.svg)
مخالفان توافق هسته ای در آمریکا دست به کار شدند
پارسینه: امروز سناتور لیندزی گراهام - که در یک مصاحبه مطبوعاتی در اسرائيل، کنار نتانیاهو ایستاده بود - اعلام کرد که در ماه ژانویه سال آینده (۲۰۱۵) طرح قانونِ "کرک-منندز" در کنگره به رای گذاشته خواهد شد.
این همان پروژه قانونی است که مخالفان مذاکرات هسته‌ای سال گذشته روی میز کنگره قرار دادند، اما سناتور هری رید - رهبر اکثریت دموکرات سِنا - مانع طرح آن در صحن علنی این مجلس شد. امسال که جمهوریخواهان اختیار دستور کار قوه مقننه را در دست گرفته‌اند، با اِعمال برخی تغییرات در متن، مجدد طرح‌شان را به میدان آورده‌اند.سال گذشته، این طرح از پشتیبانی ۵۹ سناتور (از ۱۰۰ سناتور) برخوردار بود. امسال تخمین زده می‌شود که دست‌کم ۶۵ سناتور (از جمله ۱۶ سناتور دموکرات) از آن حمایت کنند. چنانچه تعداد پشتیبانان این طرح در سِنا به ۶۷ سناتور برسد، و در مجلس نمایندگان نیز ۲/۳ اعضای کنگره از آن حمایت کنند، اوباما - علیرغم وعده‌ای که داده - دیگر قادر به اِعمال "حق وتو" علیه آن نخواهد بود.
به همین خاطر، از هم‌اکنون کاخ سفید با اعضای دموکرات مجلسین - و هچنین برخی جمهوریخواهان معتدل - در حال چانه‌زنی است تا این طرح دست‌کم با اکثریت قاطع (supermajority) به تصویب نرسد تا رئيس‌جمهور بتواند از تبدیل شدن‌ِ آن به قانون جلوگیری نماید.
پس اولین مانع برای مخالفان مذاکرات هسته‌ای، یارگیری در کنگره برای بدست آوردن supermajority است!
دومین مانع، مانع سیاست خارجی است. تصویب این طرح در کنگره قطعاً واکنش منفی متحدین سنتی آمریکا - مانند انگلیس، فرانسه، آلمان و بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا - را برمی‌انگیزد و این خود موجب انزوا و بی اعتباری مخالفان مذاکرات خواهد شد. ضمن اینکه به احتمال زیاد بسیاری از بازیگران اقتصادی در این کشورها، به پشتیبانی دولت‌هایشان، از تمکین به تحریم‌های جدید مصوب کنگره سر باز خواهند زد.
جا دارد یادآوری کنیم که مطابق یک اصل عرفی شناخته شده (که در ماده ۱۸ کنوانسیون وین ۱۹۶۹ نیز متبلور است)، هر اقدامی از جانب نهادهای وابسته به دولت آمریکا (یعنی هر یک از قوای سه‌گانه) که موجب "لطمه به اهداف و منظور" توافق‌نامه ژنو شود، طبق حقوق بین‌الملل غیرقانونی است.
طرح "کرک-منندز"، چنانچه قانون شود، مصداق بارز نقض این اصل خواهد بود. و متحدین آمریکا - از جمله اعضای اروپایی گروه ۵+۱ - قطعاً در مورد این بی قانونی موضع خواهند داشت.
پیش‌بینی این وضعیت توسط عقلای کنگره و رسانه‌ها، و گوشزد کردن آن به سایر اعضای این نهاد، می‌تواند عامل بازدارنده‌ای باشد که پروژه کسب supermajority را نیز برای مخالفان مذاکرات دشوارتر سازد.
سومین مانع، مانع افکار عمومی است. افکار عمومی آمریکا - چنانچه درست توجیه شود - قطعاً در مورد رفتار غیرقانونی کنگره (که در بالا قید شد) و همچنین افراطی‌گری‌های این نهاد - آن هم در مقابل اعتدال کاخ سفید - بی تفاوت نخواهد بود.
در همین راستا، جا دارد که مواضع غیرمنطقی و افراطی‌گری‌های جریان مخالف مذاکرات هسته‌ای در سایر موضوعات بین‌المللی برجسته شود تا افکار عمومی به ماهیت این جریان منزوی و جنگ‌طلب بیش از پیش آگاه شود:
امروز، در همان مصاحبه مطبوعاتی در اسرائيل، لیندزی گراهام، ضمن اعلام خبر رای‌گیری روی طرح "کرک-منندز"، فرانسه، اردن و کشورهای "حامی" فلسطین را تهدید کرد که در صورت دخیل کردن شورای امنیت در پرونده اسرائيل-فلسطین، قانونی را در کنگره به تصویب خواهند رساند که موجب کاهش شدید بودجه سازمان ملل شود!
برجسته کردن‌ِ این دست مواضع افراطی و نشان دادن عناد آشکار این جریان با حقوق بین‌الملل و نهادهای آن، قطعاً می‌تواند به نفع مذاکره‌کنندگان ایرانی و جریان اعتدال بین‌المللی تمام شود. البته مشروط بر اینکه افراد و نهادهای خارج از وزارت امور خارجه در ایران، تلاش نکنند در این مقطع حساس، تندروی‌ها را با تندروی‌های بیشتر پاسخ دهند.
کلید موفقیت، درک درست از دینامیسم موجود بین جریان‌های موافق و مخالف مذاکرات، و اتخاذ مواضع سنجیده در راستای تقویب دیپلماسی است.
رضا نصری، حقوقدان و عضو موسسه عالی مطالعات بین المللی و توسعه ژنو
قابل توجه تامين كنندگان منافع اسرائيل در ايران يا همان كاسبان تحريم و دوستان ،به نظر مي رسد در صورت تصويب اين طرح در آمريكا فرصت بسيار خوبي در اختيار اين دوستان قرار مي گيرد تا با آن كل رشته هاي دولت روحاني را پنبه كنند .