تواند کاري کند که به نفع اين اهداف باشد.»
وي با طرح اين سوال که آيا سازمان ملل مي‌تواند قدمي ولو اندک براي حل تروريسم بردارد؟ گفت: « بايد ديد که چگونه مي‌شود از اين نهاد بين‌المللي استفاده کرد؛ چشم‌انداز بيست ساله ما مي‌گويد که ايران در سال 1404 بايد کشوري توسعه‌يافته بر مبناي جنبش نرم‌افزاري و توليد علم باشد. آيا براي دستيابي به اين اهداف ما نياز به خارج داريم يا اين که دروازه‌هاي ما بايد قفل باشد؟»
رييس مرکز تحقيقات مجمع تشخيص مصلحت نظام خاطرنشان کرد: « ما فکر مي‌کنيم به تعامل با دنياي خارج نياز داريم و سازمان ملل مي‌تواند در اين امر تاثيرگذار باشد.»
روحاني افزود: « بنا بر اين است که ايران کشوري الهام‌بخش باشد؛ يعني توسعه جمهوري اسلامي به عنوان الگوي توسعه براي دنياي اسلام قرار گيرد. توسعه‌اي که توام با عدالت، اخلاق و مردم‌سالاري است. اگر بنا بر اين است که ما براي جهان و حداقل دنياي اسلام الهام‌بخش باشيم، آيا مي‌توانيم با چهره‌اي که هر روز در صحنه بين‌الملل مورد تهاجم و اتهام قرار مي‌گيرد الهام‌بخشي خود را حفظ کنيم؟ آيا افکار عمومي جهان و منطقه پيش‌نياز اين الهام‌بخشي نيست؟ اگر چنين است سازمان ملل و قطعنامه‌هاي آن مي‌تواند در اين مورد اثرگذار باشد.»
رييس کميسيون سياسي ـ دفاعي و امنيتي مجمع تشخيص مصلحت نظام در پايان اظهار كرد: «آيا ما بايد فقط انتقاد کنيم و بگوييم سازمان ملل تحت نفوذ ابرقدرت‌هاست يا اين که بايد منتقد باشيم و در عين حال از اين سازمان به نفع منافع ملت استفاده کنيم، ضررهايش را کم کنيم و بتوانيم تاثيرگذار باشيم و براي تغيير آن تلاش کنيم؟ قطعا اين امر به تلاش فراوان، تدبير، دورانديشي، اعتماد به نفس، برنامه‌ريزي، دانش و تجربه نياز دارد و ما اميدواريم کشورمان اين مسير را طي کند.»
ارسال نظر