حقایقی درباره عفونت پا
پارسینه: باکتریها میتوانند موجب بسیاری از عفونتهای پوستی شوند، اما قارچها نیز از دیگر دلایل اصلی عفونتهای پا محسوب میشوند.
آسیب دیدگیهای پا میتوانند به عفونتهایی دردناک منجر شوند و راه رفتن را دشوار سازند. انواع مختلفی از آسیب دیدگیهای پا، از جمله بریدگیها و تاول ها، میتوانند به بروز عفونت منجر شوند.
پاها نسبت به عفونتها آسیب پذیر هستند، زیرا پوشیدن جوراب و کفش میتواند موجب شکل گیری محیطی مرطوب شود که مناسب رشد باکتریها و قارچها است. راه رفتن با پای برهنه نیز میتواند موجب یک آسیب دیدگی و پیرو آن بروز عفونت در پا شود.
مراقبت و درمان مناسب میتواند به پیشگیری از تشدید عفونتهای پا کمک کند.
علائم
بیشتر انواع عفونت پا موجب بروز علائم میشوند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- قرمزی و گرما در اطراف بخش تحت تاثیر قرار گرفته
- چرک زرد یا سبز رنگ
- بوی بد
- تورم
- تغییر رنگ پوست به قرمز یا قهوهای
- درد
- دشواری در راه رفتن
انواع
انواع مختلف عفونت پا معمولا دارای علائم مشابهی هستند، اما پا به روشهای متفاوتی میتواند دچار عفونت شود. در ادامه با برخی انواع شایع عفونت پا همراه با نکاتی درباره درمان آنها بیشتر آشنا میشویم.
تاولهای عفونی
تاولها کیسههای کوچکی حاوی مایع هستند که میتوانند در نتیجه اصطکاک شکل بگیرند. پوشیدن کفشهای بیش از حد تنگ یکی از دلایل اصلی مواجهه با تاول است.
بیشتر تاولها طی چند روز و بدون عوارضی خاص بهبود مییابند. بهتر است از ترکاندن تاولها پرهیز کرد، زیرا میتواند خطر عفونت را افزایش دهد. شما میتوانید با استفاده از یک پد تاول را پوشش دهید تا از مالش آن در برابر سطوح دیگر یا کفش جلوگیری شود.
درمان
اگر تاول عفونی شده است، پزشک معمولا استفاده از داروهای آنتی بیوتیک را تجویز خواهد کرد.
عفونتهای ناشی از زخمها
زخمها در صورت ورود باکتریها از راه پارگی پوست میتوانند عفونی شوند. این میتواند به بروز یک عفونت پوستی منجر شود که شدت آن از خفیف تا شدید متغیر است.
درمان
با یک چسب زخم یا گاز استریل زخم را پانسمان کرده تا از ورود باکتریها و میکروبهای دیگر به درون بدن جلوگیری شود. در صورت عفونی شدن زخم، پزشک معمولا از داروهای آنتی بیوتیک برای درمان استفاده خواهد کرد.
عفونتهای قارچی
باکتریها میتوانند موجب بسیاری از عفونتهای پوستی شوند، اما قارچها نیز از دیگر دلایل اصلی عفونتهای پا محسوب میشوند.
قارچها در محیطهای گرم و مرطوب، مانند استخرهای شنا، حمام و رختکن تکثیر میشوند. مراجعه منظم به این مکانها بدون پوشش مناسب میتواند به بروز یک عفونت قارچی در پا منجر شود.
«پای ورزشکار» یکی از انواع شایع عفونت قارچی است. عفونت پای ورزشکار اغلب بین انگشتهای پا شکل میگیرد. عفونتهای قارچی میتوانند ناخنهای پا را نیز تحت تاثیر قرار دهند. این شرایط موجب تغییر رنگ و ظاهر ناخوشایند ناخنها میشود.
درمان
بیشتر موارد عفونت پای ورزشکار با استفاده از کرمها و ژلهای بدون نسخه، مانند اکونازول، قابل درمان هستند.
در موارد عفونت شدید، پزشک ممکن است داروهای ضد قارچ قویتر را تجویز کند.
سلولیت
سلولیت زمانی رخ میدهد که یک عفونت باکتریایی به لایههای عمیقتر پوست نفوذ میکند.
به گفته آکادمی پوست آمریکا، افراد مبتلا به سلولیت باید درمان پزشکی فوری دریافت کنند. عفونت میتواند به سرعت شرایطی جدی به خود گرفته و به عوارضی مانند سپسیس یا گندخونی منجر شود.
درمان
اگر بیمار مبتلا به موقع آنتی بیوتیک دریافت کند، عفونت معمولا به درمان واکنش خوبی داشته و کاهش مییابد.
ناخنک
ناخنک (Ingrown Nail) زمانی رخ میدهد که ناخن پا وارد پوست اطراف خود میشود. باکتریها میتوانند از این طریق وارد پوست شده و موجب بروز یک عفونت شوند.
درمان
ناخنک میتواند شرایطی دردناک باشد و مراجعه به پزشک در صورت عفونی شدن آن اهمیت دارد. در بیشتر موارد، داروهای آنتی بیوتیک میتوانند به درمان این شرایط بدون بروز هیچ گونه عوارضی کمک کنند.
همچنین، کالج جراحان پای آمریکا ماساژ ملایم ناحیه یا قرار دادن پا در محلول نمک اپسوم برای کمک به تسکین درد را توصیه کرده است.
دیابت و عفونتهای پا
افراد مبتلا به دیابت نسبت به آنهایی که به این بیماری مبتلا نیستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت پا قرار دارند. دیابت به اعصاب موجود در پاها آسیب وارد میکند که ممکن است عدم آگاهی فرد از بروز زخم در این بخش از بدن را به همراه داشته باشد.
دیابت میتواند جریان خون به پاها را نیز کاهش داده و روند بهبودی زخمها و عفونتها در این بخش از بدن را دشوارتر سازد.
عفونت پا در صورت ابتلای فرد به دیابت میتواند به شرایطی جدی تبدیل شود. روند بهبودی ممکن است بیشتر طول بکشد و حتی میتواند به قانقاریا منجر شود. در شدیدترین موارد، این میتواند به قطع عضو بیمار منجر شود.
درمان
زمانی که باکتری مسئول عفونت است، پزشک استفاده از داروهای آنتی بیوتیک را برای درمان تجویز خواهد کرد
تمیز نگه داشتن زخم اهمیت دارد. حذف هرگونه بافت آسیب دیده میتواند به پیشگیری از گسترش هرچه بیشتر عفونت کمک کند.
عوامل خطرآفرین
چندین عامل خطرآفرین میتوانند خطر عفونتهای پا در یک فرد را افزایش دهند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ابتلا به یک بیماری پوستی که موجب پارگی در پوست میشود، مانند اگزما و سوریازیس
- برخورداری از یک سیستم ایمنی ضعیف، مانند موارد ناشی از اچآیوی یا دیابت
- حضور در استخرهای شنا، توالتهای عمومی، یا رختکنها بدون پوشش مناسب برای پا
- پوشیدن کفشهایی با اندازه نادرست
- کوتاه کردن بیش از حد ناخنهای پا
- عدم رعایت بهداشت پا
- پوشیدن مکرر یک کفش
- به اشتراک گذاشتن حوله، ناخنگیر، یا جوراب با دیگران
- عدم درمان و پانسمان نکردن تاولها یا زخمهای پا
منبع: بهداشت نیوز
پاها نسبت به عفونتها آسیب پذیر هستند، زیرا پوشیدن جوراب و کفش میتواند موجب شکل گیری محیطی مرطوب شود که مناسب رشد باکتریها و قارچها است. راه رفتن با پای برهنه نیز میتواند موجب یک آسیب دیدگی و پیرو آن بروز عفونت در پا شود.
مراقبت و درمان مناسب میتواند به پیشگیری از تشدید عفونتهای پا کمک کند.
علائم
بیشتر انواع عفونت پا موجب بروز علائم میشوند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- قرمزی و گرما در اطراف بخش تحت تاثیر قرار گرفته
- چرک زرد یا سبز رنگ
- بوی بد
- تورم
- تغییر رنگ پوست به قرمز یا قهوهای
- درد
- دشواری در راه رفتن
انواع
انواع مختلف عفونت پا معمولا دارای علائم مشابهی هستند، اما پا به روشهای متفاوتی میتواند دچار عفونت شود. در ادامه با برخی انواع شایع عفونت پا همراه با نکاتی درباره درمان آنها بیشتر آشنا میشویم.
تاولهای عفونی
تاولها کیسههای کوچکی حاوی مایع هستند که میتوانند در نتیجه اصطکاک شکل بگیرند. پوشیدن کفشهای بیش از حد تنگ یکی از دلایل اصلی مواجهه با تاول است.
بیشتر تاولها طی چند روز و بدون عوارضی خاص بهبود مییابند. بهتر است از ترکاندن تاولها پرهیز کرد، زیرا میتواند خطر عفونت را افزایش دهد. شما میتوانید با استفاده از یک پد تاول را پوشش دهید تا از مالش آن در برابر سطوح دیگر یا کفش جلوگیری شود.
درمان
اگر تاول عفونی شده است، پزشک معمولا استفاده از داروهای آنتی بیوتیک را تجویز خواهد کرد.
عفونتهای ناشی از زخمها
زخمها در صورت ورود باکتریها از راه پارگی پوست میتوانند عفونی شوند. این میتواند به بروز یک عفونت پوستی منجر شود که شدت آن از خفیف تا شدید متغیر است.
درمان
با یک چسب زخم یا گاز استریل زخم را پانسمان کرده تا از ورود باکتریها و میکروبهای دیگر به درون بدن جلوگیری شود. در صورت عفونی شدن زخم، پزشک معمولا از داروهای آنتی بیوتیک برای درمان استفاده خواهد کرد.
عفونتهای قارچی
باکتریها میتوانند موجب بسیاری از عفونتهای پوستی شوند، اما قارچها نیز از دیگر دلایل اصلی عفونتهای پا محسوب میشوند.
قارچها در محیطهای گرم و مرطوب، مانند استخرهای شنا، حمام و رختکن تکثیر میشوند. مراجعه منظم به این مکانها بدون پوشش مناسب میتواند به بروز یک عفونت قارچی در پا منجر شود.
«پای ورزشکار» یکی از انواع شایع عفونت قارچی است. عفونت پای ورزشکار اغلب بین انگشتهای پا شکل میگیرد. عفونتهای قارچی میتوانند ناخنهای پا را نیز تحت تاثیر قرار دهند. این شرایط موجب تغییر رنگ و ظاهر ناخوشایند ناخنها میشود.
درمان
بیشتر موارد عفونت پای ورزشکار با استفاده از کرمها و ژلهای بدون نسخه، مانند اکونازول، قابل درمان هستند.
در موارد عفونت شدید، پزشک ممکن است داروهای ضد قارچ قویتر را تجویز کند.
سلولیت
سلولیت زمانی رخ میدهد که یک عفونت باکتریایی به لایههای عمیقتر پوست نفوذ میکند.
به گفته آکادمی پوست آمریکا، افراد مبتلا به سلولیت باید درمان پزشکی فوری دریافت کنند. عفونت میتواند به سرعت شرایطی جدی به خود گرفته و به عوارضی مانند سپسیس یا گندخونی منجر شود.
درمان
اگر بیمار مبتلا به موقع آنتی بیوتیک دریافت کند، عفونت معمولا به درمان واکنش خوبی داشته و کاهش مییابد.
ناخنک
ناخنک (Ingrown Nail) زمانی رخ میدهد که ناخن پا وارد پوست اطراف خود میشود. باکتریها میتوانند از این طریق وارد پوست شده و موجب بروز یک عفونت شوند.
درمان
ناخنک میتواند شرایطی دردناک باشد و مراجعه به پزشک در صورت عفونی شدن آن اهمیت دارد. در بیشتر موارد، داروهای آنتی بیوتیک میتوانند به درمان این شرایط بدون بروز هیچ گونه عوارضی کمک کنند.
همچنین، کالج جراحان پای آمریکا ماساژ ملایم ناحیه یا قرار دادن پا در محلول نمک اپسوم برای کمک به تسکین درد را توصیه کرده است.
دیابت و عفونتهای پا
افراد مبتلا به دیابت نسبت به آنهایی که به این بیماری مبتلا نیستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت پا قرار دارند. دیابت به اعصاب موجود در پاها آسیب وارد میکند که ممکن است عدم آگاهی فرد از بروز زخم در این بخش از بدن را به همراه داشته باشد.
دیابت میتواند جریان خون به پاها را نیز کاهش داده و روند بهبودی زخمها و عفونتها در این بخش از بدن را دشوارتر سازد.
عفونت پا در صورت ابتلای فرد به دیابت میتواند به شرایطی جدی تبدیل شود. روند بهبودی ممکن است بیشتر طول بکشد و حتی میتواند به قانقاریا منجر شود. در شدیدترین موارد، این میتواند به قطع عضو بیمار منجر شود.
درمان
زمانی که باکتری مسئول عفونت است، پزشک استفاده از داروهای آنتی بیوتیک را برای درمان تجویز خواهد کرد
تمیز نگه داشتن زخم اهمیت دارد. حذف هرگونه بافت آسیب دیده میتواند به پیشگیری از گسترش هرچه بیشتر عفونت کمک کند.
عوامل خطرآفرین
چندین عامل خطرآفرین میتوانند خطر عفونتهای پا در یک فرد را افزایش دهند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ابتلا به یک بیماری پوستی که موجب پارگی در پوست میشود، مانند اگزما و سوریازیس
- برخورداری از یک سیستم ایمنی ضعیف، مانند موارد ناشی از اچآیوی یا دیابت
- حضور در استخرهای شنا، توالتهای عمومی، یا رختکنها بدون پوشش مناسب برای پا
- پوشیدن کفشهایی با اندازه نادرست
- کوتاه کردن بیش از حد ناخنهای پا
- عدم رعایت بهداشت پا
- پوشیدن مکرر یک کفش
- به اشتراک گذاشتن حوله، ناخنگیر، یا جوراب با دیگران
- عدم درمان و پانسمان نکردن تاولها یا زخمهای پا
منبع: بهداشت نیوز
ارسال نظر