سعید لیلاز: روحانی اشتباه می‌کند اگر هیچ تغییری در کابینه صورت ندهد

قطار هسته‌ای سرانجام در وین توقف کرد و مردم پس از 12 سال ،صدای سوت امید را شنیدند.دیپلمات‌ها موفق شدند قطار هسته‌ای را در حساس ترین زمان ممکن متوقف کنند اما این پایان ماجرا نیست.کسی باید که قطار ناکارآمدی اقتصاد ایران را نیز متوقف کند.

اكنون نوبت مردان اقتصادي ايران است كه اين كاميابي سیاسی و عطش دنیا برای کار با ایران را به حوزه اقتصاد پيوند زده به رفاه ملی ترجمه کنند. گام اول را ظریف، محکم و استوار برداشته و نامش را در تاریخ ایران ثبت کرده است. باید گام های بزرگ تاریخ ساز دیگری در حکمرانی و اقتصاد برداشته شود.اما کیست که نداند قطار اقتصاد ایران نه تنها از رده خارج شده که از ریل هم منحرف شده است.

توان اجرایی دولت در اثر سیاست گذاری های نادرست و سوء مدیریت های گسترده اکنون به پایین ترین حد بهره وری نزول کرده است.آیا این نهاد تضعیف شده می تواند اقتصاد ایران را در مسیر صحیح هدایت کند؟

سعید لیلاز ،عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران می گوید:گروهی که وظیفه راهبری اقتصادایران در دوران تحریم را داشتند،باید از قطار پیاده شوند و افرادی به جای آنها بنشینند که قدرت برنامه ریزی و اجرا در فصل جدید را داشته باشند.

آیا کابینه ترمیم می شود؟

اگر بپذیریم که شرایط پس از تحریم الزامات مدیریتی خودش را دارد،باید منتظر تغییرات عمده در کابینه باشیم.

چه افرادی قرار است از اتوبوس دولت پیاده شوند؟ چه کسانی قرار است در میانه راه دولت یازدهم، سوار اتوبوس دولت شوند؟ چه عواملی موجب شده رئیس‌جمهور عزم خود را جزم کند تا دولت را خانه‌تکانی کند؟ آیا اهداف دولت تغییر کرده است یا اینکه رویکرد پاستور قبل از توافق و بعد از توافق تغییر کرده است؟ سوال بسیاری از کارشناسان این است که مبادا این تغییرات قرار است به دنبال فشار مجلس و تعامل بیشتر صورت بگیرد؟ دغدغه مهم‌تر اینکه چه کسانی در راس وزارتخانه‌ها قرار می‌گیرند و وضعیت بدتر خواهد شد یا بهتر؟

اگر قرار است فردی به مجموعه پاستور اضافه شود با چه معیاری انتخاب شده است؟ مهم‌تر اینکه ریاست‌جمهوری چه نگاهی به تغییر کابینه دارد و اصولاً چه شاخص‌هایی مورد توجه قرار گرفته است تا فردی در قاب مردان پاستور قرار بگیرد؟

***
سعید لیلاز می گوید: هر دولتی حق دارد در راستای ترمیم کابینه گام بردارد تا بتواند انتظارات مردم را برآورده کند.

به اعتقاد او، رئیس جمهور روحانی حق دارد کابینه را در همه حوزه‌ها همچون اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ترمیم کند. تغییر کابینه در حالی که فصل جدیدی پیش روی ما قرار دارد، چندان غیرمنتظره نیست.

روزنامه نگار سرشناس اقتصادی به اقتصادنیوز می گوید: تغییرات مدیریتی در دولت گذشته، به قدری افراطی و غیرمنطقی همچون سایر اقدامات آن دولت، انجام شد که بسیاری ناخودآگاه به دنبال خبر احتمال تغییر در کابینه، به یاد اقدامات دولت گذشته می‌افتادند. نفس این اقدام در دولت قبل زیر سوال رفت. وقتی نفس این کار مثبت شمرده می‌شود، رویکرد دولت قبل، به هیچ عنوان مورد توجه ما قرار نمی‌گیرد. به نظر می‌رسد این کار باید به دور از هرگونه افراط و تفریط انجام شود.

لیلاز معتقد است: در شرایط پس از تحریم، اشتباه است اگر هیچ تغییری در کابینه صورت نگیرد. اگر تیم کابینه در طول مدت زمان فعالیت خود و انجام امور اجرایی متوجه شود که کابینه نیاز به تغییر و ترمیم دارد باید حتماً این کار انجام شود. عامل موثر دیگر تغییر شرایط است؛ زمانی که شما در حال انجام یک طرح صنعتی هستید مدیر پروژه که همان مدیرعامل است یک فکر و اندیشه دارد. زمانی که این طرح و کارخانه به بهره‌برداری برسد بهتر است تیم موجود تغییر کند، چون اهداف عوض شده است.

به اعتقاد وی، در دوران پیشاتحریم و هنگام تحریم باید یک تیم اقتصادی در مصدر امور قرار بگیرد تا کشور را از موقعیتی که دولت در انتهای دولت احمدی‌نژاد یعنی تابستان 92 با آن مواجه بود، نجات دهد. به هر حال وظیفه تیم اقتصادی در مدت زمان طی‌شده این بود که کشور را از پرتگاه هولناک اجتماعی و اقتصادی و امنیتی نجات دهد. زمانی که این کار انجام شد لازم است تیم مدیریتی دیگری در راس کار قرار بگیرد تا بتواند وظایف خود را به خوبی انجام دهد.

به گزارش اقتصادنیوز‌، سعید لیلاز معتقد است: نباید تغییرات در کابینه را به معنای عزل یا برکناری تلقی شود. به هر حال با توجه به تغییر شرایط موجود باید کادر مدیریتی هم عوض شود. به نظر می‌رسد با توجه به تغییر شرایط باید افراد و آدم‌های جدید جایگزین شوند. بر همین اساس ارزیابی من این است که تغییر کابینه در کشور بسیار امر عادی و پذیرفته‌شده‌ای است. شما این نکته را مورد توجه قرار بدهید که دولت شرایط خود را بررسی کرده و نقاط ضعف را شناسایی کرده است. حال که دولت به در زمینه مسائل هسته ای به توافق خوبی دست پیدا کرده است، در این صورت شرایط جدیدی بر اقتصاد کشور حاکم می‌شود که این ضرورت را ایجاد می‌کند تا در راس وزارتخانه‌ها افراد جدیدی قرار بگیرند و کشور را به تناسب نیازهای جدید ایجاد‌شده، اداره کنند.

او می گوید: امکان دارد در حوزه اقتصادی یک هدف برای یک تیم عملیاتی تعریف شود. در شرایط تحریم وظیفه این تیم این است که انواع راهکارها را بررسی کند تا بتواند تحریم را خنثی و بی‌اثر کند. زمانی که تحریم‌ها برداشته شود دیگر اقتصاد کشور با چنین مشکلی روبه‌رو نیست. در این زمان ماموریت دیگری برای این تیم اقتصادی تعریف می‌شود که باید در همان راستا حرکت کند. در این شرایط امکان دارد راهکارهای پیدا کردن حداکثر تعامل با نظام بین‌الملل در اولویت قرار بگیرد. در گام دوم می‌توان برای این تیم مدیریتی این وظیفه را قائل شد تا از اقتصاد ایران در برابر واردات گسترده حمایت کند. دولت باید بتواند این دو ماموریت بسیار متفاوت را به سرانجام برساند. به همین دلیل طبیعی است که دولت به دو تیم متفاوت نیاز دارد. یک تیم قراربود تحریم‌ها را خنثی کند که ماموریت این تیم پایان یافته و تیم دیگر قرار است دولت را به نظام بین‌الملل معرفی کند.