.svg)
سروده ای از "گوته" در ستایش از زنان برگزیده
|
زنان برگزیده
زنان را هیچ محدودیتی نباید
پیمانی پاک را برازنده است که آنان { بدان } امید بندند !
و ما اما ، فقط از چهار زن خبر داریم
که پیشتر به جهان برتر راه یافته اند
نخست زلیخا ، آفتاب زمین
شوقی تمام به یوسف
و اینک { در } بهشتی سرشار از شادی
و او زیور گذشت و شکیبایی را درخشش بخشید
و سپس { مریم } بانوی رحمت و برکت ،
مایهء نجات و رستگاری گمراهان را بزاد
و معاوضه کرد در رنجی گزنده و تلخ
پسر را دید بر صلیب ، از دست رفته !
و نیز { خدیجه } همسر محمد !
برای او آسودگی و شکوهمندی آورد
و در طول زندگی سفارش می کرد
خدا یکی ، و عشق یکی !
و آنگاه فاطمه می آید ، اسطوره ای دوست داشتنی !
دختر ، همسر ! معصوم و بی پیرایه .
فرشته گون ، روحی یکسره پاک و بی آلایش
ما این زنان را در آن جهان خواهیم یافت
و { نیز} هرآنکس که زنان را می ستاید
جایگاهی برجسته در سرای جاودان
دوست می داریم در { آرامشِ آن سرا } آنان را همراه باشیم
|
|
Auserwählte Frauen
Frauen sollen nichts verlieren,
Reiner Treue ziemt zu hoffen;
Doch wir wissen nur von vieren
Die alldort schon eingetroffen.
Erst Suleikha, Erdensonne,
Gegen Jussuph ganz Begierde,
Nun, des Paradieses Wonne,
Glänzt sie der Entsagung Zierde.
Dann die Allgebenedeite,
Die den Heiden Heil geboren,
Und, getäuscht, in bittrem Leide,
Sah den Sohn am Kreuz verloren.
Mahoms Gattin auch! Sie baute
Wohlfahrt ihm und Herrlichkeiten,
und empfahl bei Lebenszeiten
Einen Gott und eine Traute.
Kommt Fatima dann, die Holde,
Tochter, Gattin sonder Fehle,
Englisch allerreinste Seele
In dem Leib von Honiggolde.
Diese finden wir alldorten;
Und wer Frauen-Lob gepriesen
Der verdient an ewigen Orten
Lustzuwandeln wohl mit diesen.
|
ارسال نظر