.svg)
پشت درهای بسته
پارسینه: نه تماشاگر زن می تواند برود و نه خبرنگار زن. حتی آنها که آی دی کارت گرفته بودند، به بیرون سالن هدایت شدند.
به گزارش پارسینه، ورزشکاران و مربیان و کارشناسان زن رشته والیبال هم اجازه حضور در سالن 12 هزار نفری آزادی را نیافتند. تا آن زمان خبرنگاران زن طبق مصوبه شورای تامین استان تهران، مجاز به ورود به سالن بودند. اما موضوع پیچیده تر از این حرف ها شد.
بیاید یا نیاید؟
از یک سو، کمال‌الدین پیرموذن، سخنگوی هیات‌رییسه مجلس در صحن علنی اخطار قانون اساسی داده بود که: «بانوان ایرانی مانند برزیلی‌ها باید از تماشای بازی والیبال بهره‌مند شوند» از سوی دیگر فاطمه آلیا، نماینده مجلس عنوان می کرد: «کار زن شوهرداری و تربیت فرزند است؛ نه والیبال‌دیدن.» و حالا کلنجاری میان شنیدن صحبت این دو توسط بانوان صورت می گرفت. این در حالی بود که در نخستین بازی انتخابی لیگ جهانی والیبال و میزبانی ایران از ژاپن حدود دوهزار صندلی سالن «آزادی» به تماشاگران زن اختصاص یافت. هرچند از بازی دوم دیگر ورود تماشاگران زن ممنوع شد.
Very poor
درست زمانی بود که ایران به لیگ جهانی والیبال آن هم در سال 2013 ورود پیدا کرد. اما در دور جدید رقابت ها بود که زنان ایرانی در زمان برگزاری بازی های ایران و برزیل خواستند در ورزشگاه حضور پیدا کنند. اما ممنوع شد که شد که شد. ناظر صربستانی FIVB وقتی جای خالی تماشاگران زن ایرانی را در سالن می بیند و بلافاصله به این موضوع اعتراض می کند و در گزارشی که برای فدراسیون جهانی ارسال می کند به ایران پوئن منفی می دهد؛ پوئنی که در اصطلاح به آن very poor می‌گویند، یعنی «خیلی بد.»
در حد توانایی ما نیست
در این میان مسئول رویدادهای بین المللی فدراسیون والیبال می گوید: صحبت‌کردن درخصوص راه‌ندادن تماشاگران خانم به سالن در حد توانایی من نیست. آقای داورزنی، رییس فدراسیون باید پاسخگوی این موضوع باشد و آن را به جایی برساند که البته من فکر می‌کنم قضیه را هم به جایی نرساند. ممانعت حضور بانوان تماشاگر برای دیدن بازی‌های لیگ جهانی اتفاق تازه‌ای نیست و ما سال قبل هم نمره منفی گرفتیم! و دیگر هیچ ...
پیگیر یک ممنوعیت
شهیندخت مولاوردی، معاون رییس جمهوری پیگیر این ممنوعیت می شود. وعده ها ادامه پیدا می کند. وی از اعتراض خود و دستور روحانی درباره حضور زنان در ورزشگاه خبر می دهد و می گوید: آقای رییس‌جمهور در این‌باره توضیح خواستند و من به آقای روحانی توضیح دادم که قبلا این ممنوعیت برای حضور زنان در ورزشگاه و تماشای مسابقه والیبال وجود نداشته و این زیبنده دولت تدبیر و امید نیست که این ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها به نام این دولت گره بخورد و برخلاف برنامه‌ها و هدف دولت است که به دنبال افزایش سرمایه اجتماعی و جلب رضایت عمومی جوانان است. وی می افزاید: رییس‌جمهور در این‌باره توضیح بیشتر خواستند و قرار شد من و گودرزی وزیر ورزش و جوانان در این‌باره تعاملاتی داشته باشیم که تدابیر و سازوکارهایی صورت گیرد که هم نگرانی افرادی که نگران حضور زنان در ورزشگاه هستند برطرف و به‌ویژه خواسته نسل جوان در مسابقات بین‌المللی محقق شود. و تمام تلاش ها ادامه پیدا می کند.
سرکی در فیس بوک مولاوردی
حتی کار به صفحه فیس بوک مولاوردی کشیده می شود. وی می نویسد: در هیات دولت به ممنوعیت ورود زنان به سالن مسابقات والیبال اشاره داشتم و مراتب اعتراض و ناامیدی نسل جوان را از این موضوع اعلام کردم، به ویژه آنکه تماشای این مسابقات در دوره‌های قبلی برای دختران و زنان محدودیتی نداشته است و ایجاد محدودیت در دوره دولت تدبیر و امید مایه تعجب شده است. به نظر می‌رسد با اتخاذ تدبیر و سازوکار لازم در این خصوص می‌توان به جوانه‌زدن بذر امید دل بست.
پشت درهای بسته
خلاصه... همچنان بانوان پشت درهای بسته می مانند. نیره اخوان بیطرف، نماینده اصفهان در این میان می گوید: زنان ایران مسایل حل‌نشده بسیار زیادی دارند، حالا یک‌سری از زنان و دختران آمده‌اند و حاشیه درست کرده‌اند و دارند به کمک رسانه‌ها آن را بزرگ می‌کنند، نباید ما را فریب بدهد. اینها را من شخصا نماینده زنان ایران نمی‌دانم. این مسایل هیچ اولویتی ندارد، نه از نظر شرعی و نه اجتماعی. اینهایی که به مسابقه والیبال آمدند اصلا در مقابل جامعه زنان ایرانی عددی نیستند که بخواهند آنها را نمایندگی کنند. به نظر من مساله راه‌ندادن زنان به ورزشگاهها اصلا موضوع مهمی نیست.
نیمی از جمعیت
و شهلا میرگلوبیات، اما نظر متفاوتی دارد. وی می گوید: در کل زنان و خانم‌ها نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند و باید به درخواست‌های آنها احترام گذاشته شود، منتها در همان چارچوب موازین اسلامی و قانونی. آنها می‌توانند خیلی چیزهایی که باعث نگرانی می‌شود را رعایت کنند و در ورزشگاهها حضور داشته باشند. به هر حال این درخواست خانم‌هاست و باید به آن احترام گذاشته شود. من هم سعی می‌کنم در مجلس این موضوع را پیگیری کنم.
بانویی از میان بانوان
بانویی دیگر از میان هزاران هزار بانو اما در خانه ملت، نظرش را صراحتا اعلام می کند. وی پیشنهاد می دهد که خانم ها در خانه های شان بنشینند و والیبال نگاه کنند. از نظر وی در ورزش آقایان پوشش کامل ندارند و این حرام شرعی است. یعنی رفتن خانم‌ها به ورزشگاه نه صحیح است و نه واجب است. این نظرها همچنان از سال پیش می آید تا امسال که قضیه کمی تلطیف می شود و اقدامات مثبت صورت می گیرد. نور امید در دیدگان بانوان ایرانی می درخشد. اما هنوز زمزمه های صحبت های فاطمه آلیا از سال پیش در گوش همه است. وی که می گفت: کار زن بچه‌دارشدن و تربیت فرزند و شوهرداری است نه دیدن مسابقه والیبال. یک عده‌ای می‌خواهند هر طور شده به زن نقش‌هایی بدهند که مخالف با وظایف شرعی است. زنی که دغدغه اصلی‌اش رفتن به ورزشگاه و شاغل‌شدن و این‌دست مسایل باشد که دیگر به وظایف اصلی خود نمی‌رسد. بروید از همان‌هایی که می‌خواهند بروند والیبال ببینند بپرسید که چندنفرشان ازدواج کرده‌اند، از میان آنها که ازدواج کرده‌اند چند نفرشان بچه‌دار شده‌اند و اگر هم بچه‌دار هستند چطور بچه خود را تربیت می‌کنند. ما در کشورمان مسابقات ورزشی زنان را داریم و اگر خانم‌ها خیلی مشتاق هستند، بروند و آن مسابقات را از نزدیک ببینند. دلیل ندارد جایی که چند هزار نفر مرد جمع می‌شوند، عده‌ای هم از زنان بروند. اینها زمینه بی‌حرمتی و تجاوز در جامعه است. تکذیبیه ای را ارسال کرد و گفت: : خبری به نقل از بنده درباره حضور بانوان در ورزشگاه و تماشای مسابقات والیبال روز شنبه 31 خردادماه در برخی رسانه ها منتشر شد که از اساس نادرست است. این درحالی است که بنده در روزهای اخیر هیچ گونه مصاحبه و اظهار نظری با هیچ یک از رسانه ها اعم از سایت های خبری و روزنامه ها نداشته ام و مطلب ذکر شده ساخته و پرداخته سناریوسازان و حاشیه پردازان رسانه ای در جهت تخریب نمایندگان مجلس نهم بوده است و حق اینجانب برای شکایت از رسانه هایی که این مصاحبه دروغین را منتشر کردند، محفوظ است.
نظرسنجی برای حضورت
هفته گذشته، شهیندخت مولاوردی اعلام می کند: مى توان با یک نظرسنجى، میزان علاقه زنان براى تماشاى نزدیک مسابقات ورزشى را به دست آورد، البته این صحبت به این معنا نیست که همه فعالیت هاى خود را متوقف کرده ایم و به مطالبات دیگر زنان نمى پردازیم. به نظر دولت باید این امر مدیریت شود و سازوکار لازم آن فراهم شود، به شکلى که موجب نگرانى جامعه متدین نباشد. در واقع ابعاد شرعى و عرفى آن نیز مدنظر قرار گیرد و به دغدغه نظام تبدیل نشده و بررسى همه جانبه در این امر صورت گیرد. حضور زنان در ورزشگاهها در صدر مطالبات زنان قرار دارد و اگر این امر صورت گیرد، براى تشویق نیز برنامه هایى در صورت نیاز خواهیم داشت.
مسایل حاشیه ای
اما فاطمه آلیا، نظر دیگر خود را اعلام می کند. وی می گوید: اخیراً زنان جامعه دو مطالبه داشتند که هر دو به حق است یکی در خصوص افزایش مرخصی زایمان از 6 ماه به 9 ماه که قانون آن نیز به تصویب رسید اما اجرایی نشد و یکی دیگر بیمه زنان خانه‌دار بود که باید در سال 92 اجرا می‌شد اما آن را اجرا نکردند؛ متولی اجرای بیمه زنان خانه‌دار معاونت امور زنان است اما تاکنون سکوت کرده‌اند و در مسائل حاشیه‌ای مانند حضور زنان در ورزشگاهها با جدیت آن را پیگیری می‌کنند در حالی که ما نباید برای عده کمی که استثنا هستند قانون بگذاریم و نباید انرژی نظام را صرف استثناها کنیم.
لفافه ای برای زن
مسایل حاشیه ای؟ زنان؟ حضور در ورزشگاه؟ احترام؟ حرام؟ حلال؟ تمامی اینها به یک باره تو را در لفافه ای فرو می برد. لفافه ای که نمی دانی چطور خود را برهانی و تو را درگیر می کند در تمام باید ها و نباید ها. به راستی راه درست کجاست؟
منبع: روزان
بیاید یا نیاید؟
از یک سو، کمال‌الدین پیرموذن، سخنگوی هیات‌رییسه مجلس در صحن علنی اخطار قانون اساسی داده بود که: «بانوان ایرانی مانند برزیلی‌ها باید از تماشای بازی والیبال بهره‌مند شوند» از سوی دیگر فاطمه آلیا، نماینده مجلس عنوان می کرد: «کار زن شوهرداری و تربیت فرزند است؛ نه والیبال‌دیدن.» و حالا کلنجاری میان شنیدن صحبت این دو توسط بانوان صورت می گرفت. این در حالی بود که در نخستین بازی انتخابی لیگ جهانی والیبال و میزبانی ایران از ژاپن حدود دوهزار صندلی سالن «آزادی» به تماشاگران زن اختصاص یافت. هرچند از بازی دوم دیگر ورود تماشاگران زن ممنوع شد.
Very poor
درست زمانی بود که ایران به لیگ جهانی والیبال آن هم در سال 2013 ورود پیدا کرد. اما در دور جدید رقابت ها بود که زنان ایرانی در زمان برگزاری بازی های ایران و برزیل خواستند در ورزشگاه حضور پیدا کنند. اما ممنوع شد که شد که شد. ناظر صربستانی FIVB وقتی جای خالی تماشاگران زن ایرانی را در سالن می بیند و بلافاصله به این موضوع اعتراض می کند و در گزارشی که برای فدراسیون جهانی ارسال می کند به ایران پوئن منفی می دهد؛ پوئنی که در اصطلاح به آن very poor می‌گویند، یعنی «خیلی بد.»
در حد توانایی ما نیست
در این میان مسئول رویدادهای بین المللی فدراسیون والیبال می گوید: صحبت‌کردن درخصوص راه‌ندادن تماشاگران خانم به سالن در حد توانایی من نیست. آقای داورزنی، رییس فدراسیون باید پاسخگوی این موضوع باشد و آن را به جایی برساند که البته من فکر می‌کنم قضیه را هم به جایی نرساند. ممانعت حضور بانوان تماشاگر برای دیدن بازی‌های لیگ جهانی اتفاق تازه‌ای نیست و ما سال قبل هم نمره منفی گرفتیم! و دیگر هیچ ...
پیگیر یک ممنوعیت
شهیندخت مولاوردی، معاون رییس جمهوری پیگیر این ممنوعیت می شود. وعده ها ادامه پیدا می کند. وی از اعتراض خود و دستور روحانی درباره حضور زنان در ورزشگاه خبر می دهد و می گوید: آقای رییس‌جمهور در این‌باره توضیح خواستند و من به آقای روحانی توضیح دادم که قبلا این ممنوعیت برای حضور زنان در ورزشگاه و تماشای مسابقه والیبال وجود نداشته و این زیبنده دولت تدبیر و امید نیست که این ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها به نام این دولت گره بخورد و برخلاف برنامه‌ها و هدف دولت است که به دنبال افزایش سرمایه اجتماعی و جلب رضایت عمومی جوانان است. وی می افزاید: رییس‌جمهور در این‌باره توضیح بیشتر خواستند و قرار شد من و گودرزی وزیر ورزش و جوانان در این‌باره تعاملاتی داشته باشیم که تدابیر و سازوکارهایی صورت گیرد که هم نگرانی افرادی که نگران حضور زنان در ورزشگاه هستند برطرف و به‌ویژه خواسته نسل جوان در مسابقات بین‌المللی محقق شود. و تمام تلاش ها ادامه پیدا می کند.
سرکی در فیس بوک مولاوردی
حتی کار به صفحه فیس بوک مولاوردی کشیده می شود. وی می نویسد: در هیات دولت به ممنوعیت ورود زنان به سالن مسابقات والیبال اشاره داشتم و مراتب اعتراض و ناامیدی نسل جوان را از این موضوع اعلام کردم، به ویژه آنکه تماشای این مسابقات در دوره‌های قبلی برای دختران و زنان محدودیتی نداشته است و ایجاد محدودیت در دوره دولت تدبیر و امید مایه تعجب شده است. به نظر می‌رسد با اتخاذ تدبیر و سازوکار لازم در این خصوص می‌توان به جوانه‌زدن بذر امید دل بست.
پشت درهای بسته
خلاصه... همچنان بانوان پشت درهای بسته می مانند. نیره اخوان بیطرف، نماینده اصفهان در این میان می گوید: زنان ایران مسایل حل‌نشده بسیار زیادی دارند، حالا یک‌سری از زنان و دختران آمده‌اند و حاشیه درست کرده‌اند و دارند به کمک رسانه‌ها آن را بزرگ می‌کنند، نباید ما را فریب بدهد. اینها را من شخصا نماینده زنان ایران نمی‌دانم. این مسایل هیچ اولویتی ندارد، نه از نظر شرعی و نه اجتماعی. اینهایی که به مسابقه والیبال آمدند اصلا در مقابل جامعه زنان ایرانی عددی نیستند که بخواهند آنها را نمایندگی کنند. به نظر من مساله راه‌ندادن زنان به ورزشگاهها اصلا موضوع مهمی نیست.
نیمی از جمعیت
و شهلا میرگلوبیات، اما نظر متفاوتی دارد. وی می گوید: در کل زنان و خانم‌ها نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند و باید به درخواست‌های آنها احترام گذاشته شود، منتها در همان چارچوب موازین اسلامی و قانونی. آنها می‌توانند خیلی چیزهایی که باعث نگرانی می‌شود را رعایت کنند و در ورزشگاهها حضور داشته باشند. به هر حال این درخواست خانم‌هاست و باید به آن احترام گذاشته شود. من هم سعی می‌کنم در مجلس این موضوع را پیگیری کنم.
بانویی از میان بانوان
بانویی دیگر از میان هزاران هزار بانو اما در خانه ملت، نظرش را صراحتا اعلام می کند. وی پیشنهاد می دهد که خانم ها در خانه های شان بنشینند و والیبال نگاه کنند. از نظر وی در ورزش آقایان پوشش کامل ندارند و این حرام شرعی است. یعنی رفتن خانم‌ها به ورزشگاه نه صحیح است و نه واجب است. این نظرها همچنان از سال پیش می آید تا امسال که قضیه کمی تلطیف می شود و اقدامات مثبت صورت می گیرد. نور امید در دیدگان بانوان ایرانی می درخشد. اما هنوز زمزمه های صحبت های فاطمه آلیا از سال پیش در گوش همه است. وی که می گفت: کار زن بچه‌دارشدن و تربیت فرزند و شوهرداری است نه دیدن مسابقه والیبال. یک عده‌ای می‌خواهند هر طور شده به زن نقش‌هایی بدهند که مخالف با وظایف شرعی است. زنی که دغدغه اصلی‌اش رفتن به ورزشگاه و شاغل‌شدن و این‌دست مسایل باشد که دیگر به وظایف اصلی خود نمی‌رسد. بروید از همان‌هایی که می‌خواهند بروند والیبال ببینند بپرسید که چندنفرشان ازدواج کرده‌اند، از میان آنها که ازدواج کرده‌اند چند نفرشان بچه‌دار شده‌اند و اگر هم بچه‌دار هستند چطور بچه خود را تربیت می‌کنند. ما در کشورمان مسابقات ورزشی زنان را داریم و اگر خانم‌ها خیلی مشتاق هستند، بروند و آن مسابقات را از نزدیک ببینند. دلیل ندارد جایی که چند هزار نفر مرد جمع می‌شوند، عده‌ای هم از زنان بروند. اینها زمینه بی‌حرمتی و تجاوز در جامعه است. تکذیبیه ای را ارسال کرد و گفت: : خبری به نقل از بنده درباره حضور بانوان در ورزشگاه و تماشای مسابقات والیبال روز شنبه 31 خردادماه در برخی رسانه ها منتشر شد که از اساس نادرست است. این درحالی است که بنده در روزهای اخیر هیچ گونه مصاحبه و اظهار نظری با هیچ یک از رسانه ها اعم از سایت های خبری و روزنامه ها نداشته ام و مطلب ذکر شده ساخته و پرداخته سناریوسازان و حاشیه پردازان رسانه ای در جهت تخریب نمایندگان مجلس نهم بوده است و حق اینجانب برای شکایت از رسانه هایی که این مصاحبه دروغین را منتشر کردند، محفوظ است.
نظرسنجی برای حضورت
هفته گذشته، شهیندخت مولاوردی اعلام می کند: مى توان با یک نظرسنجى، میزان علاقه زنان براى تماشاى نزدیک مسابقات ورزشى را به دست آورد، البته این صحبت به این معنا نیست که همه فعالیت هاى خود را متوقف کرده ایم و به مطالبات دیگر زنان نمى پردازیم. به نظر دولت باید این امر مدیریت شود و سازوکار لازم آن فراهم شود، به شکلى که موجب نگرانى جامعه متدین نباشد. در واقع ابعاد شرعى و عرفى آن نیز مدنظر قرار گیرد و به دغدغه نظام تبدیل نشده و بررسى همه جانبه در این امر صورت گیرد. حضور زنان در ورزشگاهها در صدر مطالبات زنان قرار دارد و اگر این امر صورت گیرد، براى تشویق نیز برنامه هایى در صورت نیاز خواهیم داشت.
مسایل حاشیه ای
اما فاطمه آلیا، نظر دیگر خود را اعلام می کند. وی می گوید: اخیراً زنان جامعه دو مطالبه داشتند که هر دو به حق است یکی در خصوص افزایش مرخصی زایمان از 6 ماه به 9 ماه که قانون آن نیز به تصویب رسید اما اجرایی نشد و یکی دیگر بیمه زنان خانه‌دار بود که باید در سال 92 اجرا می‌شد اما آن را اجرا نکردند؛ متولی اجرای بیمه زنان خانه‌دار معاونت امور زنان است اما تاکنون سکوت کرده‌اند و در مسائل حاشیه‌ای مانند حضور زنان در ورزشگاهها با جدیت آن را پیگیری می‌کنند در حالی که ما نباید برای عده کمی که استثنا هستند قانون بگذاریم و نباید انرژی نظام را صرف استثناها کنیم.
لفافه ای برای زن
مسایل حاشیه ای؟ زنان؟ حضور در ورزشگاه؟ احترام؟ حرام؟ حلال؟ تمامی اینها به یک باره تو را در لفافه ای فرو می برد. لفافه ای که نمی دانی چطور خود را برهانی و تو را درگیر می کند در تمام باید ها و نباید ها. به راستی راه درست کجاست؟
منبع: روزان
جالب شد!