سفر دستیار کری به روسیه

ایرنا، نشست وزیران خارجه گروه چهار موسوم به نورماندی (روسیه، آلمان، فرانسه و اوکراین) با موضوع بررسی مسائل شرق اکراین و پایان دادن به حالت درگیری و شبه جنگ دو ساله در این منطقه 23 اردیبهشت بدون نتیجه پایان یافت و انتظارها برای رسیدن به توافق و بهبود وضعیت در این کشور را برآورده نکرد.

براساس برنامه اعلام شده، نولاند قرار است در دیدار با مقام های روسی در باره اجرای مفاد توافقنامه مینسک و حمایت از ادامه مذاکرات را مطرح کند.

مذاکرات انجام شده در سفر قبلی (ماه ژانویه) دستیار وزیر خارجه آمریکا به مسکو با مقام های روسی نیز نتوانست پیشرفتی در زمینه های مورد بحث برای نشست برلین ایجاد کند و اکنون نیز به نظر می رسد فاصله بین دیدگاه های طرفین بویژه مسکو و کی یف بیشتر شده است.

حل و فصل مناقشه مناطق شرقی اکراین از جمله برگزاری انتخابات محلی و موقعیت منطقه دونباس از محورهای اصلی مباحث مذاکرات وزیران خارجه چهار کشور عضو گروه نرماندی در برلین بود.

فرانک والتر اشتاین مایر وزیر امور خارجه آلمان و میزبان نشست برلین اعلام کرد: روند حل و فصل سیاسی مسائل اکراین به دشواری پیش می رود و در مذاکرات برلین پیشرفتی نداشتیم.

وزیران خارجه روسیه و اکراین هم به نبود پیشرفت در گفت وگوها اشاره کردند و سرگئی لاوروف از کی یف خواست مفاد توافقنامه مینسک را اجرا کند.

وزیر خارجه روسیه گفت: متاسفانه شاهدیم طرف اکراینی بهانه های جدیدی را برای خودداری از اجرای بندهای سیاسی مندرج در توافقنامه مینسک مطرح می کند.

پاول کلیمکین وزیر خارجه اکراین نیز در واکنش به سخنان همتای روس خود اظهار کرد: کی یف نیازی به مشورت ندارد. طرف روسی طرح های خود را برای حل مسائل از جمله پیشنهاد در مورد قوانین انتخاباتی مطرح کرد که با صراحت به لاوروف تاکید کردم، خود می توانیم و می دانیم چگونه قوانین را تدوین کنیم و چه اصولی را در نظر بگیرد و نیازی به مشورت نمی بینیم.

از سال 2014 با سقوط حکومت ویکتور یانوکوویچ و روی کار آمدن یک دولت متمایل به غرب در اکراین و آغاز درگیری شبه نظامیان با نیروهای دولتی در شرق این کشور که روسیه را متهم به حمایت از آنان می کند، کی یف و مسکو روابط پرتنشی داشته اند.

جدایی شبه جزیره کریمه در ساحل دریای سیاه از اکراین و پیوستن آن به روسیه در سال 2014 توسط طرفداران این کشور براساس نتایج برگزاری یک همه پرسی که مورد تایید مسکو قرار گرفت، بزرگترین عامل افزایش تنش در روابط دو کشور بوده است.

این منطقه 25 هزار و 500 کیلومتری که اکنون دو میلیون و 413 هزار نفر جمعیت شامل یک میلیون و 450 هزار روس، 576 هزار اوکراینی و 245 هزار تاتار است، سال 1954 توسط نیکیتا خروشچف رییس جمهوری وقت شوروی سابق که زادگاهش اوکراین بود در قالب تغییرات نقشه ای به این کشور هدیه شده بود.