.svg)
خاطره سفیر سابق ایران در فرانسه درباره یک فروشگاه پاریسی
پارسینه: ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺳﺎﻝ 1373 ﺩﺭ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﻭﻝ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﭘﺎﺭﯾﺲ ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ ﺯﻧﺠﯿﺮﻩ ﺍﯼ Auchane ( ﺷﺒﯿﻪ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ) ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﭼﻬﺎﺭ ﻓﺼﻞ ( quatre tepmps Les ) ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻪ ﻻ ﺩﻓﺎﻧﺲ ﭘﺎﺭﯾﺲ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﺮﯾﺪ ﺭﻓﺘﻢ ﺳﺮ ﺻﻨﺪﻭﻕ . ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 40 ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮﺷﺎﻥ ﺷﻠﻮﻍ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻟﺬﺍ ﺻﻨﺪﻭﻗﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ .
ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺭﺍ ﻭﺭﺍﻧﺪﺍﺯ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻧﺎ ﻣﺘﻌﺎﺭﻓﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺁﺩﻡ ﻣﺮﺗﺒﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﺳﺮﻭﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﻭﺭﺍﻧﺪﺍﺯ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻋﯿﺐ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﺩ ﻣﺤﺴﻮﺳﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻡ ! ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮﯼ ﻫﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺻﻒ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﮐﻤﯽ ﮐﻼﻓﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﯿﺪﻧﺪ.ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺁﺧﺮ ﺻﻒ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﻢ ﺑﻪ ﺍﺑﺮﻭ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﺻﻒ ﺟﺎ ﺯﺩ ! ﺍﻭﻝ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﺗﺬﮐﺮ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺍﻭﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺶ ﺑﮑﻨﻢ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﻣﻘﺪﻡ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺧﻮﯾﺸﺘﻨﺪﺍﺭﯼ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﯾﺜﺎﺭ ﮐﻠﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻟﯿﺪﻡ !
ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ ﺗﻮﺟﻬﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﺻﻨﺪﻭﻗﺪﺍﺭ ﻧﺼﺐ ﺑﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﺷﺪ . ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﻃﻼﻉ ﺭﺳﺎﻧﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺍﺯ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﺑﺮﺧﯽ ﮐﺎﻻﻫﺎ ﺗﺎ ﺗﺨﻔﯿﻒ ﺑﺮﺧﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻭ ... ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﻭﯼ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎ ﺗﻮﺟﻬﻢ ﺭﺍ ﺟﻠﺐ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﻣﯿﺨﮑﻮﺏ ﮐﺮﺩ . ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ: " ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﺑﺎ ﮐﻬﻨﺴﺎﻻﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﻤﻬﺎﯼ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ".
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﮕﺎﻫﻬﺎﯼ ﺗﻌﺠﺐ ﺁﻣﯿﺰ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪﯼ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺻﻒ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮔﺸﺘﻢ .
ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﻫﺎ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻘﯿﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺷﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻗﺒﻠﯽ ﺩﺭﺱ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﻭﻝ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎﯼ ﺑﺎﻻﯼ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ " : ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺳﺮﯾﻊ، ﻭﯾﮋﻩ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ 10 ﻗﻠﻢ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ! "
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﺮﯾﺪﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ ﻻﺟﺮﻡ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺻﻨﺪﻭﻗﻬﺎﯼ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭﺑﺎ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺁﻥ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ . ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﺻﻒ ﻫﺎﯼ ﺻﻨﺪﻭﻗﻬﺎﯼ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﭗ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺻﻒ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻣﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﺷﺎﯾﺪ ﺻﻨﺪﻭﻗﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺁﻥ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺳﺮﺻﻨﺪﻭﻗﺪﺍﺭ ﻧﺎﻇﺮ ( ﺳﻮﭘﺮﻭﺍﯾﺰﺭ) ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻭ ﻣﺸﮑﻞ ﺭﺍ ﺣﻞ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﯾﺪﻡ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ ... ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﻦ ﺷﺪ ﻭ ﺭﺳﯿﺪﻡ ﺟﻠﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ
ﺻﻨﺪﻭﻗﺪﺍﺭ ﺟﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺁﻭﯾﺰﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ : " ﺻﻨﺪﻭﻗﺪﺍﺭ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭ ﻭ ﻣﺒﺘﺪﯼ( ﮐﺎﺭ ﺁﻣﻮﺯ) ، ﺍﺯ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻥ ﻋﺰﯾﺰ ﻣﻤﻨﻮﻧﯿﻢ ".
ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﺘﻮﺍﻟﯽ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﺍﺻﻞ ﻗﺮﺁﻧﯽ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻝ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺪﯾﻦ ﺍﺳﺪ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﯾﺪﻡ... ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﯾﺎﺩ ﺳﺨﻨﯽ ﺍﺯ ﺁﻗﺎﯼ ﻗﺮﺍﺋﺘﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﺳﻬﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﻪ ﻗﺪﯾﻤﻬﺎ ﭘﻨﺞ ﺷﻨﺒﻪ ﻫﺎ ﻏﺮﻭﺏ ﺍﺯ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻬﺎ ! ﻧﮑﻨﺪ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﭘﯿﺸﯽ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ !
ﺑﻪ ﺩﺭﺍﯾﺖ ﻣﺪﯾﺮ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ ﺍﺣﺴﻨﺖ ﮔﻔﺘﻢ . ﺭﻓﺎﻩ ﺣﺎﻝ ﻫﻤﻪ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻧﻘﺼﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﻋﻠﺖ ﮐﻨﺪﯼ ﮐﺎﺭ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺪ ﺍﻭ ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ، ﻋﻠﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭﻗﺖ ﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺗﻠﻒ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﻧﻪ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﺭﻭﺣﯽ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﻭ ﻗﺪﺭﺷﻨﺎﺳﯽ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺻﻨﺪﻭﻗﺪﺍﺭ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺰ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﯾﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﮐﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻋﺎﻣﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎﺯﯼ ﺗﺤﻤﻞ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻭ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ
ﺻﻤﺪ ﻋﻠﯽ ﺳﺎﻟﮑﯽ ﺯﺍﺩﻩ ﺳﻔﯿﺮ ﺳﺎﺑﻖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ
دین واقعی یعنی کرامت انسان و شناخت خدا از طریق شناخت انسان وتربیت وتکامل او.
آنها انسان واقعی هستندودین واقعی را دریافته وآنرا اعمال کرده اند.
ما مثل کسانی هستیم که نقشه ی ساختمانی لوکس ومجلل راداریم ولی در چادر پاره و کپر دردل بیابان زندگی میکنیم منتها هرروز این نقشه را از جلد خود خارج کرده وبه آن نگاه کرده ومیگوییم به به چه نقشه ای!چه ساختمانی!چه بنایی! فقط همین!!
حالا کی این نقشه به عمل برسد خدا می داند!!!
کشورهای پیشرفته با این نقشه بر حسب نیاز خوداقدام به ساختن ساختمان و برطرف کردن نیازهای خود کرده اند ودر طی سالیان متمادی عیوب آنرا برطرف کرده وبه چنین جامعه ای رسیده اند.
درعوض ما هم فقط نشسته ایم وبه عالم وآدم بدگویی میکنیم وتقصیر تمام مشکلات خودرا بردوش دیگران می اندازیم.
ای کاش فرهنگمونو گم نمیکردیم ای کاش ایران و ایرانی هم طرز تفکر و عملکردش اینجوری بود شخصآ خیلی دوست دارم خودم هم تغییر میکردم.
در كتاب دور دنيا با 80 تومان نوشته رحيم دولتي :
اين شخص ايراني در انگلستان يك كيف پيدا ميكنه و ميبره تحويل پليس ميده
پليس ميگه نبايد كيف رو برميداشت چون اگه صاحب كيف برگرده ديگه نمي تونه كيفشو اونجا پيدا كنه
و اينكه بايد تعهد بده اگه تا يك ماه صاحب كيف به اداره پليس مراجعه نكرد
پيدا كننده بايد بياد كيف رو تحويل بگيره و مسوليت اين كيف رو بعهده بگيره
جالبه كه اين خاطرات برا حدود 60سال پيشه
بازگشت به متن نديدن مسلمان و ديدن اسلام در غرب
سلام
لطفا عنوان ایشان را اصلاح فرمایید.
ایشان هیچگاه سفیر کشورمان در فرانسه نبوده اند.
در وهله اول این چه سفیری است که بدون آگاهی از زبان فرانسه به این کشور اعزام شده و دوم اینکه چرا بدون تعمق در نوشتار چند بار به خود زحمت داده و هی جا عوض کرده است. بنظر یک نوع زرنگی از جانب ایشان سرزده است. از طرفی این سفرائی که ما با آنها زندگی کردیم آنقدر گرفتار اوضاع دیپلماتیک بودند که هیچکدامشان اینقدر بیکار نبودند مستقیم برای خرید منزل اقدام کنند. این متن جای تعمق دارد. این هم که ایرانی ها توانائی ندارند در امور اجتماعی نظم و نسق بدهند دروغی محض است. هرچند دوره ای از تاریخ با مواجه شدن با مشکلات مادی و فقر بطور موقت اشکالاتی از ایرانیان سربزند ولی در اصل هویت ایرانی ها همیشه مثال زدنی است.