آقای رضایی شما از جوانان گمنام باکری ها ساختید؟

متن نامه وی به این شرح است:
بسمه تعالی
برادر گرامی آقای دکتر محسن رضایی
سلام علیکم
با تبریک عید سعید مبعث مکرراً از شما می شنویم در سخنرانی ها و مناظره ها اظهار می دارید من از جوانان گمنام باکری ها، همت ها و خرازی ها را ساختم؛ من همت ها را تربیت کردم، من این جوان های کوچک را مثل گلوله برف از بالای قله انداختم که تبدیل به بهمن شدند.
وقتی این جملات ناصحیح را که نه حقیقت دارند، نه واقعیتند و نه شأنیت دارند از شما می شنوم بی اختیار به یاد این عبارت امام خمینی(ره) می افتم که خطاب به شماها فرمود:
«ای پاسداران! ای ارتشیان! ای ژاندارمری! و ای سایر قوای مسلح نظامی و انتظامی و ای رؤسا، هرجا که هستید هر قیبله ای که هستید و ای استاندارهای سراسر کشور! در معرض امتحان هستید. مبادا با خون اینها برای خودتان مقامی درست کنید.

خدا نکند که شماها بخواهید دیگران خون خودشان را بدهند و شما مقامتان را بالاتر برود. خدا نکند که یک همچو حیوانی در باطن شما باشد و شما خیال کنید انسانید. (صحیفه نور جلد ۱۳ صفحه ۴۵۹).»

لطفاً دوباره بخوانید؛ امام خمینی (ره) آنها را که بخواهند از خون شهدا برای خودشان مقامی درست کنند چگونه توصیف می کند.

سئوال بنده از این است که چرا برای ریاست دو روزه دنیا به این روش زشت روی آورده اید و اینطور فخر فروشی می کنید؟

اولاً این بیان شما حقیقت ندارد و حقیقت این است که خدای متعال به واسطه نفس قدسی امام خمینی(ره) از جوان های گمنام و بی سابقه، شیر مردانی شجاع و نام آور ساخت که یکی شد حسین فهمیده، یکی عبدالحمید دیالمه جوان قهرمان عرصه سیاست، یکی حاج عبدالله والی قهرمان خدمت به مردم، یکی مهندس رضوی قهرمان جهاد سازندگی، یکی قهرمان مقاومت زیر شکنجه ها، ناهید فاتحی کرجو و یکی هم همت و خرازی و ... تا امروز ادامه دارد، یکی دانشمند شهید، احمدی روشن و ... .
ساخته شدن هزاران جوان که هریک در عرصه های علم و فن آوری، خدمت، صنعت و کار جهادی و عده ای در جنگ درخشیدند، چه ربطی به جنابعالی دارد؟. بپذیرید اینها ساخته شده مکتب امامند و چه شما بودید یا نبودید اینگونه بروز می کردند.

ثانیاً ادعای شما خلاف واقعیت هم هست. هیچکدام از این شخصیت های برجسته را جنابعالی در گمنامی کشف نکردید. بلکه زمانی به سراغ آنها رفتید که آنها خودجوش به میدان آمده و با درخشش خود توسط رادمردانی از جنس خودشان شناسایی و به فرماندهی های مهم منصوب شده بودند.

آقا مهدی باکری، زمانی که حتی شما اسم او را هم نشنیده بودید و مسئولیت سپاه را برعهده نداشتید در خدمت به مردم به عنوان شهردار ارومیه می درخشید و در جنگ با اشرار در شمال غرب کشور فرمانده ای شجاع و نام آور شناخته می شد.

خوب است یک بار زندگی نامه این شهید را بخوانید تا ببینید پیش ازآنکه تحت فرماندهی شما درآید چه قهرمان سرشناس و نام آوری بوده است.

شهید همت یک معلم بود که به فرمان امام (ره) در مقابله با اشرار به کردستان رفت، چشمان تیز بین شهید بروجردی او را کشف کرد و نهایتاً به فرماندهی سپاه پاوه و اورامانات منصوب کرد. جنابعالی زمانی اسم این بزرگوار را شنیدید که دو سال از فرماندهی درخشنده وی می گذشت.

شهید متوسلیان را که یک دانشجو بود که با فرمان امام (ره) به کردستان رفته بود، شهید بروجردی کشف کرد و به فرماندهی منطقه مریوان و جبهه های عظیم آنجا منصوب کرد.

اولین بار که شما اسم این عزیز را شنیدید وقتی بود که ده ها عملیات بزرگ را دلاورانه در جبهه های مریوان به نتیجه رسانده بود، تمام این منطقه را فتح کرده بود و نیروهای رزمنده تحت فرماندهی اش از مرز عبور کرده و جنگ های چریکی داخل عراق را راه اندازی کرده بودند.

شهید خرازی، قبل از آنکه نام او را هم شنیده باشید فرمانده کمیته در سرکوب اشرار در گنبد بود. بعد از آن به کردستان رفت و فرمانده گردان ضربت بزرگی شد که در فتح شهرهای کردستان نقش اصلی را ایفا کرد. سپس به جنوب آمد و فرمانده جبهه دارخوین شد. قبل از آنکه شما مسئولیت مهمی در جنگ داشته باشید.

اینها همه پرورش یافته شهید بروجردی بودند و اگر بخواهیم بعد از خداوند متعال و انفاس قدسی امام راحل (ره) برای کسی، سهم در پرورش این فرمانده هان قائل شویم، آن شهید بروجردی است. همان شهیدی که جنابعالی او را براحتی کنار گذاشتی و از فرماندهی قرارگاه، در حد راه اندازی یک تیپ تنزل دادی و در آن حال به لقاء خدا رسید.

اگر اینها را انکار کنید تاریخِ تمام فرماندهان برجسته دفاع مقدس را با روز و ماه منتشر می کنم، تا همه بدانند که کشف استعدادها و پرورش آنها ارتباطی با جنابعالی ندارد. قبل از شروع عملیات فتح المبین شما به غرب کشور رفتی و از شهید بروجردی، فرماندهان اصلی را که پرورش داده و افتخارات بسیاری بزرگی را با آنها کسب کرده بود درخواست کردی به شما نیرو بدهد و ایشان هم سخاوتمندانه بدون کوچکترین تعلل ان فرماندهان بزرگ پرورش یافته را در اختیار شما گذاشت تا بتوانید برنامه های عملیات بزرگ را با موفقیت دنبال کنید.

واقعیت این است که جوان های گمنام توسط کسانی که خودشان وسط معرکه بودند شناسایی و پرورش داده شدند و فتوحات بزرگی که توسط آنها انجام شد. سپس شما از نتایج زحمات این بزرگواران استفاده کردید.

مهمترین این مربیان بزرگ یکی شهید بروجردی در غرب کشور و دیگری شهید زنده رحیم صفوی در جبهه های جنوبی بودند. کسانیکه برخلاف جنابعالی که ناگهان از بالا آمدید و فرمانده شدید، از خاکریز شروع کردند و نیروها را می شناختند و با روحیه انقلابیشان آنها را می ساختند.

برادر بزرگوار ادعای شما نه تنها حقیقت نیست و نه تنها بر واقعیت منطبق نیست بلکه حتی شأنیت هم ندارد. اخلاق اسلامی و انقلابی حکم می کند که همه ما خودمان را شاگردان شهدا بدانیم.

مگر بارها نشنیده اید که امام خمینی (ره) به رزمندگان می گفت:
«من از شما درس میگیرم، شما معلم ما هستید، رهبر ما آن طفل ۱۳ ساله است که نارنجک می بندد و به زیر تانک می رود.»

آقای رضایی، این باکری ها و خرازی ها و همت ها بودند که با از جان گذشتگی از یک جوان گمنام محسن رضایی را ساختند. شما نام و آوازه خود را مدیون آن بزرگواران هستید، نه آنها مدیون شما.

شما خودت بهتر می دانی که در کدام عملیات مهم قصد داشتی کار را کوچک کنی یا عقب بیاندازی، همین ها ایستادند و با شجاعت فرمان امام (ره) را اجرا کردند و تعلل های شما را بر نتافتند؛ اگر انکار می کنید، بنده در نامه بعد شرح بدهم در جبهه چه گذشت؛ شما هم به مردم توضیح بدهید، تا واقعیت ها روشن تر شود.

برادر عزیز اگر شما اینقدر قدرت کادر سازی و تربیت دارید چرا؟ .... بماند.
اگر امام خمینی(ره) نبود و ولایت فقیهی درکار نبود ده نفر از این نیروها هم تحت فرماندهی شما درنمی آمدند. با همان گروه چریکی چند نفره باید زندگی می گذراندید.

نسبت دادن پیروزی های دفاع مقدس، که محصول ایثار ده ها هزار شهید گمنام است، به خود، کار زشتی بود که کردید. خصوصاً اینکه نتوانستید از این دستاوردها پاسداری کنید.

شما با سیاه نمایی شدید در فیلم مستند انتخاباتی تان، ایران را مثل سودان نشان دادید و مدعی شدید که ما در کشور بحران زده هستیم و می خواهید کشور را از بحران خارج کنید.

اگر راست می گویید قدرت مدیریت بحران دارید، چرا نتوانستید جبهه را از بحران پایان جنگ نجات دهید و با آن نامه ذلت بار امام (ره) را تحت فشار گذاشتید؟.

شما که مدعی هستید اهل مشورت هستید چرا برخلاف نظر همۀ فرماندهان لشکرها و قرارگاه ها که به شدت خواهان ادامه مبارزه بودند و بدون مشورت آنها، آن نامه ذلت آور را به امام نوشتید و ادامه مبارزه را مشروط به داشتن سلاح های آنچنانی کردید؟ ، امروز هم برخلاف مرام شهدا، پیروزی بر مشکلات اقتصادی را مستلزم امتیاز دادن به آمریکا می دانید و از مذاکره با آمریکا صحبت می کنید.

من اگر جای شما باشم برای جبران این همه جسارتی که این روزها در رسانه به شهدا شد و آنها به گلوله های برف رها شده برای تبدیل شدن به بهمن تشبیه شدند؛ به جای ادامه سخنرانی ها، کنار مزار شهدا می رفتم و از آنها عذر میخواستم تا مرا ببخشند؛ که خودم را بی جهت پرورش دهنده آنها معرفی کردم؛ درحالی که دم از مذاکره با آمریکا می زدم مدعی ادامه راه شهیدان شدم.

شما که حتی یک ترکش کوچک هم در جنگ نخورده اید، ای کاش در تبلیغات انتخاباتی از جلیلی یادمی گرفتید؛ او که پیوسته نه در قرارگاه ها بلکه در خاکریزها بوده است و علاوه بر جراحات فراوان پایش هم در جبهه قطع شده است، ولی در تبلیغات انتخاباتی خود کوچکترین اشارهای به آنهمه ایثار و جانبازی خودش نکرد؛ و ای کاش از شهید زنده قالیباف میآموختید، که پیوسته از شهدا با عظمت نام برد و آنها را معلم خود دانست.

بدون شک در این انتخابات به موفقیت نخواهید رسید چراکه با این همه جفا شهدا از شما راضی نیستند؛ چه بهتر که در پیشگاه آنها توبه کنید شاید فرجی حاصل شود.

در پایان بار دیگر این جمله امام خمینی(ره) را به خاطرتان میآورم که فرمود:
«ای پاسداران! ای ارتشیان! ای ژاندارمری! و ای سایر قوای مسلح نظامی و انتظامی و ای رؤسا، هرجا که هستید هر قیبله ای که هستید و ای استاندارهای سراسر کشور! در معرض امتحان هستید. مبادا با خون اینها برای خودتان مقامی درست کنید.

خدا نکند که شماها بخواهید دیگران خون خودشان را بدهند و شما مقامتان را بالاتر برود. خدا نکند که یک همچو حیوانی در باطن شما باشد و شما خیال کنید انسانید. (صحیفه نور جلد ۱۳ صفحه ۴۵۹)».

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
عبدالله حسین پناه جانباز دفاع مقدس


منبع:شفق نیوز