دلخوشی به اینها غلط محض است...

درست است که این مکاشفات و خواب های رحمانی جزئی از هفتاد جز، نبوت است، هیچ شکی نیست ولی کلام در این است که این چیزی که دیدید،این خوابی که دیدید، مطابق واقع هم بوده، از واقعیتی هم کشف کرده ولی نباید مانع سیر شود، نباید گفت ما به مقامات عالیه رسیدیم و خواب ها و مکاشفات رحمانی داریم، یا اینکه در روز یا شب ستاره می‌ّبینیم یا اشیاء نورانی می‌بینیم، یا خودمان را مجرد می‌ّبینیم دو تا می‌ّبینیم.

علامت تجرد این است که انسان خودش را دو تا ببیند، مثلا در حال نماز خودش را می‌بیند که در طرفی ایستاده و در طرف دیگر دارد نماز می‌خواند.

اینها همه بدایت راه است، دلخوشی به اینها غلط محض است.

مرحوم علامه والد-رضوان الله تعالی علیه-به رفقا می‌فرمودند اگر خوابی دیدید برای کسی نقل نکنید.

اگر خوابی دیدید که برایتان خیلی معجب بود، در اوائل مانعی ندارد که بیایید و نقل کنید ولی نباید اعتنا کنید، مکاشفات هم همینطور است.

گاهی حالات وجد و سروری برای انسان پیدا می‌شود که بدن به واسطه محبت به خدا گرم می‌شود، هیچکدام از اینها نباید مانع سیر انسان به سوی خدا شود، نباید انسان به این حالات عشق داشته باشد و آنها را تداوم بخشد.

ممکن است در حال ذکر، برای بدن بی اختیار تکان حاصل شود، اصلا به این چیزها کار نداشته باشید و گر نه از قافله عقب می‌مانید.

رشته قلب انسان باید خدا باشد، توجه باید به خدا باشد.

تمام این امور بدایت راه است، اینها تمام قشر است، سایه است، پوسته است، تا فنای در ذات احدیت حاصل نشود، آن حقیقت حاصل نخواهد شد و در قید و تعیّن و تشخص باقی خواهد ماند.

ان شاء الله خدا همه ما را موفق کند خودش دستگیری کند، به ما بینایی و بینش و همت عالی عنایت کند که غیر از خدا، در هیچ چیزی توقف نکنیم، نه خواب نه مکاشفه نه وجد، فقط به او سر فرود آوریم.

آیت الله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی

نور مجرد