مخاطبان اصلی پیام سردار قاسم سلیمانی به مقام های بحرینی

اگرچه تصور می کنم در بحث کارشناسی عمیق تر میتوان به ناگفتنی های بسیار بیشتری هم دست یافت .

1- مخاطب اصلی این پیام بیش از انکه آل خلیفه باشد، حامیان دولت بحرین هستند. بویژه عربستان وگرنه تکلیف دولت بحرین با مداخله نظامی عربستان در این کشور از سال 2011 روشن شد. درواقع دولت آل خلیفه تحت الحمایه عربستان است با نامه ملک سلمان به حمد بن عیسی پادشاه بحرین در باره هشدار سردار سلیمانی ، نامه مرجع اصلی مخاطبش را پیدا کرد.

2- سخنان اقای لاریجانی در مجلس و موضع گیری وزارت خارجه در محکومیت اقدام لغو تابعیت از یک مرجع دینی در بحرین حکایت از این واقعیت روشن دارد که نامه سردار سلیمانی شخصی نبوده واقدامی مکمل سایردستکاهای کشورازجمله وزارت خارجه وریاست جمهوری است .

3- تحلیل آقای حمید ابوطالبی معاون سیاسی رئیس دفتر رئیس جمهور هم کاملا حساب شده برای پوشاندن تبعات سیساسی حقوقی موضع گیری سردار سلیمانی در مجامع بین المللی است . درواقع موضع دولت جایی برای دفاع از منافع ایران در مجامع بین المللی باز می کند . و نامه سردار سلیمانی جایی برای دفاع از منافع منطقه ای ایران وحمایت ازکسانی که درواقع متحدان منطقه ای ایران محسوب می شوند.

4- عدم مداخله درامور داخلی سایر کشورها امری پسندیده و حساب شده برای احترام به حاکمیت ملی کشورها واستقلال سیاسی دولتها محسوب می شود. در این مورد بین صاحب نظران اختلاف نظر است که این عدم مداخله درامورداخلی کشورها بصورت مطلق پذیرفته می شود یا فقط در امور کشورهایی که دارای دولتی مستقل و متکی به آراء عمومی هستند واز نظر حقوق بین الملل مشروعیت و و مقبولیت دارند، مصداق پیدا می کند.

براین اساس دولتهایی که با زوراسلحه یا تحت حمایت دول بیگانه بصورت نامشروع از نظر حقوق بشر به حاکمیت غیر مردمی خود درکشور شان ادامه میدهند ،

نباید از حقوق عدم مداخله در امور داخلی و حق حاکمیت ملی برخوردار شوند. همچنانکه بعد از فروپاشی شوروی و برهم خوردن نظام دو قطبی در جهان ، از سال 1991 آمریکا به بهانه دفاع ازحقوق کردهای شمال عراق دربرابرتهاجم و سرکوب ارتش صدام، محدود پروازی برای رژیم عراق در مدار 23 درجه بوجود آورد. در واقع از همان زمان بنیاد این رویه حقوقی را با زور بوجود آورد.

در ماجرای بوسنی هرزه گوین هم در سال 1992 مداخله بشر دوستانه بهانه آمریکا برای کمک به مردم بوسنی در برابر صربها بود. در سال 1999 هم استان خودمختار کوزوو که از صربستان مستقل اعلام شد و آمریکا به همین بهانه حاکمیت ملی صربستان و استقلال این کشوررا نادیده گرفت و با عنوان مداخله بشردوستانه به صربستان حمله کرد ودر نهایت کوزوو مستقل اعلام شد .البته به دلیل مخالفت روسیه هنوز نتوانسته عضو رسمی سازمان ملل شود.

بنابراین نظریه که مورد حمایت آمریکا و متحدانش است بخاطر حمایت ازحقوق ازدست رفته شهروندان کشورها به هر شکل مجاز از نظر حقوق بین الملل می توان به آنها کمک کرد. بر اساس این دیدگاه دوم است که گفته می شود دیگر دوران چهار دیواری اختیاری در حقوق بین الملل به سرآمده است. در این دوران بی قطبی درجهان سیاست، تنها کشورهایی حق حاکمیت ملی و استقلال شان محترم شمارده می شوند، که دولتهای مردمی ومتکی به آراء عمومی بر آن کشورها حاکم باشد.

5- با نامه صریح سردار سلیمانی که بی شک با هماهنگی با مراجع ذی صلاح بوده است ، ایران تکلیف خودش را در باره بحرین روشن کرده است. دراینجا باید دید ایران به کدام یک از دو نظریه فوق در حقوق بین الملل استناد و تکیه می کند.

به نظر میرسد فعلا ایران نمی تواند بخاطر خوشایند این یا آن کشور، دست از حمایت ازمتحدان خود درمنطقه بردارد. بویژه متحدانی که اصولا بخاطر روش مسالمت آمیزی که در پنج سال گذشته در پیش گرفته اند، بهانه ای به دست دولت سرکوبگر بحرین نداده اند که انها را متهم به عملیات تروریستی یا براندازی مسلحانه کند.

6- براین اساس است که حتی دولت آمریکا و فرانسه به آل خلیفه در باره لغو تابعیت آیت الله شیخ قاسم هشدارمی دهند. درست است کاخ سفید و الیزه به دلیل رابطه خوبی که با آل خلیفه دارند اقدام آنها را محکوم نمی کنند. اما به وضوح نشان می دهند که اولا موضع ایران را کاملا درک می کنند . ثانیا حاضر نیستند همه تخم مرغ های خود را در سبد آل خلیفه بگذارند بنابراین آمادگی ندارند برای دلارهای حاصل از فروش اسلحه به کشورهای منطقه خلیج فارس ، دست از شعارهای دفاع از حقوق بشر بردارند. ثالثا آماده اند اگر امتیازهای جدید کسب کنند با دولت فعلی بحرین یا حامیان عربستانی انها بازهم کار را ادامه دهند. زرنگی آمریکایی ها و غربی ها در مجموع در این است که آموختند چگونه حتی دشمنان خود را نه تنها دوست خود، بلکه در بسیاری موارد خود باخته و عاشق خود سازند.

7- باید دید واکنش آل خلیفه در برابر این پیام مهم چه خواهد بود . احتمالا یا ادامه همسویی با عربستان خواهد بود که خود در حال پوست اندازی سیاسی - اجتماعی است یا آنکه آل خلیفه زودتر از آل سعود ، عمق پیام حاج قاسم را درک خواهد کرد. در نتیجه مسیر جدیدی را در پیش می گیرد