ابوترابي و چالش جليلي براي پاسخگويي
پارسینه: همين نشان از نفوذ نايبرييس اول مجلس ميان منتقدان سرسخت دولت و البته حاميان آن دارد؛ نفوذي كه باعث شده تا او هم در دوران محمود احمدينژاد و هم دولت حسن روحاني مامور برگزاري جلسات صلح ميان نمايندگان با وزرايي باشد كه طرح استيضاحشان در بهارستان كليد خورده است.
به گزارش پارسینه، روزنامه اعتماد در تحلیلی مواضع اخیر حجت الاسلام ابوترابی در کمیسیون برجام را بررسی کرد.
تحلیلگر اعتماد نوشت: ابوترابيفرد؛ مردي كه هميشه در بازيهاي سياسي خود اصرار داشت تا حمايت همه طرفهاي اصولگرا را داشته باشد حالا به يك سمت ديگر غلطيده است. به سمت گروه هوادار توافق.
حملات بيپرواي او به تيم مذاكرهكننده سابق و البته حمايت تمام قدش از مذاكرهكنندگان فعلي هيچ مشابهي در رفتارهاي سياسي گذشته او ندارد. كسي كه تا پيش از اين چهره مورد اعتماد منتقدان سرسخت دولت در ميان اصولگرايان سنتي بود حالا خيلي جديتر از حاميان قديمي دولت به تاييد ديپلماسي حسن روحاني و محمدجواد ظريف ميپردازد. تاييدي كه روي ديگر آن رد سياست دولت قبل است.
روزي كه نمايندگان با راي خودشان نام ابوترابيفرد را نيز در كنار ١٤ نفر ديگر براي عضويت در كميسيون برجام بالا كشيدند، خيليها فكر ميكردند او را هيچگاه در دستهبندي موافق و مخالف برجام نخواهند ديد. او سالهاست كه مرد «ممتنع» مجلس است. دو هفته فعاليت كميسيون برجام اما جايي نبود كه ابوترابيفرد بخواهد با همان راي «ممتنع» هميشگي حضور داشته باشد.
ابوترابيفرد و دومين چالش جليلي براي پاسخگويي
سعيد جليلي پيش از حضور در جلسات برجام، سنگينترين نقدها را از علياكبر ولايتي، رقيب انتخاباتياش در خرداد ٩٢ شنيده بود. نسبت ولايتي با دولت روحاني تا حدود زيادي روشن است. حتي خيلي از اصولگرايان او را متهم ميكنند كه «نفوذي» جريان هاشميرفسنجاني در رقابت رياستجمهوري بوده تا آرا را به نفع حسن روحاني به هم بريزد.
٢٧ ماه بعد از آن مناظرهها اما يك اصولگراي تمامعيار و البته ساكتتر جليلي را خيلي جديتر از علي اكبر ولايتي به چالش كشيد. مسوول سابق تيم مذاكرهكننده هستهاي ايران در سه بار حضور در كميسيون برجام سختترين كار را در مواجهه با سوالات و ايرادات ابوترابيفرد داشت.
جايي كه در سومين جلسه، نايب رييس مجلس او و دولت قبل را به «كم كاري» براي صدور قطعنامه ١٩٢٩ متهم كرد. پيش از آن هم البته ابوترابي فرد پرده از عدم دلايل حضور جليلي در مجلس در دوران شش ساله مذاكرات برداشته و گفته بود كه او با وجود دعوت مكرر علي لاريجاني تنها يك بار راهي بهارستان شده است.
در آخرين جلسه كميسيون برجام با سعيد جليلي، باز هم ابوترابيفرد در قامت يك منتقد تمامعيار او ظاهر شد؛ «اگر در آن زمان كه سه قطعنامه به تصويب رسيد نقد و بررسيهايي صورت ميگرفت ميتوانستيم به نقش دولت كه نقش بازدارنده داشت كمك كنيم. ما بارها از شما براي حضور در كميسيون امنيت دعوت كرديم اما تنها يك بار در جلسات حضور پيدا كرديد، اگر اجازه ميداديد بحث و مباحثهاي صورت ميگرفت احتمال داشت تصويب قطعنامه ١٩٢٩ به تاخير ميافتاد يا حتي تصويب نميشد.»
موضع هستهاي ابوترابيفرد؛ فراتر از همسويي با لاريجاني
سخنان اخير ابوترابيفرد با توجه به پيشينه سياسي او شايد از مهمترين تحولاتي باشد كه بايد در جريان جلسات كميسيون برجام مدنظر قرار بگيرد. او هرچند نسبتي قديمي با اصولگرايان سنتي دارد اما هيچگاه در مجلس به عنوان نيرويي تماما همسو با علي لاريجاني عمل نكرده است.
به عبارتي موضعگيري او را هيچگاه نبايد به حساب تبعيت و همسويي با علي لاريجاني گذاشت. ابوترابيفرد در تمام سالهايي كه در مجلس حضور داشته، خصوصا در مجلس نهم توانسته آراي گروههايي چون جبهه پايداري را به خود جلب كند.
گواه اين موضوع هم چهار دوره انتخابات هيات رييسه مجلس است؛ جايي كه او ركورددار كسب راي نمايندگان بوده آن هم در شرايطي كه جريانهايي چون جبهه پايداري و فراكسيون اصولگرايان هيچگاه براي رقابت با وي گزينهاي را معرفي نكردهاند.
همين نشان از نفوذ نايبرييس اول مجلس ميان منتقدان سرسخت دولت و البته حاميان آن دارد؛ نفوذي كه باعث شده تا او هم در دوران محمود احمدينژاد و هم دولت حسن روحاني مامور برگزاري جلسات صلح ميان نمايندگان با وزرايي باشد كه طرح استيضاحشان در بهارستان كليد خورده است.
در اين شرايط وقتي او از موضع مرضيالطرفين خود خارج ميشود و حمايتي سرسختانه از يك طرف را در پيش ميگيرد، ميتواند معاني مختلفي داشته باشد. مهمترينش اينكه با وجود آنچه در كميسيون برجام نمايش داده شد، دايره موافقان توافق حالا سطحي وسيعتر از نيروهاي سياسي را در بر ميگيرد و مرز اين موافقان از محدوده اصولگرايان معتدل هم عبور كرده است.
تحلیلگر اعتماد نوشت: ابوترابيفرد؛ مردي كه هميشه در بازيهاي سياسي خود اصرار داشت تا حمايت همه طرفهاي اصولگرا را داشته باشد حالا به يك سمت ديگر غلطيده است. به سمت گروه هوادار توافق.
حملات بيپرواي او به تيم مذاكرهكننده سابق و البته حمايت تمام قدش از مذاكرهكنندگان فعلي هيچ مشابهي در رفتارهاي سياسي گذشته او ندارد. كسي كه تا پيش از اين چهره مورد اعتماد منتقدان سرسخت دولت در ميان اصولگرايان سنتي بود حالا خيلي جديتر از حاميان قديمي دولت به تاييد ديپلماسي حسن روحاني و محمدجواد ظريف ميپردازد. تاييدي كه روي ديگر آن رد سياست دولت قبل است.
روزي كه نمايندگان با راي خودشان نام ابوترابيفرد را نيز در كنار ١٤ نفر ديگر براي عضويت در كميسيون برجام بالا كشيدند، خيليها فكر ميكردند او را هيچگاه در دستهبندي موافق و مخالف برجام نخواهند ديد. او سالهاست كه مرد «ممتنع» مجلس است. دو هفته فعاليت كميسيون برجام اما جايي نبود كه ابوترابيفرد بخواهد با همان راي «ممتنع» هميشگي حضور داشته باشد.
ابوترابيفرد و دومين چالش جليلي براي پاسخگويي
سعيد جليلي پيش از حضور در جلسات برجام، سنگينترين نقدها را از علياكبر ولايتي، رقيب انتخاباتياش در خرداد ٩٢ شنيده بود. نسبت ولايتي با دولت روحاني تا حدود زيادي روشن است. حتي خيلي از اصولگرايان او را متهم ميكنند كه «نفوذي» جريان هاشميرفسنجاني در رقابت رياستجمهوري بوده تا آرا را به نفع حسن روحاني به هم بريزد.
٢٧ ماه بعد از آن مناظرهها اما يك اصولگراي تمامعيار و البته ساكتتر جليلي را خيلي جديتر از علي اكبر ولايتي به چالش كشيد. مسوول سابق تيم مذاكرهكننده هستهاي ايران در سه بار حضور در كميسيون برجام سختترين كار را در مواجهه با سوالات و ايرادات ابوترابيفرد داشت.
جايي كه در سومين جلسه، نايب رييس مجلس او و دولت قبل را به «كم كاري» براي صدور قطعنامه ١٩٢٩ متهم كرد. پيش از آن هم البته ابوترابي فرد پرده از عدم دلايل حضور جليلي در مجلس در دوران شش ساله مذاكرات برداشته و گفته بود كه او با وجود دعوت مكرر علي لاريجاني تنها يك بار راهي بهارستان شده است.
در آخرين جلسه كميسيون برجام با سعيد جليلي، باز هم ابوترابيفرد در قامت يك منتقد تمامعيار او ظاهر شد؛ «اگر در آن زمان كه سه قطعنامه به تصويب رسيد نقد و بررسيهايي صورت ميگرفت ميتوانستيم به نقش دولت كه نقش بازدارنده داشت كمك كنيم. ما بارها از شما براي حضور در كميسيون امنيت دعوت كرديم اما تنها يك بار در جلسات حضور پيدا كرديد، اگر اجازه ميداديد بحث و مباحثهاي صورت ميگرفت احتمال داشت تصويب قطعنامه ١٩٢٩ به تاخير ميافتاد يا حتي تصويب نميشد.»
موضع هستهاي ابوترابيفرد؛ فراتر از همسويي با لاريجاني
سخنان اخير ابوترابيفرد با توجه به پيشينه سياسي او شايد از مهمترين تحولاتي باشد كه بايد در جريان جلسات كميسيون برجام مدنظر قرار بگيرد. او هرچند نسبتي قديمي با اصولگرايان سنتي دارد اما هيچگاه در مجلس به عنوان نيرويي تماما همسو با علي لاريجاني عمل نكرده است.
به عبارتي موضعگيري او را هيچگاه نبايد به حساب تبعيت و همسويي با علي لاريجاني گذاشت. ابوترابيفرد در تمام سالهايي كه در مجلس حضور داشته، خصوصا در مجلس نهم توانسته آراي گروههايي چون جبهه پايداري را به خود جلب كند.
گواه اين موضوع هم چهار دوره انتخابات هيات رييسه مجلس است؛ جايي كه او ركورددار كسب راي نمايندگان بوده آن هم در شرايطي كه جريانهايي چون جبهه پايداري و فراكسيون اصولگرايان هيچگاه براي رقابت با وي گزينهاي را معرفي نكردهاند.
همين نشان از نفوذ نايبرييس اول مجلس ميان منتقدان سرسخت دولت و البته حاميان آن دارد؛ نفوذي كه باعث شده تا او هم در دوران محمود احمدينژاد و هم دولت حسن روحاني مامور برگزاري جلسات صلح ميان نمايندگان با وزرايي باشد كه طرح استيضاحشان در بهارستان كليد خورده است.
در اين شرايط وقتي او از موضع مرضيالطرفين خود خارج ميشود و حمايتي سرسختانه از يك طرف را در پيش ميگيرد، ميتواند معاني مختلفي داشته باشد. مهمترينش اينكه با وجود آنچه در كميسيون برجام نمايش داده شد، دايره موافقان توافق حالا سطحي وسيعتر از نيروهاي سياسي را در بر ميگيرد و مرز اين موافقان از محدوده اصولگرايان معتدل هم عبور كرده است.
درود بر روحانى محبوب و معتدل
اقای ابو ترابی خودش را به فراموشی زدند که در ان زمان یکی از مشوق های تیم ان زمان به ایستادگی در مقابل زیادی خواهی های غربیها خود وی بود. لذا برجام اگر چه هیچ دستاوردی برای کشور ندارد اما توانست ماهیت برخی در میزان پایبندی به عقایدشان را افشا کند.