کم خونی چیست و چه علایمی دارد؟

علائم و عوارض کم‌ خونی

کم خونی‌های خفیف، در مراحل اولیه علامتی ندارند ولی به‌تدریج عوارض مربوطه ظاهر می‌شود. اولین و مهم‌ترین عارضه کم خونی خستگی است. فعالیت حیاتی افرادی که هموگلوبین خون آنها پایین است، کاهش یافته؛ زود خسته می‌شوند. ضعف و رنگ پریدگی، التهاب و سوزش زبان، زخم کناره دهان و شکنندگی ناخن‌ها و همچنین سردرد و سرگیجه از عوارض بعدی کم‌خونی است.
چون آهن، علاوه‌ بر فعالیت خون‌سازی در ساختمان عضلات و بعضی از آنزیم‌های مهم بدن نیز وارد می‌شود؛ کمبود آن منجر به کندی رشد جسمی و به‌ خصوص مغزی نوزادان و شیرخواران می‌شود. این ضایعه در موارد شدیدتر ممکن است برگشت ناپذیر شده، کودک را در کند ذهنی همیشگی نگه دارد. خردسالان کم خون، اغلب ناآرام و تحریک‌پذیرند. کودکان کم‌خون در مرحله پیش دبستانی و دبستانی با ضعف یادگیری ودرک مطالب روبه‌رو می‌شوند. کم خونی فقر آهن در بانوان باردار، بر رشد جنین اثرگذاشته؛ ممکن است زمینه‌ساز سقط شود. نوزادانی که از مادران مبتلا به فقر آهن به دنیا می‌آیند؛ اکثرا کم‌وزن و ضعیف هستند.

بطور خلاصه علائم و عوارض کم خونی عبارت است از:
رنگ پریدگی پوست، زبان و مخاط داخل لب و پلک چشم‌ها
ضعف و خستگی زودرس
سرگیجه، به‌خصوص به هنگام بلند شدن از زمین
بی‌حوصلگی، افسردگی و سایر اختلالات خلقی
سردرد
خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها
حالت تهوع
کاهش (و گاه افزایش) خونریزی قاعدگی
کاهش حافظه، توان یادگیری و نهایتا افت تحصیلی
تیرگی دور چشم
بعضی یبوست‌های مقاوم به درمان
برخی جوش‌های مقاوم به درمان

ریزش مو و گود شدن روی ناخن (یا ناخن قاشقی که در کم‌خونی‌های شدید دیده می‌شود)
البته علائم ذکر شده به این معنا نیست که هر کس کم خونی دارد تمام علائم را دارا است و همچنین به این معنا هم نیست که اگر فردی بعضی از علائم را داشت؛ حتما کم خون است.