یک فعال حزب اللهی:بر فرض که پیامبر و امام حسن مذاکره کردند،آیا با فرض فوق دلیلی بر انجام مذاکره ذلیلانه ایران با آمریکا است؟

پارسینه: ابراهیم ادبی، از فعالان حزب اللهی در فضای مجازی در مطلبی در خصوص سخنان رهبرانقلاب در خصوص مفهوم مذاکره نوشت:

بر فرض که پیامبر اسلام و امام حسن در صلح حدیبیه و صلح با معاویه مذاکره کردند.آیا با فرض فوق مذاکرات دلیلی بر انجام مذاکره ذلیلانه ایران با آمریکا است؟

اگر پیامبر اکرم و امام حسن و... در شرایط تحمیلی مجبور به مذاکره و قبول شرایط دشمن شدند. ایران امروز هم با وجود توانایی و پیگیری اهداف و منافع ملی، باید با آمریکای جنایت کار و غیر قابل اعتماد مذاکره زیان آور داشته باشه؟

رهبری هم فرمودند: من مخالف مذاکره نیستم. اما مخالف مذاکره با آمریکا هستم. چون راههای نفوذ و توطئه و آسیب زدن به منافع و اهداف ملی برای آنها ایجاد می شود. و در عمل منافع قابل توجه ملی هم نخواهد داشت.(نقل به منظور رهبری)

آیا منطق رهبری برای عدم مذاکره با آمریکا و نوشتن توافق نامه های زیان آور اشتباه است؟

اول اینکه رهبری با مذاکره مخالف نیستند. مهم "نسبت مذاکره کنندگان" و "نتیجه مذاکرات" هست.

دوم اینکه طبق توضیح شما، مذاکرات به هر قیمت و نتیجه ایی خوب است و باید انجام شود.

اگر مذاکره آمریکا را با "صلح حدیبیه" پیامبر اکرم (ص) و صلح امام حسن (ع) با معاویه مقایسه کنیم. شما انتظار دارید رهبری مذاکره با آمریکا با تحمیل و برتری آمریکا مانند صلح امام حسن با معاویه را بپذیرد؟ رهبری اشاره کردند. مخالف مذاکره نیستند. مخالف مذاکره با نتیجه زیان ملی هستند.