.svg)
يك قرن از سرقت «موناليزا» گذشت
يك قرن قبل در چنين روزي تابلو «موناليزا» از موزه «لوور» به سرقت رفت.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، يك قرن قبل در چنين روزي، در 21 آگوست 1911، تابلو مشهور «موناليزا»، شاهكار «لئوناردو داوينچي»، نابغه رنسانس، از موزه «لوور» در شهر «پاريس» كشور اروپايي «فرانسه» به سرقت رفت.
به گزارش يورو نيوز، دزد تابلو يك شهروند ايتاليايي به نام «وينچنسو پِروجيا» (Vincenzo Peruggia) بود که ادعا کرد بخاطر حس مهين‌پرستي موناليزا را دزديده و به مدت دو سال آن را پيش خود نگه داشته است.
شاهکار داوينچي وقتي دوباره پيدا شد که روجيا با هدف تحويل تابلو به موزه‌اي در شهر «فلورانس» به اين شهر سفر كرد، اما دستگير شد و شش ماه را در زندان سپري كرد.
امروز در شرايطي يك قرن از سرقت تابلو «موناليزا» مي‌گذرد كه در روزهاي پاياني ماه ژوئن موزه «لوور» تقاضاي كشور «ايتاليا» مبني بر بازپس‌گيري موقتي تابلوي «موناليزا» يا همان «لبخند ژكوند» را بدليل شكننده بودن اين اثر هنري رد كرد.
مقامات فلورانسي اعلام كردند براي سالروز خلق اين شاهكار هنري از 100 هزار نفر امضا گرفتند و بدين وسيله از موزه «لوور» درخواست كردند تا اجازه نمايش «موناليزا» در سال 2013 در اين شهر را صادر كند.
پس از اعلام درخواست مقامات فلورانس مبني بر قرض‌گرفتن اين شاهكار نقاشي، مسوولان موزه‌ي «لوور» به سرعت پاسخ دادند: اين نقاشي شكننده‌تر از آن است كه بتواند سفري يك هزار و صد كيلومتري را تحمل كند. انجام اين كار كاملا غيرقابل‌تصور است.
اين نقاشي در سال 1962 در ايالات متحده‌ي آمريكا به معرض نمايش درآمد. همچنين در دهه‌ي 1970 نيز به مسكو و ژاپن منتقل شد.
«لئوناردو داوينچي» در سال 1452 ميلادي در شهر فلورانس ايتاليا متولد شد. او پس از آموختن هنر مجسمه‌سازي به ميلان رفت و پس از بازگشت به فلورانس در مدت چهار سال، تابلوي معروف «موناليزا» را خلق کرد که اكنون در موزه‌ي «لوور» شهر پاريس نگهداري مي‌شود.
وي طراح اوليه صدها اثر معماري و همچنين طرح اوليه هواپيما به شمار مي‌رود. يکي از طرح‌هاي ابتکاري او لباس غواصي و زيردريايي جنگي است. او همچنين مسلسل، تانک نظامي، ساعتي که به ساعت داوينچي معروف است، کيلومترشمار و چيزهاي ديگر را اختراع کرد.
«داوينچي» همچنين طراح صدها شاهکار معماري دوره رنسانس است. از ديگر تابلوهاي مشهور «داوينچي» به تابلوي معروف «شام آخر» مي‌توان اشاره کرد.
«داوينچي» در سال 1503 يا 1504 در ايتاليا شروع به خلق اين اثر هنري كرد و به گفته‌ي «جورجيو واساري»، از معاصران وي، «داوينچي» پس از چهار سال كار به روي اين تابلو، آن را نيمه‌تمام رها كرد، اما سه سال بعد، پس از سفر به پاريس آن را دوباره از سرگرفت و مدتي پيش از مرگ در سال 1519 آن را به اتمام رساند.
«داوينچي» در سال 1516 به دعوت پادشاه فرانكو اول اين تابلو را از ايتاليا به فرانسه برد و پس از مرگ، پادشاه فرانكو آن را خريداري كرد تا آن كه بعدها در اختيار لويي چهاردهم قرار گرفت.
لويي چهاردهم شاهكار «داوينچي» را به كاخ ورساي منتقل كرد و پس از انقلاب فرانسه در موزه «لوور» جاي گرفت،اما بعدها ناپلئون اول آن را به اتاق خواب خود منتقل كرد؛ هرچند بار ديگر به موزه‌ي «لوور» بازگشت.
گمانه‌زني‌هاي زيادي درباره مدل و چشم‌انداز اين تابلو نقاشي وجود دارد، مثلا اين‌كه «داوينچي» در خلق اين اثر كمال صداقت را داشته و در به تصويركشيدن زيبايي اين زن اغراق نكرده است و يا اين‌كه به ادعاي كارشناسان هنري چين، زمينه‌هاي پشت تصوير برگرفته از نقاشي‌هاي چيني است. عنوان اين نقاشي نشات گرفته از توضيحي است كه «جروجيو واساري» در شرح حال خود از «داوينچي»، 31 سال پس از مرگ او نوشت.
وي معتقد بود كه «داوينچي» اين نقاشي را براي «فرانچسكو دل ژكوند»، تاجر ابريشم اهل فلورانس كشيد و پرتره همسر وي، «موناليزا» بوده است.
اين تابلوي نقاشي با ابعاد 77 در 53 سانتيمتر است. نسخه‌اي را که او تهيه کرده بود از نسخه‌ي فعلي، بزرگتر بود چرا که در گذر زمان دو ستون از طرفين چپ و راست اين تابلو بريده شده است. به همين دليل به هيچ وجه مشخص نيست که «موناليزا» در اين تابلو نشسته است. همچنين بايد اشاره کرد که بسياري از قسمت‌هاي اين تابلو به مرور زمان خراب و يا دوباره نقاشي شده است. اما با اين وجود شخصيت اصلي نقاشي همچنان محفوظ مانده است.
شهرت تابلوي «موناليزا» در 22 اوت 1911 پس از سرقت در موزه‌ي «لوور» دو چندان شد. پليس فرانسه در بازجويي‌هاي خود حتي «پابلو پيكاسو» را نيز احضار كرد. در حالي كه گمان مي‌رفت كه اين شاهكار بي‌نظير ديگر براي هميشه از دست رفته است،دو سال بعد سارق واقعي كه از كارمندان موزه بود، شناسايي و دستگير شد. وي قصد داشت اين تابلو را به مسوولان موزه‌ي فلورانس بفروشد.
«موناليزا» در سراسر گالري‌هاي ايتاليا به نمايش درآمد و پس از آن در سال 1913 به «لوور» بازگشت. سال 1956 با اتفاقات ناخوشايندي براي تابلوي «موناليزا» همراه بود. ابتدا قسمت‌هاي پايين اين تابلو توسط اسيد از بين رفت و در دسامبر همان سال، يك شهروند اهل بوليوي سنگي بر روي آن پرتاب كرد كه آرنج سمت چپ تصوير اين زن را تخريب كرد. استفاده از شيشه ضد گلوله اين اثر هنري گرانقيمت را در برابر حملات بيشتر مصون نگه داشت تا اين‌كه در آوريل 1974، يك زن معلول كه نسبت به سياست‌هاي موزه ملي توكيو در قبال معلولان معترض بود، هنگام برپايي گالري ويژه‌ي نمايش «موناليزا» بر روي آن رنگ قرمز پاشيد.
ارسال نظر