به چه دلیل مرگ البغدادی دیگر مهم نیست؟
پارسینه: از زمان ایجاد و گسترش داعش، اخبار متعدد و متفاوتی درباره مرگ ابوبکر البغدادی رهبر این گروه منتشر شده است.
به گزارش آنا، آخرین خبر مرگ ابوبکر البغدادی به اظهارات هفته گذشته وزارت دفاع روسیه برمیگردد که گفته بود در اثر بمباران جنگندههای ارتش این کشور، البغدادی کشته شده است.
بر مبنای روایت مسکو، بغدادی به همراه شماری از رهبران ارشد و فرماندهان داعش در محلی در خارج از رقه پایتخت داعش نشست برگزار کرده بودند. دستور کار این نشست، چگونگی جلوگیری از حملات بیشتر به داعش و شهر رقه بوده است.
در اواسط این نشست، جنگندههای روسیه بر فراز محل برگزاری این جلسه حاضر و تقریبا به مدت ده دقیقه آن محل و حوالیاش را مورد بمباران قرار میدهند. منابع نظامی روسیه گفتهاند که ۳۰ تن از رهبران داعش و ۳۰۰ تن از شبهنظامیان این گروه که مشغول حفاظت از آن محل بودند در این حملات کشته شدهاند.
طی دو سال اخیر، خبر کشته شدن البغدادی بارها منتشر شده است. روزنامه گاردین در آوریل ۲۰۱۵ (فروردین ۱۳۹۴) به نقل از منابعی نوشت که بمباران کاروانی در غرب عراق به ایجاد صدمه شدید به بغدادی منجر شده به گونهای که او نه تنها قدرت رهبری داعش را از دست داده است بلکه در آستانه مرگ قرار دارد.
تلویزیون دولتی عراق همچنین بارها از جمله در ژوئن ۲۰۱۶ (خرداد ۹۵) مدعی مرگ البغدادی در اثر بمباران مواضعی در نزدیکی مرز و عراق و سوریه شد.
اما بیایید فرض بگیریم البغدادی واقعا کشته شده باشد. آیا مرگ او میتواند بر تواناییهای داعش اثر بگذارد؟ تاریخ به ما میگوید نه.
آمریکا تعداد فراوانی از رهبران عملیاتی گروههای تروریستی را در یک و نیم دهه گذشته کشته است. اما آیا جریانهای تروریستی متوقف شدهاند؟
وقتی که جورج بوش، رئیس جمهوری سابق آمریکا در یک سخنرانی عمومی در ژوئن ۲۰۰۶ (خرداد ۱۳۸۵) با افتخار از خبر کشته شدن ابومصعب الزرقاوی در شمال بغداد با بمبهای ۵۰۰ پوندی خبر داد طبیعتا خیلیها خوشحال شدند.
شاید تصور میشد که آن مرگ، آغاز خاتمه یک گروه خطرناکی تروریستی است. بوش در آن روز گفت: «ایدئولوژی ترور یکی از مهمترین رهبرانش را از دست داد.» زلمای خلیلزاد از دیپلماتهای مشهور آمریکایی نیز گفت: «امروز یک روز خوب برای عراق و همچنین برای آمریکاییهاست.»
جشن مربوط به کشته شدن زرقاوی خیلی کوتاه مدت بود چرا که فعالیتهای القاعده در عراق پس از وی بهویژه از طریق بمبگذاریهای انتحاری، ترور و بمبگذاریهای کنار جادهای بسیار بیشتر شد. این بمبگذاریها ماهانه هزاران نفر از شهروندان شیعه عراق را به کام مرگ فرستاد.
وقتی که زرقاوی در ژانویه ۲۰۰۶ (دی ۸۴) هنوز رهبر القاعده عراق بود تنها ۱۵۴۶ عراقی در اثر خشونتها جان خود را از دست داده بودند. اما هفت ماه پس از مرگ زرقاوی، تعداد کشته شدگان عراقی به ۳۰۱۷ نفر رسید یعنی یک جهش ۹۵ درصدی در تلفات.
درسی که از موضوع الرزقاوی میگیریم این است که اگر چه کشته شدن رهبران ارشد گروههای تروریستی، یک پیروزی نمادین به شمار میآید اما هرگز باعث نشده تا این گروهها به زانو درآیند.
همانطور که مرگ اسامه بنلادن، نتوانست القاعده را برای همیشه از بین ببرد باید نتیجهگیری کرد که کشته شدن البغدادی نیز میتواند نتیجهای نمادین داشته باشد بیآنکه به خاتمه همیشگی داعش منجر شود.
ارسال نظر