بازسازی میلان مخروبه توسط مونتلا
پارسینه: مونتلا: این حضور یوونتوس است که باعث شدت پیدا کردن عطر اروپا شده، تیمی که به اعتراف مربی میلان «یکی از بهترینهای اروپاست.»
گزارش - تحریریه پارسینه | چند هفته پیش بود که برای اولین بار "عطر اروپا" به مشام وینچنزو مونتلا رسید، عطری که هفته به هفته قویتر میشود. اما خود مونتلا در این باره میگوید این حضور یوونتوس است که باعث شدت پیدا کردن عطر اروپا شده، تیمی که به اعتراف مربی میلان «یکی از بهترینهای اروپاست.» با این حال روسونری هم این روزها به تیمی خوشعطر بدل شده است.
پیرورزی هفتهی پیش میلان با نتیجهی ۱-۳ مقابل کیوو از جنبههای مختلفی برایشان ارزشمند بود. مونتلا قبل از این بازی از کیوو به عنوان "یووهای کوچک" نام برده بود و مدیریت این تیم (قدیمیترین باشگاه سری آ) را داخل و خارج از زمین تحسین کرده بود.
میلان و کیوو در شرایطی مقابل هم قرار گرفتند که امتیازی برابر داشتند. این بهترین شروع "خرهای پرنده" در سری آ بود، فصلی که تحت رهبری رولاندو ماران با پیروزی مقابل اینتر در بنتگودی شروع شده بود و با شکست دادن ساسوئولو ادامه پیدا کرده بود.
کیوو پیش از این بازی به شکلی شگفت انگیز از ۳۱ ژانویه در خانه بدون شکست بود. برندهیِ جدال آنها با میلان ۱۶ امتیازه میشد و کنار رم، که بعد از پیروزی در "دربی دل سوله" (دربی آفتاب) خودش را به عنوان جدیترین رقیب یوونتوس نشان داده بود، قرار میگرفت.
در مجموع این بازیای بود که با توجه به تیمی که در دو سال اخیر دیدیم، انتظار لغزش میلان را در آن داشتیم. اما نه برای اولین بار در این فصل، میلانِ مونتلا نمایشی مطمئن داشت. یورای کوتسکا در دقایق پایانی نیمهیِ اول گل اول میلان را زد و امبای نیانگ هم در ابتدای نیمهی دوم گل دوم را. هر دو گل حاصل پرس سنگین میلان بود که بازیکنان کیوو را دچار اشتباه کرد.
چیزی که اما بیش از همه به مونتلا روحیه داد لذت بردن بازیکنانش از کاری بود که میکردند، چیزی که در سالهای اخیر کمتر در جمع روسونری دیده بودیم. خوشحالی دست جمعی میلانیها بعد از گل نیانگ، با بالا بردن پیراهن شمارهی ۱۸ کاپیتان مصدومشان، ریکاردو مونتولیوو، نشانی بارز از روحیهی تیمی آنها بود. بازگشت از نتیجهی ۱-۳ مقابل گربه سیاهشان، ساسوئولو و پیروزی ۳-۴ قبل از بازیهای ملی هم دیگر نشانه مثبت برای مونتلا و شاگردانش بود.
زیرسازیهای لازم برای پیدا کردن ذهنیتی قوی و برنده فصل پیش با سینیسا میهایلوویچ که خودش را "جنگیر" نامیده بود شروع شد تا این فصل میلان با مونتلا یکی از سورپرزهای سری آ باشد. بعد از مذاکراتِ طولانی با مالکین چینی جدید و مرموز که فعالیتهای میلان در تابستان ترنسفرها را فلج کرد (بخشِ دوم بیعانهی چینیها به مبلغ ۸۵ میلیون یورو بعد از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات به باشگاه داده شد) هیچکس انتظار چنین شروعی را از مونتلا در شغل جدیدش نداشت.
تمامِ پولی که آدریانو گالیانی برای تقویتِ تیمش در تابستان داشت ۱۵ میلیون یورو به علاوهی مبلغی بود که از انتقال دائمی استیون الشراوی به رم گرفته بود. بدون اینکه قصد بی احترامی داشته باشیم اما شش خرید میلان در این پنجره هیچکدام در سطحِ بالایی نبودند و موفق نشدند خودشان را در ترکیبِ اصلی ثابت کنند. البته منصفانه باید گفت جانلوکا لاپادولا مقابل ورونا تاثیرگذار بود. بنابراین مونتلا تقریبا باید با همان تیمی که میهایلوویچ داشت کار میکرد و همین مسئله نتایجی که تا به حال گرفته را تحسینبرانگیزتر میکند.
میلان تا اینجای فصل فیورنتینا، تورینیو، ساسوئولو و لاتزیو را شکست داده، تیمهایی که همه مدعی کسب سهمیهی اروپا بودند. خودِ کیوو هم قبل از شکست مقابل میلان در این جمع حضور داشت. میلان نسبت به همین مقطع در فصلِ پیش شش گل بیشتر زده و سه گل کمتر خورده است. آخرین باری که میلان در هشت بازی اول لیگ بیش از ۱۶ امتیاز گرفته بود به فصل ۲۰۱۱ برمیگردد، فصلی که با مکس آلگری اسکودتو را فتح کردند.
اما قبل از اینکه بیش از حد مجذوب شویم، باید صادقانه بگوییم میلان مونتلا هنوز نمایشی خیرهکننده نداشته است. فوتبالی که روسونری بازی میکند چندان زیبا نیست، حداقل در مقایسه با فوتبال فیورنتینای مونتلا. جالب است مونتلا که به خاطر علاقهاش به فوتبالِ مالکانه از او به عنوانِ اسپانیاییترین مربیِ ایتالیایی نام میبرند، حالا بیش از هر وقت دیگری یک مربی ایتالیایی کلاسیک شده است.
مهمترین پیشرفت میلان با مونتلا در خط دفاعی بوده، جایی که جانلوئیجی دوناروما، این پسرک شگفتانگیز درون دروازه قرار دارد و آلسیو رومانیولی با تمام پتانسیلش بازی میکند. میلان در ماه سپتامبر سه کلین شیت پیاپی داشت، اتفاقی که برای اولین بار بعد از سه سال رخ میداد. بازیکنان میلان در شکل دفاعی وقتی موفق نمیشوند توپ را بلافاصله بعد از از دست دادنش پس بگیرند، خیلی زود عقب میآیند و سریع فرمِ لازم را میگیرند.
در خط حمله میلان مدیونِ جان پیرو گاسپرینی است که نیانگ و سوزو را به صورت قرضی به جنووا برد و بازیکنانی بسیار بهتر ازشان ساخت. میلان در موردِ کارلوس باکا هم خوششانس بود، بازیکنی که قصد داشتند برای فعالیت در بازار نقل و انتقالات به وستهم یونایتد بفروشندش، اما خودش قبول نکرد و در سن سیرو باقی ماند. به هر حال داشتن مهاجمی که در فصل اولش در سریِ آ، در تیمی متوسط ۱۸ گل میزند خیلی هم اتفاقی بدی نیست.
جدا از نتایج، دیگر عاملی که باعث خوشبینی میلانیها شده جوانگرایی در تیم است. مونتلا مقابل لاتزیو تیمی با میانگین سنی ۲۴ سال و ۱۱ ماه به زمین فرستاد، جوانترین میلان در ۱۶ سال اخیر در سری آ بود، بعد از تیمی که آنچلوتی در آستانهیِ فینال چمپیونز لیگ ۲۰۰۳ انتخاب کرد. در حال حاضر هفتتا از بازیکنان تیم اول زیر ۲۳ سال دارند و دوناروما و داویده کالابریا و مانوئل لوکاتلی همه محصول آکادمیِ باشگاه هستند، مثلِ ماتیا د شیلیو و پیش از او ایگناتزیو آباته و لوکا آنتونلی. این بازیکنان جوان ایتالیایی هستند که حسی از تعلق خاطر به باشگاه و ارزش و معنا داشتن پیراهنش برایشان را به وجود آوردهاند.
هیچکس از شانس قهرمانی حرف نمیزند، اما میلانی که سه سال است از چمپیونز لیگ دور بوده، در فصول گذشته هر وقت فصل را با این تعداد امتیاز شروع کرده سهمیهی این تورنمنت را به دست آورده. فروش کامل باشگاه قرار است تا قبل از دربی در بیستمِ نوامبر کامل شود و اگر همه چیز خوب پیش برود، و این "اگر" بزرگی است، میلان تا ژانویه ۱۰۰ میلیون یورو برای خرج کردن خواهد داشت. برای همین مونتلا به شوخی گفته شاید بهتر باشد چند بازی را ببازند و در جدول سقوط کنند تا مالکین چینی فکر نکنند تیم نیازی به بازیکنان جدید ندارد.
پیروزی مقابل یوونتوس در جدال امشب میتواند اثباتی برای احیای میلان باشد. "آئروپلانینو" (هواپیمای کوچک، لقب مونتلا) از زمین بلند شده است.
ارسال نظر