رونمایی از مردان ۱۰۰۰ مَسکَنه/ بزرگترین سوداگران معرفی شدند
پارسینه: عضو سابق شورای عالی مسکن میگوید: در ایران افرادی هستند که دست به احتکار مسکن میزنند و مالک ۱۰۰۰ واحد هستند. آنها این املاک را خالی نگاه داشتند که گران شود تا با فروش آن به سود کلانی دست پیدا کنند.
تحریریه پارسینه - فاطمه گنج کریمی: ارائه وام بانکی به مردم برای خروج از رکود نه تنها دردی را از بازار مسکن دوا نکرد بلکه بر دردهای آن افزود. با وجود سوداگری و انحصارطلبی که بر بازار مسکن سایه افکنده، خروج این بازار از وضعیت رکودی کار آسانی نیست.
افشین پروین پور عضو سابق شورای عالی مسکن در گفتگو با پارسینه در پاسخ به این پرسش که چرا سیاستهای خروج از رکود بازار مسکن تاثیرگذار نبوده است، میگوید: بازار مسکن در حال حاضر اسیر سوداگری است. این سوداگری باعث شده که قیمت مسکن از حد استاندارد و منطقی خود بالاتر برود. به همین خاطر بسیاری از خانواده هایی که متقاضی مسکن هستند (خانواده های کم درآمد) دیگر توانایی حضور در بازار را ندارند.
او تاکید کرد: برهمین اساس، مسکنهایی که ساخته شده به فروش نمیرسد، زیرا خریداری وجود ندارد. زمانی که سازنده ها شاهد این موضوع هستند، دیگر ساختو ساز جدیدی نیز صورت نمیگیرد.
پروین پور بیان کرد: در دنیا استانداری برای قیمت مسکن وجود دارد و چند شاخص نشان می دهد که بازار مسکن در حالت طبیعی و منطقی خود قرار دارد یا خیر. اولین شاخص سهم هزینه مسکن در سبد هزینه خانواراست که نباید از ۲۰ درصد بیشتر شود. به عنوان مثال، یک خانواده با درآمد متوسط بتواند حداکثر با ۲۰ درصد از درآمد خود خانه ای را اجاره کرده و یا قسط خرید آن را بپردازد.
او می گوید: در حال حاضر این رقم بسیار بالاست و در کلان شهرها به ۷۰ درصد درآمد یک خانوار و حتی در برخی اوقات به ۱۰۰ درصد درآمد هر خانوار نیز رسیده است.
این کارشناس بازار مسکن افزود: مبنای دیگر شاخص دسترسی مسکن است؛ به این معنا که یک خانواده با درآمد متوسط، با پس انداز چند ساله درآمد خود، می تواند یک مسکن متوسط خریداری کند؟ در دنیا به صورت نرمال اگر یک خانوار ۵ سال درآمد خود را پسانداز کند، میتواند یک خانه بخرد اما در ایران این زمان از ۲۰ سال نیز بالاتر رفته است.
۴۰۰ هزار واحد مسکن احتکاری در تهران
او اذعان داشت: افزایش قیمت مسکن به خاطر سوداگری حاکم بر بازار است. این سوداگری اجازه نمی دهد که قیمتها از حالت فعلی خارج شود. پروین پور با شرح مثالی اینگونه توضیح داد: در ایران افرادی هستند که دست به احتکار مسکن میزنند و مالک۱۰۰۰ واحد هستند. آنها این املاک را خالی نگاه داشتند که گران شود تا با فروش آن به سود کلانی دست پیدا کنند. آمار رسمی نشان داد که تهران دارای ۴۰۰ هزار واحد مسکن، احتکار شده است. این مسکنها وارد چرخه بازار نمی شود و با وجود تقاضا عرضه ای وجود ندارد و این اتفاق موجب افزایش قیمت ها میشود.
عضو سابق شورای عالی مسکن گفت: در کشورهای دیگر به شدت با سوداگری زمین و مسکن مبارزه میشود. در این کشورها برای خانههای خالی مالیات گرفته میشود. آنها معتقدند که منابع زمین محدود است. زمین برای همه مردم است و کسی حق ندارد آن را احتکار کند. حتی در کشورهای اروپایی از خانه های خالی از سکنه نیز به صورت روزانه مالیات اخذ می شود.
او با ابراز تاسف ادامه داد: در ایران نظارتی وجود ندارد اما در کشورهای دیگر نظارت به صورت صد در صد وجود دارد. آنها اجازه نمی دهند فردی خانه خود را خالی از سکنه نگاه دارد، همچنین اجازه نمی دهند یک شخص بیش از دو مسکن داشته باشد، بنابراین مسکن به بازار عرضه می شود.
انحصار و احتکار در بازار مسکن
پروین پور با بیان اینکه در دیگر کشورها توزیع و تولید مسکن متناسب با نیاز و درآمد جامعه صورت می گیرد، گفت: متاسفانه در تهران کسانی هستند که بالای هزار واحد مسکونی دارند ( مالک چند مسکنی) بنابراین خرید و فروش و تولید ملک متناسب با نیاز افراد صورت نمی گیرد. این نیز نوعی احتکار و انحصار در بازار به شمار میآید.
این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: در این میان عده ای با خرید و فروش خانه کسب سود می کنند. این مورد نیز یک نمونه سوداگری محسوب میشود، همچنین در دیگر کشورها افراد اجازه کسب درآمد از طریق فروش خانه را ندارند. اگر متوجه شوند شغل فردی خرید و فروش مسکن است به گونهای از او مالیات اخذ می کنند که این کار دیگر برایش جذابیتی و سودی نداشته باشد.
پروین پور میگوید: همانطور که می دانید خرید و فروش مکرر مسکن قیمت را بالا میبرد. تمام این عوامل موجب رکود بازار مسکن میشود.
او در پاسخ به این پرسش که راهکار خروج از رکود چیست، گفت: در وضعیت فعلی احتکار و انحصار باید شکسته شود، زیرا وام هایی که بانکها میدهند دردی را دوا نمی کند.
بزرگترین سوداگران کشور!
عضو سابق شورای عالی مسکن معتقد است: بانک ها بزرگترین سوداگران بخش مسکن به شمار می روند، زیرا بانکها به جای اینکه سپرده ها را به سمت تولید و رونق اقتصادی ببرند آن را به سمت خرید زمین و مسکن هدایت میکنند. طبق آخرین آمار رئیسکل بانک مرکزی، بانکها ۵۰۰ هزار میلیارد تومان منابع منجمد دارند. او معتقد است: این موضوع موجب قفل شدن اقتصاد کشور شده است. به همین خاطر است که دیگر سرمایه ای برای واحدهای تولیدی وجود ندارد و همانطور که مشاهده میکنید، هر روز به تعداد ورشکستهها افزوده میشود.
او میافزاید: دادن این وامها به نفع مردم نیست. به عنوان مثال در تهران قیمت یک مسکن ۷۰ متری، حداقل ۲۵۰ تا ۳۰۰میلیون تومان است، بنابراین ۱۰۰ میلیون تومان وام دردی را دوا نمی کند. به فرض مثال اگر شخصی این وام را دریافت کند توانایی پرداخت قسطهای آن را ندارد. طبق آنالیز هزینه - درآمدی که سازمان آمار ارائه دهد، تنها دهک ۷ به بالا میتواند وام با اقساط یک میلیون تومان به بالا را پرداخت کند. اگر اقساط یک وام از یک میلیون تومان به بالا باشند تنها دهکهای بالای جامعه می توانند از این وام استفاده کنند، البته این دهک ها دیگر نیازی به دریافت آن ندارند، زیرا مشکل مسکن مربوط به دهکهای متوسط رو به پایین است.
قیمتها باید شکسته شود
این کارشناس مسکن در ادامه گفت: برنامه ریزی ها اشتباه است و هیچ کدام دردی را دوا نمی کند، تنها باید قیمت مسکن شکسته شود که این با از بین رفتن سوداگری و انحصارات بازار مسکن اتفاق می افتد، همچنین با ورود بانکها به بخش تولید و خروج آنها از بخش مسکن کاهش رکود مسکن عملیاتی خواهد شد.
او در پایان گفت: کشورهای دیگر در مقاطعی این رکود را تجربه کردند که همچون ایران، دلیل آن بانکها بودند. در این کشورها بانک مرکزی و دولت دست به کار شدند و بانکها را مجبور کردند که اموال خود را زیر قیمت (۳۰ درصد) بفروشند. تنها به این صورت، قیمت مسکن شکسته خواهد شد. در این موقعیت جامعه دچار تورم منفی می شود و مردم دیگر توانایی حضور در بازار را پیدا میکنند. علاوه بر این، برنامه بانکها برای ارائه وام و تسهیلات بسیار موثر خواهد بود، بنابراین به این شکل تقاضاهای غیرموثر به موثر تبدیل می شود و چرخ بازار مسکن میچرخد.
" با این حال، زمانی که متقاضیان توان اقتصادی بالایی برای ورود به بازار مسکن و پرداخت اقساط بلندمدت را ندارند، این نشان میدهد تاکنون سیاستهای اخذ شده برای خروج از رکود مسکن نتوانسته تاثیر چندانی بر بازار بگذارد و بازار مسکن همچنان در رکود خواهد ماند."
تقوا اگر نباشد کارها لنگ خواهد زد
باند مافیای مسکن می تازد ، باید انقلابی رفتار کرد .
بهترین روش این است که دولت زمینها را همه جا ملی اعلام کند و هر زمینداری را مجبور کند بیاید ملکش را به مثلا سازمان شهرداری ها و یا مسکن واگزار کرده و 40% !در روش مشارکتی در ساخت ملک بگیرد بشزطی که یا نیاز داسته باشد و یا تا دوسال بقیمت مقرر شده بفروشد !!اینهم در مراکز و متن شهر ها !!!!و داخل محدوده شهری و روستائی و گرنه بقیه باید آنچه دارند تا خودشان رویش کشاورزی و صنعتی میکنند از آنها تا دم مرگ بشرط مالیات دادن زیمنها!!
1000 ملک مگه میشه؟؟؟!!!
این که ادم نیست !