.svg)
آيت‌الله جوادي آملي: فيلم «محمد (ص)» بايد معلم فيلم‌هاي ديگر باشد/در ديدار مجيد مجيدي
پارسینه: «مجيد مجيدي» كارگردان و «محمد‌مهدي حيدريان» تهيه‌كننده فيلم سينمايي محمد (ص) پيرامون ساخت فيلم سينمايي «محمد (ص)» با آيت‌الله جوادي آملي ديدار كردند.
به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از روابط عمومي فيلم سينمايي محمد رسول‌الله، «مجيد مجيدي» كارگردان و «محمد‌مهدي حيدريان» تهيه‌كننده فيلم سينمايي محمد (ص) با آيت‌الله جوادي آملي ديدار كردند.
بر اساس اين گزارش، در اين ديدار مجيدي و حيدريان گزارشي از روند تحقيق و نگارش فيلمنامه، مضامين در نظر گرفته شده، شكل روايت فيلم و چگونگي انتخاب عوامل دست‌اندركار اين پروژه به اطلاع آيت‌الله جوادي آملي رساندند.
آيت‌الله جوادي‌آملي پس از شنيدن صحبت‌هاي حيدريان و مجيدي، گفت: گزارش نافع و مسرت‌بخشي را شنيدم. اميدوارم كه خداوند سعي بليغ شما را به احسن وجه مشكور كند و توفيق ارائه خدمات برتر و بهتر را به همه شما و همكاران‌تان مرحمت كند.
آيت‌الله جوادي آملي با تأكيد بر اين‌كه اين يك فيلم عادي نيست و قرار است درباره والاترين موضوعات باشد، گفت: اگر كسي خواست درباره موضوعات عادي هنرنمايي كند، داشتن همان فكر عادي كافي است. اما اگر كسي خواست درباره موضوعات عالي هنرنمايي كند، بايد هنرش عالي باشد. يعني همان‌طور كه خود پيغمبر (ص) تحولي در جهان ايجاد كرد، فيلم آن حضرت هم بايد تحول ايجاد كند. وگرنه مي‌شود يك فيلم عادي.
اين مفسر قرآن در ادامه صحبت، هنرمند واقعي را هنرمندي دانستند كه توانايي داشته باشد سخن وحي را درك كند و به عالم حس بياورد: ما هنرمندي نداشتيم كه بتواند مفاهيم وحي را از مرحله شهود به عقل دربياورد، عقل را به مرحله خيال درآورد، خيال را حسي كند تا بشود سينما. قالب سينما از خيال به حس مي‌آيد. يك هنرمند سينمايي بايد وحي را خوب بشناسد، مشهود را از دالاني صحيح به معقول تبديل كند، بعد معقول را متخيل كند و متخيل را محسوس كند تا قابل عرضه باشد. وگرنه علمي نيست. و اين معنا چون نبوده كسي دركش نكرده... پس اگر هنرمندي بخواهد وارد اين حوزه شود، بايد چهارضلعي باشد؛ يعني وحي‌شناس، معقول‌شناس، متخيَل‌شناس و محسوس‌شناس باشد تا بتواند دست به كار شود. اين كار عظيمي است. اين فيلم بايد معلم فيلم‌هاي ديگر باشد، چون درباره كسي است كه معلم افراد ديگر است.
آيت‌الله جوادي آملي درباره جنبه‌هايي از زندگي حضرت رسول اكرم (ص) كه بايد در يك اثر هنري مورد توجه قرار گيرد، تذكر داد: حضرت رسول (ص) نگاهي عاشقانه به جهان دارد، نه فقط نگاه عالمانه و عاقلانه. نقل كرده‌اند كه حضرت زندگي ساده‌اي داشته است: در خانه ايشان اشيائي بوده از قبيل بشقاب، كوزه و همين وسايل روزمره، كه همه اين‌ها شناسنامه داشته‌اند. مي‌گويند برخي علما، اسامي اشياء خانه حضرت را نوشته‌اند، كه مثلاً براي فلان شانه يا فلان دكمه يا فلان در، چه اسم‌هايي مي‌گذاشته‌اند. ايشان اين‌گونه زندگي مي‌كردند. همه را با چشم كرامت مي‌ديدند، نه فقط انسان‌ها را.
در اين ديدار كه نزديك به يك‌ساعت به طول انجاميد، «مجيد مجيدي» سكانس‌هايي از فيلمنامه را با ذكر جزئيات براي آيت‌الله جوادي آملي توصيف كرد و آيت‌الله جوادي آملي نيز ديدگاهايش درباره نحوه رويكرد هنري به زندگي پيامبر اسلام را براي گروه سازنده فيلم محمد (ص) تشريح كرد.
بر اساس اين گزارش، در اين ديدار مجيدي و حيدريان گزارشي از روند تحقيق و نگارش فيلمنامه، مضامين در نظر گرفته شده، شكل روايت فيلم و چگونگي انتخاب عوامل دست‌اندركار اين پروژه به اطلاع آيت‌الله جوادي آملي رساندند.آيت‌الله جوادي‌آملي پس از شنيدن صحبت‌هاي حيدريان و مجيدي، گفت: گزارش نافع و مسرت‌بخشي را شنيدم. اميدوارم كه خداوند سعي بليغ شما را به احسن وجه مشكور كند و توفيق ارائه خدمات برتر و بهتر را به همه شما و همكاران‌تان مرحمت كند.
آيت‌الله جوادي آملي با تأكيد بر اين‌كه اين يك فيلم عادي نيست و قرار است درباره والاترين موضوعات باشد، گفت: اگر كسي خواست درباره موضوعات عادي هنرنمايي كند، داشتن همان فكر عادي كافي است. اما اگر كسي خواست درباره موضوعات عالي هنرنمايي كند، بايد هنرش عالي باشد. يعني همان‌طور كه خود پيغمبر (ص) تحولي در جهان ايجاد كرد، فيلم آن حضرت هم بايد تحول ايجاد كند. وگرنه مي‌شود يك فيلم عادي.
اين مفسر قرآن در ادامه صحبت، هنرمند واقعي را هنرمندي دانستند كه توانايي داشته باشد سخن وحي را درك كند و به عالم حس بياورد: ما هنرمندي نداشتيم كه بتواند مفاهيم وحي را از مرحله شهود به عقل دربياورد، عقل را به مرحله خيال درآورد، خيال را حسي كند تا بشود سينما. قالب سينما از خيال به حس مي‌آيد. يك هنرمند سينمايي بايد وحي را خوب بشناسد، مشهود را از دالاني صحيح به معقول تبديل كند، بعد معقول را متخيل كند و متخيل را محسوس كند تا قابل عرضه باشد. وگرنه علمي نيست. و اين معنا چون نبوده كسي دركش نكرده... پس اگر هنرمندي بخواهد وارد اين حوزه شود، بايد چهارضلعي باشد؛ يعني وحي‌شناس، معقول‌شناس، متخيَل‌شناس و محسوس‌شناس باشد تا بتواند دست به كار شود. اين كار عظيمي است. اين فيلم بايد معلم فيلم‌هاي ديگر باشد، چون درباره كسي است كه معلم افراد ديگر است.
آيت‌الله جوادي آملي درباره جنبه‌هايي از زندگي حضرت رسول اكرم (ص) كه بايد در يك اثر هنري مورد توجه قرار گيرد، تذكر داد: حضرت رسول (ص) نگاهي عاشقانه به جهان دارد، نه فقط نگاه عالمانه و عاقلانه. نقل كرده‌اند كه حضرت زندگي ساده‌اي داشته است: در خانه ايشان اشيائي بوده از قبيل بشقاب، كوزه و همين وسايل روزمره، كه همه اين‌ها شناسنامه داشته‌اند. مي‌گويند برخي علما، اسامي اشياء خانه حضرت را نوشته‌اند، كه مثلاً براي فلان شانه يا فلان دكمه يا فلان در، چه اسم‌هايي مي‌گذاشته‌اند. ايشان اين‌گونه زندگي مي‌كردند. همه را با چشم كرامت مي‌ديدند، نه فقط انسان‌ها را.
در اين ديدار كه نزديك به يك‌ساعت به طول انجاميد، «مجيد مجيدي» سكانس‌هايي از فيلمنامه را با ذكر جزئيات براي آيت‌الله جوادي آملي توصيف كرد و آيت‌الله جوادي آملي نيز ديدگاهايش درباره نحوه رويكرد هنري به زندگي پيامبر اسلام را براي گروه سازنده فيلم محمد (ص) تشريح كرد.
ارسال نظر