چرا ازدواج در سن کمتر از ۱۸ سال برای پسرها خطرناک است؟
پارسینه: یک روانشناس گفت: برای تشخیص زمان مناسب ازدواج عواملی زیادی تاثیرگذار هستند که باید هر یک را به درستی شناخت و به کار برد.
رضایی با اشاره به اینکه بررسی زمان مناسب ازدواج دو بعد فرهنگی و روانشناسی دارد، گفت: در فرهنگهای مختلف زمان ازدواج متفاوت است به طور مثال، در روستاها و استانهایی با فرهنگ خاص مانند اهل سنت سن ازدواج پایینتر و حدودا ۱۴ تا ۱۶ سال است و در اهل شیعه بین ۱۸ تا ۲۰ سال است.
وی ادامه داد: سن ازدواج در بین جوامع شهری نیز متفاوت است مثلا در شهرهای کوچک سن ازدواج پایینتر و در کلان شهرها سن ازدواج بالاتر است.
وی با تاکید بر اینکه صرفا در نظر گرفتن فاکتور سن عامل مناسبی برای تعیین زمان مناسب ازدواج نیست، تصریح کرد: از نظر روانشناسی زمان مناسب ازدواج زمانی است که فرد از نظر فکری، جسمی، روحی و روانی شرایط ازدواج و آمادگی ورود به زندگی مشترک و ایجاد زندگی جدید را داشته باشد مثلا در پسرها زمان مناسب ازدواج وقتی است که توانایی اداره یک زندگی و شوق و انگیزه برای شروع یک زندگی مشترک را داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه مهمترین عامل برای تعیین زمان مناسب ازدواج برای دختران انگیزه آنها برای ازدواج و تمایل برای تشکیل خانواده و زندگی مشترک است، ادامه داد: مهمترین کسانی که میتوانند درباره یک دختر اظهار نظر کنند پدر و مادر او هستند که فرزند خود را به خوبی میشناسند و باید بررسی کنند که دخترشان توانایی پذیرش مسئولیت و نقشهای مختلف برای اداره زندگی را دارد یا خیر؟
رضایی افزود: اگر بخواهیم به صورت تخصصیتر زمان مناسب ازدواج را بررسی کنیم باید ببینیم که دختر و پسر مشکلات رفتاری یا شخصیتی خاصی نداشته باشند که اینها سبب بروز اختلالات شخصیتی و خلقی در فرد میشود و درمان نکردن این اختلالات پیش از ازدواج موجب بروز مشکلات حادتر و خراب شدن روابط زناشویی میشود.
وی تصریح کرد: در مفاهیم دینی یکی از شروط لازم برای ازدواج هم کف بودن است یعنی زن و مرد کفایت لازم برای شروع زندگی مشترک را داشته باشند.
وی با بیان اینکه در تعیین سن مناسب ازدواج بعد فرهنگی از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به آن توجه ویژه شود، تشریح کرد: معمولا ازدواج زیر ۱۸ سال به دلیل اینکه فرد در یک سری از مهارتهای زندگی و رفتارها در اوج هیجانات است و در خیلی مسائل مثل بعد عاطفی، مهارتهای اجتماعی و ... مهارتهای لازم را کسب نکرده و احساسی عکس العمل را نشان میدهند توصیه نمیشود چراکه در افراد در برابر اتفاقات احساسی و هیجانی عمل میکنند و این مسئله سبب افزایش تنشها و کاهش صمیمیت و عشق و علاقه و در نتیجه افزایش مشکلات در زندگی مشترک میشود.
وی ادامه داد: خصوصا در پسرها ازدواج در سنین زیر ۱۸ سال توصیه نمیشود چرا که این سن در پسرها هنوز سن نوجوانی است و هنوز هویت و شخصیت آنها کامل شکل نگرفته است، علاوه بر این آمادگی شغلی لازم را هم ندارند پس این سن را میتوان سن خطرناک برای ازدواج در نظر گرفت، البته شاید در گذشته پسرانی در سنین کمتر از ۱۸ سال ازدواج میکردند و موفق هم بوده اند، اما این درحالی است که حداقل شریط شغلی برای آنها فراهم بوده و از سنین پایین به کشاورزی و دامداری و ... مشغول میشدند.
به گفته وی، امروزه، چون سطح آگاهی در بخشهای زیادی بالا رفته و جوانها با حساسیت بیشتری به امر ازدواج توجه میکنند و سعی میکنند پس از رسیدن به آمادگیهای فکری، اجتماعی، اقتصادی و ... ازدواج کنند، مشکلات ازدواج از این نظر کاهش یافته، اما هنوز در زمینههای دیگر مشکل داریم، مثلا شناخت زوجین از یکدیگر پیش از ازدواج از یکدیگر کافی نیست که باید به آن نیز توجه ویژه کرد.
وی ادامه داد: سن ازدواج در بین جوامع شهری نیز متفاوت است مثلا در شهرهای کوچک سن ازدواج پایینتر و در کلان شهرها سن ازدواج بالاتر است.
وی با تاکید بر اینکه صرفا در نظر گرفتن فاکتور سن عامل مناسبی برای تعیین زمان مناسب ازدواج نیست، تصریح کرد: از نظر روانشناسی زمان مناسب ازدواج زمانی است که فرد از نظر فکری، جسمی، روحی و روانی شرایط ازدواج و آمادگی ورود به زندگی مشترک و ایجاد زندگی جدید را داشته باشد مثلا در پسرها زمان مناسب ازدواج وقتی است که توانایی اداره یک زندگی و شوق و انگیزه برای شروع یک زندگی مشترک را داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه مهمترین عامل برای تعیین زمان مناسب ازدواج برای دختران انگیزه آنها برای ازدواج و تمایل برای تشکیل خانواده و زندگی مشترک است، ادامه داد: مهمترین کسانی که میتوانند درباره یک دختر اظهار نظر کنند پدر و مادر او هستند که فرزند خود را به خوبی میشناسند و باید بررسی کنند که دخترشان توانایی پذیرش مسئولیت و نقشهای مختلف برای اداره زندگی را دارد یا خیر؟
رضایی افزود: اگر بخواهیم به صورت تخصصیتر زمان مناسب ازدواج را بررسی کنیم باید ببینیم که دختر و پسر مشکلات رفتاری یا شخصیتی خاصی نداشته باشند که اینها سبب بروز اختلالات شخصیتی و خلقی در فرد میشود و درمان نکردن این اختلالات پیش از ازدواج موجب بروز مشکلات حادتر و خراب شدن روابط زناشویی میشود.
وی تصریح کرد: در مفاهیم دینی یکی از شروط لازم برای ازدواج هم کف بودن است یعنی زن و مرد کفایت لازم برای شروع زندگی مشترک را داشته باشند.
وی با بیان اینکه در تعیین سن مناسب ازدواج بعد فرهنگی از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به آن توجه ویژه شود، تشریح کرد: معمولا ازدواج زیر ۱۸ سال به دلیل اینکه فرد در یک سری از مهارتهای زندگی و رفتارها در اوج هیجانات است و در خیلی مسائل مثل بعد عاطفی، مهارتهای اجتماعی و ... مهارتهای لازم را کسب نکرده و احساسی عکس العمل را نشان میدهند توصیه نمیشود چراکه در افراد در برابر اتفاقات احساسی و هیجانی عمل میکنند و این مسئله سبب افزایش تنشها و کاهش صمیمیت و عشق و علاقه و در نتیجه افزایش مشکلات در زندگی مشترک میشود.
وی ادامه داد: خصوصا در پسرها ازدواج در سنین زیر ۱۸ سال توصیه نمیشود چرا که این سن در پسرها هنوز سن نوجوانی است و هنوز هویت و شخصیت آنها کامل شکل نگرفته است، علاوه بر این آمادگی شغلی لازم را هم ندارند پس این سن را میتوان سن خطرناک برای ازدواج در نظر گرفت، البته شاید در گذشته پسرانی در سنین کمتر از ۱۸ سال ازدواج میکردند و موفق هم بوده اند، اما این درحالی است که حداقل شریط شغلی برای آنها فراهم بوده و از سنین پایین به کشاورزی و دامداری و ... مشغول میشدند.
به گفته وی، امروزه، چون سطح آگاهی در بخشهای زیادی بالا رفته و جوانها با حساسیت بیشتری به امر ازدواج توجه میکنند و سعی میکنند پس از رسیدن به آمادگیهای فکری، اجتماعی، اقتصادی و ... ازدواج کنند، مشکلات ازدواج از این نظر کاهش یافته، اما هنوز در زمینههای دیگر مشکل داریم، مثلا شناخت زوجین از یکدیگر پیش از ازدواج از یکدیگر کافی نیست که باید به آن نیز توجه ویژه کرد.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر