چرا هنگام گرسنگی عصبی میشویم؟
پارسینه: گرسنگی موجب ارسال سیگنالهای مختلف از معده و دستگاه گوارش به مغز که سیستم کنترل مرکزی بدن است، میشود. گرسنگی به طرق مختلف میتواند روی عملکرد، رفتار و گفتار شما اثر بگذارد، چون مغز شما را به راحتی به بازی خواهد گرفت. آیا تاکنون این تجربه را داشته اید که به هنگام گرسنگی عنان از کف بدهید و عصبانی شوید و دیگر کنترل رفتار خود را نداشته باشید؟
چند سال پیش در یک روز دلپذیر پائیزی، همسرم مرا کنار جاده منتظر نگه داشت، از دیدن یک مسابقه میآمدیم و من به شدت گرسنه بودم.
واکنش من به این انتظار خیلی بدتر از آن چیزی بود که فکرش را میکنید، اصلا زنانه یا متمدنانه نبود! حتی دیگر نمیخواهم حرفهایی که زده شد را دوباره اینجا تایپ کنم. در نهایت فقط یک همبرگر و سیب زمینی سرخ کرده توانست دیو درونم که بیدار شده بود را دوباره بخواباند.
حساسیتی که عاملش گرسنگی است برای چیست؟ شما هم وقتی گرسنه هستید عصبی میشوید؟
سه شاخص اصلی وجود دارد که به بد اخلاق شدنمان هنگام گرسنگی کمک میکند.
۱- وقتی غذا میخوریم کربوهیدراتها به قندهای ساده شکسته میشوند، که یکی از آنها گلوکز است. درست بعد از یک وعده، سطح گلوکز در خونمان بالا میرود. با گذشت زمان گلوکز خون افت میکند. در نهایت اگر این مقدار به اندازه کافی افت کند، بدن آن را به عنوان عامل تهدید کننده جان شناسایی میکند. برخلاف دیگر ارگانها که پشتیبانی انرژی دارند، مغز تنها از گلوکز به عنوان سوخت استفاده میکند، بنابراین به یک منبع مداوم نیاز دارد. در واقع جدای اینکه مغز تنها ۲ درصد از توده بدن را در بر گرفته، اما تخمین زده شده ۲۰ تا ۲۳ درصد از انرژی که در طول روز دریافت میکنید توسط مغز مصرف میشود. حتی هنگام استراحت، سطح گلوکز پایین به مغز این پیام را میرساند که جانت در خطر است همین حالا وارد عمل شو!
۲- در دیگر ارگانهای ما، گلوکز پایین باعث افزایش ترشح هورمونهایی میشود که گلوکز در بدن را افزایش میدهند. در میان این هورمونها اپی نفرین و کورتیزول، که در غدد آدرنال سنتز میشوند وجود دارند. هر دوی اینها هورمونهای استرس هستند و هنگامی ترشح میشوند که بدنتان تهدیدی دریافت کند، مثل زمانی که یک شیر دنبالتان کند و یا استاد ناگهان اعلام کند که میخواهد امتحان بگیرد، همه اینها برای تغییر خلق و خو یک فرد کافیست نه؟
۳- اینطور که فهمیده شده گرسنگی و عصبانیت توسط ژنهای یکسانی کنترل میشوند. یکی از این ژنها پروتئینی تولید میکند با نام نوروپپتید وای (neuropeptide Y)، که نه تنها رفتار خوردن را تحریک میکند، بلکه خشم و پرخاشگری را نیز تنظیم میکند. خلاصه بگویم، فکر کنم بعد از آن مسابقه نوروپپتید وای بدنم خیلی خیلی بالا بود!
واکنش من به این انتظار خیلی بدتر از آن چیزی بود که فکرش را میکنید، اصلا زنانه یا متمدنانه نبود! حتی دیگر نمیخواهم حرفهایی که زده شد را دوباره اینجا تایپ کنم. در نهایت فقط یک همبرگر و سیب زمینی سرخ کرده توانست دیو درونم که بیدار شده بود را دوباره بخواباند.
حساسیتی که عاملش گرسنگی است برای چیست؟ شما هم وقتی گرسنه هستید عصبی میشوید؟
سه شاخص اصلی وجود دارد که به بد اخلاق شدنمان هنگام گرسنگی کمک میکند.
۱- وقتی غذا میخوریم کربوهیدراتها به قندهای ساده شکسته میشوند، که یکی از آنها گلوکز است. درست بعد از یک وعده، سطح گلوکز در خونمان بالا میرود. با گذشت زمان گلوکز خون افت میکند. در نهایت اگر این مقدار به اندازه کافی افت کند، بدن آن را به عنوان عامل تهدید کننده جان شناسایی میکند. برخلاف دیگر ارگانها که پشتیبانی انرژی دارند، مغز تنها از گلوکز به عنوان سوخت استفاده میکند، بنابراین به یک منبع مداوم نیاز دارد. در واقع جدای اینکه مغز تنها ۲ درصد از توده بدن را در بر گرفته، اما تخمین زده شده ۲۰ تا ۲۳ درصد از انرژی که در طول روز دریافت میکنید توسط مغز مصرف میشود. حتی هنگام استراحت، سطح گلوکز پایین به مغز این پیام را میرساند که جانت در خطر است همین حالا وارد عمل شو!
۲- در دیگر ارگانهای ما، گلوکز پایین باعث افزایش ترشح هورمونهایی میشود که گلوکز در بدن را افزایش میدهند. در میان این هورمونها اپی نفرین و کورتیزول، که در غدد آدرنال سنتز میشوند وجود دارند. هر دوی اینها هورمونهای استرس هستند و هنگامی ترشح میشوند که بدنتان تهدیدی دریافت کند، مثل زمانی که یک شیر دنبالتان کند و یا استاد ناگهان اعلام کند که میخواهد امتحان بگیرد، همه اینها برای تغییر خلق و خو یک فرد کافیست نه؟
۳- اینطور که فهمیده شده گرسنگی و عصبانیت توسط ژنهای یکسانی کنترل میشوند. یکی از این ژنها پروتئینی تولید میکند با نام نوروپپتید وای (neuropeptide Y)، که نه تنها رفتار خوردن را تحریک میکند، بلکه خشم و پرخاشگری را نیز تنظیم میکند. خلاصه بگویم، فکر کنم بعد از آن مسابقه نوروپپتید وای بدنم خیلی خیلی بالا بود!
ارسال نظر