بیانات آیت الله خامنه ای درباره وحدت شیعه و سنی در اولین سال رهبری/۱۳۶۸

پارسینه: آنچه که در پی می آید، سخنرانی رهبرمعظم انقلاب در سال 1368 در خصوص وحدت شیعه و سنی است:


البته، بعضى در بيان مطلب اشتباه مى‏كنند. وقتى‏كه آن‏ها اين حرفها را مى‏زنند، شايد خيلى هم ساده نباشد. وقتى مى‏خواهند وحدت اسلامى را بيان كنند، مى‏گويند كه در صدر اسلام، نه شيعه و نه سنى بود؛ پس شيعه و سنى غلط است! نه، اين حرفِ نادرست و سستى است.

بحث سر اين نيست كه در صدر اسلام، آيا شيعه و سنى وجود داشت يا نه. بالاخره بعد از پيامبر، آراى مسلمين متفاوت شد. يك عده در مسأله‏ى امامت نظرى داشتند و عده‏يى نظر متفاوت ديگرى داشتند. بعضى منبع احكام الهى را يك چيز و بعضى چيز ديگرى دانستند. بنابراين، در اصول و فروع، از همان اول اختلافاتى بين مسلمانان به وجود آمد. اينكه ما بگوييم در صدر اسلام، نه شيعه و نه سنى بود، حرف غلطى است. امروز اين حرف، در حقيقت به معناى نفى كردن و از بين بردن معارف و فقه و محصول فرهنگى همه‏ى فِرَق مسلمين است...

ما مى‏گوييم بالاخره اين دو جريان عمده- يعنى تسنن و تشيع- وجود دارد كه جريان عمل به فقه اسلام از طريق اهل بيت، تشيع است و جريان عمل به شريعت اسلام از غير طريق اهل بيت، برادران اهل تسنن پيرو آن هستند... حالا هركسى مبنايى دارد. ما مى‏گوييم اين دو جريان كه از اوايل اسلام و بعد از رحلت پيامبر (ص) بودند و تا حالا هم هستند، هركدام زندگى خود را بكنند و باهم دشمنى نكنند.

(بیانات 1368/7/19)