پاسخ منوچهر هادی به انتقاد از سریال دل / کسی خوشش نیاید می‌تواند نبیند

همین مخاطبی که از قصه «دل» ایراد می‌گیرد، با سریال‌های ترکیه‌ای که صد برابر این قصه کش می‌دهند مشکلی ندارد. طرف یک اسلحه می‌گیرد سمت پارتنرش یک قسمت می‌گذرد و به راحتی نگاه می‌کند. یا دویست و پنجاه قسمت را در یک لوکیشن می‌بینند.

شاید یک مقدار مخاطب اذیت بشود، اما اگر دوباره «دل» را می‌ساختم ریتم این سریال همین بود. بخش‌هایی که بهرام افشاری می‌آید و زد و خورد دارد ریتم تند می‌شود، اما یک گفت و گوی عاشقانه را نمی‌توانم بگم تند تند راه بروید!

شما صد هزار تومان می‌دهید اشتراک نماوا و فیلیمو می‌گیرید و هزارتا فیلم می‌بینید دیگر نمی‌توانید بگویید محبورم ببینم. کسی خوشش نیاید می‌تواند نبیند. من نمی‌دانم چه اصراریه که کسی سی قسمت دیده می‌گوید کاش سی قسمت می‌شد ده قسمت! بله من سی قسمت را در نود دقیقه هم می‌توانم مونتاژ کنم، ولی این به آن معنی نیست که بیست و هشت قسمت اضافه است.

من سریال‌های خانگی را می‌بینم هرجا خسته می‌شوم دیگر نمی‌بینم. اما «دل» را خیلی‌ها دارند می‌بینند و ما فیدبک‌ها را می‌بینیم و این پربیننده‌ترین سریالی است که من ساختم. این را از واکنش‌ها می‌فهمم.

نقد‌ها به سریال زیاد است، اما طرز عجیبی همه منتقدان کار را نگاه می‌کنند. در «عاشقانه»، اما بر اساس فیلمنامه قصه و ریتم و ماجرا تند‌تر از دل هست.