نیاز دختران در دوره بلوغ
پارسینه: یک روانپزشک کودک ونوجوان گفت: دوره بلوغ باعث بروز نگرانیها در دختران میشود و در این زمان آنها بیش از هر چیز به عشق و اعتماد والدین نیاز دارند.
مهشید رابطیان افزود: دوره بلوغ به خاطر تحولات جسمی و روانی که برای دختران دارد، آنان را به مانند زنان جوان مبدل ساخته و تغییرات اساسی که در این برهه حساس در زندگی آنان رخ میدهد، مسائل و مشکلات اساسی برای پدر و مادر و احیانا خانواده به دنبال دارد.
وی با بیان اینکه والدین هرگز دختران را به دلیل این کار سرزنش نکنند، زیرا این حس کاملاً طبیعی است، گفت: گذر از کودکی و بلوغ و ورود به دوره جوانی، دورانی بحرانی و دشوار است. دخترها میدانند در آستانه آماده شدن برای زندگی و مسؤولیتهای اجتماعی قرار گرفتهاند. حس میکنند در آیندهای نهچندان دور، باید از پدر و مادر دور شوند و زندگی مستقلی تشکیل دهند.
رابطیان گفت: بطور معمول دختران از لحاظ جسمی در ۱۰ - ۱۱ سالگی کاملاً بیدغدغه و دارای اعتماد به نفس هستند، اما وقتی به حدود ۱۵ سالگی نزدیک میشوند، احساساتی، چون سردرگمی، افسردگی، ترس و ناامنی و گاهی خشم و پرخاشگری به سراغ آنان میآید.
وی با بیان اینکه وقوع بلوغ در بین دختران به دو شکل زود رس و دیر رس امکان دارد، اظهار داشت: بلوغ زودرس در بین دختران میتواند قبل از هشت سالگی و در نتیجه اختلالات سیستم عصبی مرکزی صورت پذیرد. در این رابطه تغییرات فیزیکی زود هنگام در بدن و نیز رشد سریع استخوان را شامل خواهد شد.
این متخصص روانپزشک کودک و نوجوان در خصوص بلوغ دیر رس افزود: زمانی که علایم رشد جنسی در ۱۳ سالگی در دختران وجود ندارد، به این حالت گفته میشود بلوغ به تعویق افتاده است. تغذیه ناکافی، بیماریهای مزمن، سطوح شدید استرس و مشکلات تعامل بین مغز و سیستم تناسلی، از جمله عوامل مختلف در رابطه با تاخیر بلوغ دختران به شمار میرود.
وی تصریح کرد: باید اذعان داشت این احساسات چندان ربطی به روشهای تربیتی پدر و مادر ندارند و علت بروز آنها، تغییرات هورمونی و انتظاراتی است که هر دختر در زمان پشت سر گذاشتن دوره کودکی و ورود به مرحله نوجوانی و بزرگسالی از خود دارد.
رابطیان افزود: دخترها در دوره بلوغ معمولاً ناخواسته به سراغ مادرها نمیروند و مشکلات خود را با آنان در میان نمیگذارند بلکه دوستان صمیمی دخترها بیش از پدر و مادر با او نزدیک و صمیمی میشوند. در مواردی هم، دختران به معلم، مادر بزرگ و یا اقوام از جمله عمه یا خاله جوانتر اعتماد میکنند و برای طرح سوال نزد آنان میروند.
این رواندرمانگر گفت: دختران بیش از هر وقت دیگر در این دوره به عشق و اعتماد والدین نیاز دارند، زیرا در این سنین همه نگرانیها یکجا به ذهن آنها هجوم میآورد و اگر در این مرحله والدین خود را از فرزند دور کنند، حس ناامنی و سرگشتگی هرگز آنان را رها نخواهد کرد.
وی با بیان اینکه والدین هرگز دختران را به دلیل این کار سرزنش نکنند، زیرا این حس کاملاً طبیعی است، گفت: گذر از کودکی و بلوغ و ورود به دوره جوانی، دورانی بحرانی و دشوار است. دخترها میدانند در آستانه آماده شدن برای زندگی و مسؤولیتهای اجتماعی قرار گرفتهاند. حس میکنند در آیندهای نهچندان دور، باید از پدر و مادر دور شوند و زندگی مستقلی تشکیل دهند.
رابطیان گفت: بطور معمول دختران از لحاظ جسمی در ۱۰ - ۱۱ سالگی کاملاً بیدغدغه و دارای اعتماد به نفس هستند، اما وقتی به حدود ۱۵ سالگی نزدیک میشوند، احساساتی، چون سردرگمی، افسردگی، ترس و ناامنی و گاهی خشم و پرخاشگری به سراغ آنان میآید.
وی با بیان اینکه وقوع بلوغ در بین دختران به دو شکل زود رس و دیر رس امکان دارد، اظهار داشت: بلوغ زودرس در بین دختران میتواند قبل از هشت سالگی و در نتیجه اختلالات سیستم عصبی مرکزی صورت پذیرد. در این رابطه تغییرات فیزیکی زود هنگام در بدن و نیز رشد سریع استخوان را شامل خواهد شد.
این متخصص روانپزشک کودک و نوجوان در خصوص بلوغ دیر رس افزود: زمانی که علایم رشد جنسی در ۱۳ سالگی در دختران وجود ندارد، به این حالت گفته میشود بلوغ به تعویق افتاده است. تغذیه ناکافی، بیماریهای مزمن، سطوح شدید استرس و مشکلات تعامل بین مغز و سیستم تناسلی، از جمله عوامل مختلف در رابطه با تاخیر بلوغ دختران به شمار میرود.
وی تصریح کرد: باید اذعان داشت این احساسات چندان ربطی به روشهای تربیتی پدر و مادر ندارند و علت بروز آنها، تغییرات هورمونی و انتظاراتی است که هر دختر در زمان پشت سر گذاشتن دوره کودکی و ورود به مرحله نوجوانی و بزرگسالی از خود دارد.
رابطیان افزود: دخترها در دوره بلوغ معمولاً ناخواسته به سراغ مادرها نمیروند و مشکلات خود را با آنان در میان نمیگذارند بلکه دوستان صمیمی دخترها بیش از پدر و مادر با او نزدیک و صمیمی میشوند. در مواردی هم، دختران به معلم، مادر بزرگ و یا اقوام از جمله عمه یا خاله جوانتر اعتماد میکنند و برای طرح سوال نزد آنان میروند.
این رواندرمانگر گفت: دختران بیش از هر وقت دیگر در این دوره به عشق و اعتماد والدین نیاز دارند، زیرا در این سنین همه نگرانیها یکجا به ذهن آنها هجوم میآورد و اگر در این مرحله والدین خود را از فرزند دور کنند، حس ناامنی و سرگشتگی هرگز آنان را رها نخواهد کرد.
منبع:
خبرگزاری ایرنا
ارسال نظر