نه طاعت و نه عصیان، بلکه انکسار، مقرِّب است
ما اگر مُسلم باشیم، مؤمن و متقى باشیم؛ یعنى فاعل همه احکام و تارک همه محرمات و در نهایت محسن باشیم، با این همه، قرب به رحمت حق تحقق پیدا مى کند، نه وصال به رحمت؛ که وصال، اخبات مى خواهد و مخبت از محسن بالاتر است.
ادعاى امشب من، بر خلاف همه ادعاهایى که تا به حال شنیده اید که با طاعت، قرب حاصل مى شود، این است که نه طاعت و نه عصیان، بلکه انکسار، مقرِّب است. و غرورِ طاعت و غرورِ حالت، دور کننده و مُبَعِّد است.وصال رحمت، منوط به اخبات، به خشیت و به خضوع است.
استاد علی صفایی حایری/ اخبات، ص 45
ارسال نظر