.svg)
غافلیم که عمده عبادات ما وهمی است بنام حظ نفس
پارسینه: قرآني را كه تلاوت مي‌كنند، اگر به زيبائي جلد و ورق و خطّ توجّه داشته باشند، و يا بر روي رَحل مشبّك بخوانند و آن رحل مؤثّر در حالت قرائتشان باشد، حظوظ نفس است.
سجّادۀ ساده و سفيد مطلوب است؛ سجّاده‌هاي زيبا و منقّش و ملوّن، حظوظ نفس است. تربت سيّد الشّهداء عليه السّلام اگر به‌صورت مُهرهاي معمولي گرچه ناصاف باشد، تربت است؛ ولي اگر صاف بودن آن مدّ نظر گرفته شود حظوظ نفس است؛ و بايد درست ملاحظه كرد كه شيطان تا به كجا دائرۀ مأموريّت خود را توسعه داده، و در سجده‌گاه مؤمن شيعه آنهم بر روي تربت پاك آن زمين مقدّس، دوست دارد اثر خود را بجاي گذارد. تسبيحهاي زيبا كه در ذكر انسان مؤثّر است، همگي حظوظ نفس است؛ و هكذا عِمامه و عبا و رِدا و غيرها از آن چيزهائي كه در عبادت و نماز و دعا و زيارت و تلاوت و ذكر و ورد مؤمن مؤثّر باشد.
ميفرمودند: خواستن خوابها و رؤياهاي معنوي و روحاني، از حظوظ نفس است. طلبيدن مكاشفات و اتّصال با عالم غيب و اطّلاع بر ضمائر و عبور از آب و هوا و آتش و تصرّف در موادّ كائنات و شفا دادن مريضان، همگي حظوظ نفس‌اند.
در سحرها خواندن دیوان حافظ و مباحثه در احوال اولیای حق بطوریکه نافله شب فوت شود همه از حظوظ نفس است
سیدهاشم حداد
ارسال نظر