.svg)
به نام من به کام تو!
پارسینه: سالیان سال زوج های ناتوان در حسرت داشتن فرزندی باقی می ماندند که این امر یا به طلاق منجر می شد یا به ادامه زندگی دونفره و سرشار از عشق که البته در برخی موارد زوج ها تصمیم می گرفتند سهم محبت خود از محروم ماندن فرزند را با کودکی تقسیم کنند که او نیز از داشتن پدرو مادر محروم بود. اما در نهایت فرزندی از خون و ریشه خود تربیت کردن عالم دیگری دارد.
تحریریه پارسینه- سال های طولانی سپری شد تا پیشرفت در علم و تکنولوژی راه های فرزندآوری را ساده کند و ایران نیز در این زمینه همپای کشورهای توسعه یافته قدم برداشت. در این شرایط یکی از راه هایی که ابتدا با حکم شرعی بلامانع اعلام شد فرزندآوری از سوی رحم فرد دیگری بود که بعده ها به "رحم اجاره ای" معروف شد.
در ابتدای امر این عمل با ملاحظه از سوی زوج ها انجام می شد و افراد خاصی با واسطه زوج را به کسی که حاضر بود در ازای دریافت وجهی رحم خود را در اختیار قرار دهد، معرفی می کردند. قیمت رحم اجاره ای در ۱۵ سال گذشته ۹میلیون تومان بود و در حال حاضر بالای ۳۰ میلیون تومان برای انجام این کار وجه پرداخت و دریافت می شود.
حدود ۱۵ سال سال از این کار می گذرد و جالب است که امریکا در سال ۱۹۸۳ اولین کشوری بود که بحث "رحم اجاره ای" به لحاظ قانونی مطرح کرد و قانونی نیز برای آن تصویب شد. اما با وجود گذشت ۱۵ سال از این امر در ایران همچنان خلاءهای قانونی وجود دارد.
در بیشتر کشورها پیش از آغاز این نوع درمان ناباروری قوانین مربوط به آن به تصویب رسیده بودند اما متاسفانه در کشور ما هنوز خلاهای قانونی در این باره وجود داشت و حق مادری از نظر قانونی تنها به زنی داده می‌شد که نوزاد را به دنیا آورده است.
این روش فرزند آوری که در ایران همه گیر شده است تنها به برخی دلایل جسمی مربوط می شود. زوج هایی که به دلایلی چون نبود رحم در بدن زن، وجود فیبرم های متعدد رحمی یا ابتلای او به بیماری های پیشرفته مزمن مثل اختلالات تنفسی و قلبی امیدشان برای بچه دار شدن را از دست می دهند، سه راه پیش رو دارند: این که از داشتن فرزند منصرف شوند، به فرزندخوانده فکر کنند یا اسپرم همسر و تخمک خود را در آزمایشگاه لقاح دهند و در رحم زنی دیگر بکارند.
متقاضیان استفاده از رحم اجاره ای راه سوم را انتخاب می کنند چون مطمئن اند نوزادی که از رحم زنی بیگانه خارج می شود، فرزند واقعی خود آنهاست و فقط ۹ ماه در بدن زنی دیگر مهمان بوده است. این زوج ها حاضرند برای رها شدن از زندگی بدون بچه یا تحمل مشقات فرزندخواندگی، برای رحم اجاره ای هزینه کنند که هزینه های کمی هم نیست.
قیمت های رحم اجاره ای سال به سال همپای تورم، حتی جلوتر از آن پیش می رود، بی آن که قاعده مشخصی داشته باشد و بر اساس فرمولی منطقی به دست بیاید.
قیمت رحم اجاره ای بیش از هر چیز تابع توافق دو طرف معامله است و به وضع مالی دو طرف بستگی دارد که تا چه اندازه با هم چانه بزنند.
فائزه می گوید قیمت پایه ۲۰ تا ۲۵میلیون تومان است که بسته به توافق، بخشی از آن در روز انتقال جنین، بخشی هنگام سونوگرافی قلب جنین، بخشی در ماه های سوم تا هشتم و قسط آخر بعد از به دنیا آمدن نوزاد و دریافت جواب آزمایش دی ان ای(برای اطمینان از این که نوازد بچه واقعی زوج درخواست کننده باشد) دریافت می شود.
معمولا اجاره بهاء در این خصوص به‌صورت اقساط پرداخت می‌شود، به این شکل که با انتقال نطفه به رحم اجاره‌ای زوج باید حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان پرداخت کرده و بعد از آن اگر جواب آزمایش بارداری مثبت بود، ماهانه ۶۰۰ هزار تومان پرداخت کنند و در نهایت مبلغ باقی مانده را نیز هنگام به دنیا آمدن کودک باید پرداخت کنند.
با توجه به آمار بالای مشکلات ناباروری در کشور و مشکلاتی که زوج‌های جوان برای استفاده از روش رحم اجاره‌ای با آن رو به رو هستند مسئولان هرچه زودتر باید برای به تصویب رسیدن قانون در این خصوص اقدام کنند و با توجه به این که این روزها قانون ثبت احوال در دست بازنویسی است می‌توان شرایط لازم را به عنوان تبصره در ماده ۱۹ قانون ثبت احوال لحاظ کرد.
زوج‌هایی که تصمیم به استفاده از روش اجاره رحم می‌گیرند با شخصی که رحم خود را اجاره می‌دهد، قرارداد، تنظیم می‌کنند در این قرار داد مبلغ اجاره و نحوه پرداخت آن قید می‌شود. افزون بر این در این قرارداد نوشته می‌شود فردی که رحم خود را اجاره می‌دهد صاحب کودک نخواهد بود.
مشاور حقوقی یکی از کلینیک‌های ناباروری درباره شرایطی که دراین قرارداد‌ها آورده می‌شود توضیح می دهد که در این قرارداد پیش‌بینی می‌شود اگر در مدت بارداری پدر و مادر اصلی به هر دلیلی غایب شوند یا فوت کنند، سرپرستی کودک به خانواده پدری و در صورت نبود آنها به خانواده مادری خواهد رسید.
از هر پنج زوج یک زوج مشکل ناباروری دارد که معادل۲۱ تا ۲۲ درصد هستند. این بدان معنا است که حدود سه میلیون زوج در کشور نابارور هستند. این در حالی است که اجاره رحم غیرقانونی نیست. این قانون ۲۹ تیرماه ۸۲ در مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در هشتم مرداد ۸۳ به تایید شورای نگهبان رسید. در آیین‌نامه آن در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۳ به تصویب هیأت دولت رسیده و مجوز پرورش کودک حاصل از سلول مادر و پدر شرعی در رحم فرد دیگر، در قبال دریافت اجرت صادر شد.
در ابتدای امر این عمل با ملاحظه از سوی زوج ها انجام می شد و افراد خاصی با واسطه زوج را به کسی که حاضر بود در ازای دریافت وجهی رحم خود را در اختیار قرار دهد، معرفی می کردند. قیمت رحم اجاره ای در ۱۵ سال گذشته ۹میلیون تومان بود و در حال حاضر بالای ۳۰ میلیون تومان برای انجام این کار وجه پرداخت و دریافت می شود.
حدود ۱۵ سال سال از این کار می گذرد و جالب است که امریکا در سال ۱۹۸۳ اولین کشوری بود که بحث "رحم اجاره ای" به لحاظ قانونی مطرح کرد و قانونی نیز برای آن تصویب شد. اما با وجود گذشت ۱۵ سال از این امر در ایران همچنان خلاءهای قانونی وجود دارد.
در بیشتر کشورها پیش از آغاز این نوع درمان ناباروری قوانین مربوط به آن به تصویب رسیده بودند اما متاسفانه در کشور ما هنوز خلاهای قانونی در این باره وجود داشت و حق مادری از نظر قانونی تنها به زنی داده می‌شد که نوزاد را به دنیا آورده است.
این روش فرزند آوری که در ایران همه گیر شده است تنها به برخی دلایل جسمی مربوط می شود. زوج هایی که به دلایلی چون نبود رحم در بدن زن، وجود فیبرم های متعدد رحمی یا ابتلای او به بیماری های پیشرفته مزمن مثل اختلالات تنفسی و قلبی امیدشان برای بچه دار شدن را از دست می دهند، سه راه پیش رو دارند: این که از داشتن فرزند منصرف شوند، به فرزندخوانده فکر کنند یا اسپرم همسر و تخمک خود را در آزمایشگاه لقاح دهند و در رحم زنی دیگر بکارند.
متقاضیان استفاده از رحم اجاره ای راه سوم را انتخاب می کنند چون مطمئن اند نوزادی که از رحم زنی بیگانه خارج می شود، فرزند واقعی خود آنهاست و فقط ۹ ماه در بدن زنی دیگر مهمان بوده است. این زوج ها حاضرند برای رها شدن از زندگی بدون بچه یا تحمل مشقات فرزندخواندگی، برای رحم اجاره ای هزینه کنند که هزینه های کمی هم نیست.
قیمت های رحم اجاره ای سال به سال همپای تورم، حتی جلوتر از آن پیش می رود، بی آن که قاعده مشخصی داشته باشد و بر اساس فرمولی منطقی به دست بیاید.
قیمت رحم اجاره ای بیش از هر چیز تابع توافق دو طرف معامله است و به وضع مالی دو طرف بستگی دارد که تا چه اندازه با هم چانه بزنند.
فائزه می گوید قیمت پایه ۲۰ تا ۲۵میلیون تومان است که بسته به توافق، بخشی از آن در روز انتقال جنین، بخشی هنگام سونوگرافی قلب جنین، بخشی در ماه های سوم تا هشتم و قسط آخر بعد از به دنیا آمدن نوزاد و دریافت جواب آزمایش دی ان ای(برای اطمینان از این که نوازد بچه واقعی زوج درخواست کننده باشد) دریافت می شود.
معمولا اجاره بهاء در این خصوص به‌صورت اقساط پرداخت می‌شود، به این شکل که با انتقال نطفه به رحم اجاره‌ای زوج باید حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان پرداخت کرده و بعد از آن اگر جواب آزمایش بارداری مثبت بود، ماهانه ۶۰۰ هزار تومان پرداخت کنند و در نهایت مبلغ باقی مانده را نیز هنگام به دنیا آمدن کودک باید پرداخت کنند.
با توجه به آمار بالای مشکلات ناباروری در کشور و مشکلاتی که زوج‌های جوان برای استفاده از روش رحم اجاره‌ای با آن رو به رو هستند مسئولان هرچه زودتر باید برای به تصویب رسیدن قانون در این خصوص اقدام کنند و با توجه به این که این روزها قانون ثبت احوال در دست بازنویسی است می‌توان شرایط لازم را به عنوان تبصره در ماده ۱۹ قانون ثبت احوال لحاظ کرد.
زوج‌هایی که تصمیم به استفاده از روش اجاره رحم می‌گیرند با شخصی که رحم خود را اجاره می‌دهد، قرارداد، تنظیم می‌کنند در این قرار داد مبلغ اجاره و نحوه پرداخت آن قید می‌شود. افزون بر این در این قرارداد نوشته می‌شود فردی که رحم خود را اجاره می‌دهد صاحب کودک نخواهد بود.
مشاور حقوقی یکی از کلینیک‌های ناباروری درباره شرایطی که دراین قرارداد‌ها آورده می‌شود توضیح می دهد که در این قرارداد پیش‌بینی می‌شود اگر در مدت بارداری پدر و مادر اصلی به هر دلیلی غایب شوند یا فوت کنند، سرپرستی کودک به خانواده پدری و در صورت نبود آنها به خانواده مادری خواهد رسید.
از هر پنج زوج یک زوج مشکل ناباروری دارد که معادل۲۱ تا ۲۲ درصد هستند. این بدان معنا است که حدود سه میلیون زوج در کشور نابارور هستند. این در حالی است که اجاره رحم غیرقانونی نیست. این قانون ۲۹ تیرماه ۸۲ در مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در هشتم مرداد ۸۳ به تایید شورای نگهبان رسید. در آیین‌نامه آن در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۳ به تصویب هیأت دولت رسیده و مجوز پرورش کودک حاصل از سلول مادر و پدر شرعی در رحم فرد دیگر، در قبال دریافت اجرت صادر شد.
ارسال نظر