٦٠ درصد از کسانی که دابسمش می‌سازند، دوست دارند «دگر جنس‌نمایی» کنند

در تازه‌ترین پژوهش منتشرشده درباره رفتار کاربران فضای مجازی با محوریت دابسمش‌های پرمخاطب فارسی‌زبان، نکات قابل‌تأملی به چشم می‌خورد که از سطحی‌بودن تولید محتوا در این فضا حکایت دارد. در بخشی از نتایج این پژوهش آمده است: «حدود ٦٠ درصد از کسانی که به صورت مستمر دابسمش می‌سازند دوست دارند «دگر جنس‌نمایی» داشته باشند.

یعنی در نقش جنس مخالفشان صحبت کنند و این کار حداقل یک‌بار انجام شده است». تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد، حدود ٤٠ درصد از افراد گروه بالا یک‌بار این کار را کرده و وقتی با توجه زیاد مواجه شدند این کار را ادامه دادند و این یعنی یک خواست عمومی (خوب یا بد) تولید‌کننده محتوای آماتور را به این سمت هدایت کرده است. تبعات آن هم دیگران را غیرمستقیم ترغیب به این کار کرده است و افراد دیگری هم این رویه را شروع کرده‌اند. در بخش دیگری از این پژوهش آمده است، از ٦٠ درصد گروه بالا زن‌نماها (مردهایی که شکل زنانه برای خودشان درست کردند) حدود ٧٠ درصد حالت زن‌ها را تمسخرآمیز اجرا کرده یا دیالوگ/منولوگ‌های تمسخر‌آمیز انتخاب کردند و حدود ٥٠ درصد مردنماها این وضعیت را داشتند. با تحلیل داده‌های دیگر این پژوهش که نسبت تقریبا دو به سه مردها را به زن‌ها در دابسمش‌سازی‌ها نشان می‌دهد، می‌توان نتیجه گرفت زن و مرد به یک نسبت جنس مخالف را به حالت تمسخر مخاطب قرار داده و حامیانشان هم به همین میزان برابر هستند و در میان حامیان تمسخر یا برخورد طنز‌آمیز با رفتارهای جنس مخالف، جنسیت‌ها پراکندگی زیاد دارد. یعنی طرفداری چندان ارتباطی به جنسیت نداشته است، اما در کل میزان حمایت زنان از هم‌جنسان خود به اضافه حمایت مردها از زن‌ها بیشتر است.

همچنین در ادامه تحلیل رفتاری و آماری این بخش، آمده است حمایت بیشتر از زنان با نشانگرهایی مانند لایک و امثال آن -که اموری ظاهری است- نشانگر و تضمین حمایت قطعی از لایک‌شونده نیست، یعنی در این جمعیت‌ها زن‌هایی که با تمسخر جنس خود مخالف‌اند، اما تمسخر‌کننده مرد را هم دوست دارند زیاد به چشم می‌خورند و همچنین میان مردهایی که اعتراض جنس مخالف به مورد تمسخر واقع‌شدن را لایک می‌کنند و هم‌زمان به تمسخر دختران توسط زن‌نماها واکنش مثبت یا انفعالی نشان می‌دهند، نیز زیاد به چشم می‌خورد. این پژوهش و تحلیل آماری روی جامعه آماری سه ‌هزار ویدئو از حدود ‌هزارو ٨٨٠ فرد یا گروه با پراکندگی ویدئوها بین یک تا ٢٠ عدد برای فرد یا گروه در فاصله زمانی دی‌ماه ٩٤ تا انتهای فروردین ٩٥ انجام شده است.

در بخش دیگری از این تحقیق نوشته شده است، ١٣ درصد کلیپ‌ها پدر/مادر همراه با فرزندان بوده‌اند. پدرها بیشتر با فرزندان و اغلب با دختران دابسمش ساخته‌اند. همچنین رده سنی حاضران در کلیپ‌ها به ترتیب ٦٤ درصد جوان، ١٥ درصد نوجوان، پنج درصد بزرگسال و کهن‌سال و شش درصد کودکان بوده‌اند که در ٢٧ درصد کلیپ‌ها ترکیب‌های مختلف سنی حضور دارند. نتایج این طور نشان می‌دهد که از نظر کلمات به‌کاررفته، ١٩ درصد کلیپ‌ها حاوی کلماتی بوده است که در عرف رکیک یا غیراخلاقی برشمرده می‌شود. در این مقاله آمارهای کاملی از نوع پوشش، نوع محتواها، موسیقی‌ها، موقعیت‌ها، گروه‌ها و دوره زمانی حضور اوج و فرود افراد تولید‌کننده این محتواها به چشم می‌خورد که در پیش‌بینی و تحلیل نهایی این موارد مؤثر بوده‌اند.