روحانی در سازمان ملل ریسک نکرد

سیاست رایانه نیست که با تصمیم صفر و یکی کار کند. سیاست ابتکار عمل و حاوی تصمیمات به موقع سیاستمدار و ریسک‌هایی است که می‌پذیرد بعضی از ریسک‌ها ممکن است جواب مثبت دهد و باعث تحول و خرکت و پیشبرد امور در آن زمینه شود. آنچه که مهم است ریشه یابی و توجه به عواملی است که ریسک پذیری مدیران در جامعه را کاهش داده است. وظیفه و نقش منتقد نظارت بر فعالیتها و اقدامات دولت و انتقاد است. اما مدیران دولتی به دلیل تسلط بر منابع نیز نباید خیلی زود در مقابل نقدها منفعل شوند. دولت یازدهم باید با نشاط تا اخرین لحظات از تغییر و ابتکار عمل نهراسد و بر اقتدارش بر اساس قولهائی که در زمان انتخابات داده و حمایتی که از طرفدارانش گرفته تکیه و به دنبال اجرا و اصلاح سیاستهایش باشد. تزلزل و رکود و کاهش اعتماد به نفس در دولت به ضرر کشور و حکومت است.

زهره دیانی : دكتر نصرت‌الله تاجيك سفير سابق ايران در اردن معتقد است: سفر امسال روحاني به نيويورك تحت تاثير عوامل داخلي بود. او مي‌گويد: شايد ترس آقاي روحاني از فشارهاي داخلي موجب شد او در نيويرك محتاط عمل كند و يا به دليل اينكه اشكالاتي كه محافظه‌كاران از ايشان مي‌گيرند موجب شده ايشان ريسك نكند.
* باتوجه به اينكه آقاي روحاني در دولت يازدهم آخرين سخنراني خود را در سازمان ملل ايراد كردند اين سخنراني نسبت به سخنراني‌هاي سالهاي گذشته ايشان چطور بود؟
من معتقدم سخنراني امسال آقاي روحاني در سازمان ملل قدرت و قوت سالهاي گذشته را نداشت. احساس بنده به عنوان يك ناظر خارجي اين است كه از دو جهت سخنراني ايشان خيلي مطلوب نبوده است؛ 1-از جهت مقايسه با سالهاي گذشته، 2- مشكلاتي كه در منطقه و كشور وجود دارد. درواقع موضوع دوم ايجاب مي‌كرد سخنراني ايران از انسجام بيشتري برخوردار باشد يا بهتر تنظيم شود. البته محورهاي انتخاب شده در سخنراني ايشان درست بود اما متاسفانه تنظيم و ارائه آن خيلي مطلوب نبود. من معتقدم بايد مشكلاتي كه عربستان براي منطقه فراهم كرده يا سياست غيرشفاف آمريكا و مشكلاتي كه براي منطقه ايجاد كرده را مقداري شفاف تر با افكارعمومي دنيا مطرح مي‌شد و به رسانه‌ها انتقال مي‌يافت تا ريشه‌اي به مسائل خاورميانه پرداخته شود. آقاي روحاني در يك دوره حضورش در سازمان ملل مسئله دنياي عاري از خشونت را مطرح كرد كه انعكاس خيلي خوبي داشت اما متاسفانه در این اجلاس هيچگونه طرح و مسئله‌اي درخصوص منطقه يا دنيا ارائه نشد. مجموعه اين مسائل موجب مي‌شود كه من اين سخنراني را با قدرت و قوت سالهاي قبل نبينم.
* قبول داريد آقاي روحاني امسال در سازمان ملل محتاط عمل كردند؟
بله. من هم چنين اعتقادي دارم. البته نمي‌دانم ترس آقاي روحاني از فشارهاي داخلي علت اين مسئله بوده و يا اينكه اشكالاتي كه محافظه‌كاران از ايشان مي‌گيرند موجب شده ايشان ريسك نكند. به هرحال فكر مي‌كنم بايد مسائل سياست خارجي را با منطق و با قدرت به افكارعمومي دنيا ارائه بدهيم تا اين احساس وجود نداشته باشد كه ايران خودش به افكاري كه ارائه مي‌دهد دچار شك و شبهه است لذا من هم معتقدم آقاي روحاني علي رغم تمام مشكلات داخلي، منطقه‌اي و بين‌المللي كه دارد مي‌توانست خيلي صريح ترمسائل را با افكار عمومي دنيا طرح كند.
* اين احتياط عمل كردن آقاي روحاني را چقدر به انتخابات 96 ارتباط مي‌دهيد؟
ما دستگاه نيت خواني نداريم. من فكر مي‌كنم هر فردي در موقعيت ايشان ممكن است تحفظاتي داشته باشد. درهرحال مخاطبين هر فرد حقيقي يا حقوقي يك جامعه هدفي هستند . يكي از ضعف‌هاي سخنراني آقاي روحاني است كه بعضي از سخنان ايشان به درد مجمع سازمان ملل نمي‌خورد و شايد بيشتر مصرف داخلي داشت. قطعا اين دوگانگي و تناقضات مورد توجه آگاهان سياسي قرار مي‌گيرد. ازاين رو من فكر مي‌كنم همان احتياطي كه شما اشاره كردي ايشان داشتند كه اين مسئله يا ناشي از فشارهاي داخلي است و يااينكه به دليل افكاري است كه درباره آينده در ذهن ايشان است. من از بيرون كه نگاه مي‌كنم احتياط را تاحدي در سخنراني ايشان احساس مي‌كنم.
* يكي از مسائلي كه در سه سال اخير رسانه‌ها و سياسيون زياد به آن مي‌پرداختند موضوع دست دادن روساي جمهوري ايران و آمريكا بود امسال اينطور نبود اين مسئله هم به دليل همان احتياط انتخاباتي آقاي روحاني بود به عبارت ديگر چون ايشان مي‌دانست اينكار ممكن است براي تاييد صلاحيتش مشكل ايجاد كند ترجيح داد اين اتفاق نيفتد؟
اين مسئله ممكن است باشد اما بايد يك نكته را عرض كنم . در سياست تصميم صفر و يك نيست. سياست رایانه و كامپيوتر نيست كه اينگونه عمل كند. سياست حاوي تصميمات به موقع سياستمدار و ريسك‌هايي است كه مي‌پذيرد بعضي از ريسك‌ها ممكن است جواب مثبت دهد ولي بعضي ريسك‌ها جواب مثبت ندهد. اين فرمايش شما كاملا درست است. وقتي تصميم علني مسئولين نظام و كشور اين است كه آمريكا قابل اعتماد نيست طبيعتا اين مسئله ريسك پذيري از مديران بعدي را مي‌گيرد البته من نمي‌گويم آقاي روحاني كار خوبي كرد يا كاربدي كرد. بحث قضاوت ارزشي موضوع ديگري است اما آنچه در سياست در ذهن ماست اين است كه تا ريسك نكني نمي‌تواني بَرندگي و بُرندگي داشته باشي شما هم بايد تصميمي كه مي‌گيري هم شما را برنده كند و هم بُرندگي براي جلو بردن كارها داشته باش. اجراي اين دو مقوله نياز به ريسك سياستمدار دارد.
* رفتار آقاي روحاني در سازمان تحليل‌هايي به دنبال داشت كه شايد در ميان تحليل‌ها حاميان ايشان نارضايتي‌هايي داشتند اين مسئله چقدر در تغيير راي بدنه اجتماعي آقاي روحاني در انتخابات 96تاثيرگذار است؟
برخي از اقدامات ايشان مثل ملاقات‌هايي كه در سازمان ملل داشتند نسبتا خوب بوده است. الان بدنه اجتماعي اصلاح‌طلبان مشكلشان مسائل سازمان ملل نيست. از جهت مردم اگر نگاه كنيم مشكل مردم اقتصاد و معيشت است. بدنه اجتماعي هم ممكن است يكسري خواسته‌هاي ديگري داشته باشند مثلا اگر نخبگان را در نظر بگيريم بيشتر حقوق شهروندي و قول‌هايي كه ايشان داده‌اند، هستند. مجموعه اين مسائل مقداري متفاوت است با آنچه كه آقاي روحاني در نيويورك انجام داد. بحث نيويورك بيشتر بحث تريبوني است كه ما با دنيا داريم برخورد مي‌كنيم و مسائلمان را بيان مي‌كنيم. لذا من فكر مي‌كنم چون امسال آقاي روحاني خيلي قوي در سازمان ملل ظاهر نشد شايد به مشكلات قبلي ما افزوده شود. هنوز به موضوع حضور آقاي روحاني در نيوريوك ريشه‌اي پرداخته نشده است و روز گذشته هم فقط رسانه‌ها سخنراني آقاي روحاني را تاييد يا تكذيب كرده بودند و خيلي بحث را درخصوص اين سفر نشكافند شايد بايد دو روز صبر كنيم تا بازخورد اين سفر را در بدنه اجتماعي آقاي روحاني ببينيم. البته من احساس مي‌كنم مقداري نيروهاي داخلي موافق ايشان هم منتقد عملكرد آقاي روحاني در نيويورك باشند.
* اگر آقاي روحاني در انتخابات 96 دوباره رئيس‌جمهور شوند فكر مي‌كنيد رفتارشان در سازمان ملل با امسال تفاوت داشته باشد؟
بله، من فكر مي‌كنم فرق خواهد كرد. البته اينكه مواضع ايشان چگونه باشد به خيلي از عوامل بستگي دارد. چگونگي حل مشكلات داخلي تا سال آينده،چگونگي روند منطقه و مسائل سوريه وعربستان چراكه ما در منطقه‌اي زندگي مي‌كنيم كه ممكن است هر لحظه درآن اتفاقي رخ دهد. اين اتفاق مي‌تواند يا به نفع ما باشد يا به زيان ما. قطعا اين اتفاقات مي‌تواند مواضع آقاي روحاني يا هر رئيس‌جمهوري ديگري را در سازمان تقويت كند يا بالعكس. من فكر مي‌كنم آقاي روحاني في‌نفسه اعتماد بيشتري در سال آينده به دست خواهد آورد.