به یاد لیدر مشهور مشهدی‌ها

استادیوم بروهای مشهد و آنهایی که فوتبال خراسان را دنبال کرده‌اند همواره آوای نای نای نانای های حسین محمودی ملقب به حسین نای‌نای را زیر صدای هیاهوی بازی‌های ابومسلم در ذهن دارند. شعارها و آواهایی آتشین که بسته به شدت بازی، قدرت و رفتار حریف، آرام، تند و بعضا منشوری می‌شد اما به معنی واقعی کلمه سکوهای مشهد را یکدست و یک صدا می‌کرد.

حسین محمودی که کارمند شهرداری بود با هیکلی درشت، شکمی بزرگ و صدایی دورگه یک تنه استادیوم تختی مشهد را در دست داشت و با شعارهایی بامزه و هیجانی سکوها را روی دوش حریف سوار می‌کرد تا ابومسلم محمود یاوری، دایی فرهاد، آقا فیروز و اکبرآقا بیشتر و بیشتر بر حریفش تسلط یابد. خنده‌های هواداران مشهدی و درخواست شعرهای نوستالژیک از وی هیجان عجیبی را وارد سکوها می‌کرد.