واکنش‌ها به حاشیه های «معتمدآریا»

پس از اتفاقاتی که یکشنبه هفته گذشته در کاشان برای فاطمه معتمدآریا رخ داد و عده‌ای از دلواپسان با بی‌احترامی و اغتشاش، مراسم نقد فیلم «یحیی سکوت نکرد» را با حضور فاطمه معتمدآریا برهم زدند، هنرمندان و مسئولان مختلف نسبت به این هتک حرمت واکنش نشان دادند.

علی جنتی اعتراض کرد، میرکریمی به امام‌جمعه کاشان نامه نوشت و در آخرین واکنش‌ها، شهیندخت مولاوردی، مشاور رئیس‌جمهور در امور زنان، حجت‌الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی و سیدمحمد بهشتی از مدیران سابق سینمایی و عضو شورای‌عالی میراث فرهنگی و گردشگری نیز نسبت به این حادثه بی‌تفاوت نبوده‌اند. حجت‌الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی نیز اتفاقات یکشنبه پیش کاشان را چنین متهم کرد: «جمهوری اسلامی ایران پرچم گفت‌وگو را در جهان برافراشته.

جهانِ خسته از بی‌منطقی و جنگ، از ایران اسلامی آیین سخن‌گفتن می‌آموزد؛ و جای تأسف است که در سرزمین سخن، در سرزمین جادلهم بالتی هی احسن، ساز دشنام و بی‌منطقی کوک شود و فریاد جهل بر سر بانوی مهربان سینمای ایران، معتمد‌آریا، کشیده شود. بی‌گمان اقدامات خودسرانه این‌گونه، ضد منافع ملی و رویارویی با آرمان‌های نظام جمهوری اسلامی است. بالارفتن از دیوارهای سیاست و فرهنگ در این روزگار، تنهاوتنها خوش‌خدمتی به زخم‌خورده‌های صهیونی و سعودی است. از همه حقوق قانونی خود برای پیگیری آنچه در شهر کاشان گذشت بهره خواهیم گرفت تا راه بر بی‌قانونی و رفتارهای غیردینی این‌گونه برای همیشه بسته شود».

شهیندخت مولاوردی، مشاور رئیس‌جمهور در امور زنان نیز در کانال تلگرامی خود پیرامون حواشی پیش‌آمده برای فاطمه معتمدآریا در کاشان نوشت: «چند روزی از حرکت غیرفرهنگی و برخورد توهین‌آمیز و تهاجمی و توأم با الفاظ ناشایستی که در شرع و قانون ما مصداق بارز تهمت و افترا محسوب می‌شود با یکی از هنرمندان برجسته و افتخارآفرین کشور که این روزها آوازه هنرنمایی‌اش به فراسوی مرزها کشیده شده است، در شهر کاشان می‌گذرد.

معترضان به حضور بانو فاطمه معتمدآریا که به بهانه نمایش یکی از فیلم‌هایش و شرکت در جلسه نقد و بررسی آن به آن شهر سفر کرده بود به‌جای گفت‌وگو زبان خشونت را برگزیدند و خواستار خروج او از کاشان شدند. با تأمل در این قضیه و رفتارهایی مشابه که برخی پیشه خود ساخته‌اند، سؤال‌های زیادی ذهن را به خود مشغول می‌کند: آیا نسل‌های قبل از ما و نیاکانمان چنین رفتاری بر ميهمان را روا می‌داشتند؟ ما که در ميهمان‌نوازی هنوز شهره خاص و عام در عالم هستیم به کجا چنین شتابان در حرکتیم؟

با کدام مجوز شرعی و قانونی چنین بی‌مهابا یک زن مسلمان ایرانی مورد بی‌احترامی و توهین، آن هم تحت لوای دفاع از ارزش‌های دینی، قرار می‌گیرد؟ حتی عرف جامعه ایرانی نیز چنین رفتاری را با زنان برنمی‌تابد.

آیا راه بر معترضان برای شرکت در جلسه بررسی و نقد فیلم بسته بود و نتوانستند مجالی برای طرح دیدگاه‌های خود بیابند یا مصلحت و منفعت و ترجیحشان بر این بوده و هست که راه فریاد و خشونت را در پیش گیرند؟ آیا همین رفتارهای دفعی و سلبی (در کنار سایر عوامل) در آینده زمینه‌ساز خروج تعداد بیشتری از هنرمندان جوان از کشور و پیوستن آنها به شبکه‌های ماهواره‌ای نخواهد بود؟ و ده‌ها سؤال بی‌پاسخ دیگر.

پسندیده و مطلوب آن است که اعمال ما تبلور و آیینه باورها و اعتقاداتمان باشد. بیاییم با تأسی به آموزه‌های دینی‌مان با عمل خود مردم را به دین خدا دعوت کنیم نه با زبان و شعار؛ که «کونوا دُعاه النّاسِ بِغَیرِ اَلسِنَتِکُم».