گوناگون

یک دعوای بی‌خطر با همسر!

پارسینه: این که زندگی مشترک تان را رویایی تصور کنید و ادعا کنید هیچ گاه به خاطر اختلاف سلیقه ها، کارتان به جر و بحث نخواهد کشید غیر منطقی به نظر می رسد. بالاخره شما و همسرتان در دو خانواده متفاوت و با دو فرهنگ متفاوت بزرگ شده اید؛ بنابراین در بعضی زمینه ها با یکدیگر به توافق نمی رسید و حتی گاهی از دست یکدیگر عصبانی می شوید و کارتان به جر و بحث می کشد، جر و بحثی که به نتیجه هم نخواهد رسید. با این حال، این که چه طور دعوا کنید که پس فردا روی آن را داشته باشید تا از همسرتان عذرخواهی کنید، بسیار مهم است.

جر و بحث های زن و شوهری با دعواهای خیابانی فرق دارد بنابراین مکالمه بین افراد هم در دعواهای مختلف فرق می کند و اگر شما با این اصول آشنا نباشید، پایداری زندگی مشترک تان به شدت تهدید می شود. رضا آذریان؛ مشاور خانواده در گفت و گو با «زندگی سلام» در این باره توصیه هایی دارد که در ادامه این مطلب می خوانید.


دنبال مقصر نباشید
در زندگی های امروزی که بیشتر ازدواج ها آگاهانه و با عشق به همدیگر، قبول تعهد و احترام زیاد به وجود می آید باز هم با گذر زمان و بروز مسائل مختلف، گاهی این زندگی ها به جدایی و گاهی هم به زندگی مشترکی بدون احساس و عشق به همدیگر منتهی می شود. یکی از مهم ترین دلایل بروز چنین اتفاقی در زندگی زوجین، نداشتن مدیریت جر و بحث ها و دعواهای زن و شوهری است. مهم ترین توصیه این است که زوجین در دعواها و جر و بحث هایشان به دنبال مقصر نباشند بلکه بکوشند سهم خود و دیگری را در حل مسئله مشخص کنند و در این مورد انعطاف پذیر و واقع گرا باشند.


خوبی های طرف مقابل تان را هم ببینید
هیچ وقت نباید زن و شوهر با هم قول و قرار بگذارند که« بیا هیچ وقت با هم دعوا نکنیم! »مگر می شود؟! زن و مرد در یک رابطه زناشویی باید این را بدانند که دعوا و مشاجره وجود دارد فقط باید رفتار درست در این مواقع را بشناسند! در غیر این صورت این درگیری وسعت پیدا می کند و حل هم نمی شود و فضای غمگینی در سطح خانواده ایجاد می شود و در پی آن خانواده دچار مشکلات عدیده ای می شود.در گام اول قانون اول را بپذیرید که هیچ فردی تمام رفتارهایش ناپسند نیست. همین نکته باعث می شود تا خوبی های طرف مقابل تان را هم ببینید و راحت تر بتوانید دعواها را مدیریت کنید.


بی اعتمادی به بار نیاورید
یکی از قوانین جر و بحث های زندگی مشترک، این است که به خانواده های هم توهین نکنید. زن و مرد با هم محرم هستند، این محرمیت معنای عمیقی دارد. این محرمیت است که باعث می شود همسر شما از اسرار خودش و خانواده اش به شما بگوید. پس حواستان باشد این اسرار در دعوا به ابزاری برای گروکشی تبدیل نشود. چیزی را که ربطی به موضوع دعوا ندارد صرفا به خاطر این که کم نیاورید، مطرح نکنید! زمانی که همسران در رابطه با خانواده شان با هم صحبت می کنند، یعنی همدیگر را محرم اسرار می دانند. پس در اوج درگیری وقتی حرفی برای گفتن پیدا نمی کنید به نقطه ضعف های طرف مقابل متوسل نشوید. این موضوع باعث می شود در اوج دعوا، همسرتان دو بار ضربه بخورد؛ یک بار به خاطر دعوا و بار دیگر به خاطر یادآوری موضوعی که نباید بیان می شد. در چنین شرایطی همسر شما فکر می کند آنقدرها هم که فکر می کرد شما محرم اسرارش نیستید.


از «همیشه »و «هیچ وقت» استفاده نکنید
استفاده از عباراتی مانند «تو همیشه» یا «تو هیچ وقت این کار را برای من انجام ندادی» و ... در جر و بحث های زن و شوهری ممنوع است. به یاد داشته باشید خشم حتی در اوج هم باید نگهبان داشته باشد. قرار نیست اعتراض نکنید؛ اما صداقت را فراموش نکنید. بعضی وقت ها کافی است یک لیوان آب برای طرف مقابل بریزید و دستش بدهید تا دعوا خاتمه یابد. احترام ها در هر شرایطی حتی در اوج دعوا هم باید حفظ شود.


کمی صبور باشید
قرار نیست اصول مدیریت دعوا و مشاجره را از همان روز اول ازدواج یاد بگیرید. به طور طبیعی بعد از گذشت مدت زمانی از ازدواج به یک سری قوانین دعوا متناسب با سبک زندگی خودتان دست پیدا می کنید؛ بنابراین کمی صبور باشید.


کنترل تان را دست خودتان بدانید
فراتر از مهارت حل مسئله که یادگیری اش از نان شب واجب تر است، این است که زوج ها مهارت درگیری و دعوا را بلد باشند. در اوج درگیری هم باید حواستان به این موضوع باشد که با چه فردی دعوا می کنید. بعضی ها مشکل «غریب پنداری» دارند؛ یعنی یادشان می رود فرد مقابل، همسرشان است؛ بنابراین دوست دارند همسرشان را طوری مغلوب کنند که همیشه خودشان برنده دعوا باشند! چشم های تان را نبندید و بگویید من وقتی دعوا می کنم متوجه هیچ چیزی نمی شوم. در دعواها خودتان را این گونه تصور نکنید که کنترل تان دست خودتان نیست.


به هیچ وجه قهر نکنید
همه اعضای خانواده قبل و بعد از جر و بحث باید مثل قبل در کنار هم باشند و به وظایف شان عمل کنند یعنی مرد خانه باید خریدها را انجام دهد و زن خانه باید غذا را آماده کند. شما در اوج درگیری نباید اجازه دهید ریزترین پیوندها قطع شود. غذا را باید با هم بخورید. فقط بعد از دعوا چند ساعتی از هم فاصله بگیرید و با خودتان کنار بیایید تا فشار روانی کمتر شود. سپس با هم مکالمه کنید و مثل قبل به زندگی ادامه دهید. اگر زن یا شوهر خطایی کرده، باید طرف مقابل فقط همان بعد خطاکارش را درنظر بگیرد و کل زندگی اش را زیر سوال نبرد. صحبت کردن و ادامه رابطه در حین قهر و دعوا قرار نیست با روی خوش و گشاده باشد. شاید با اخم به هم سلام کنید؛ اما حتما به هم سلام بکنید. نگذارید نخ امتداد رابطه قطع شود چون اگر این نخ قطع شود، احیای رابطه سخت می شود. به قهر کردن عادت نکنید و مدام به عنوان ابزاری برای قدرت نمایی از آن استفاده نکنید.


اول شما پیش قدم آشتی شوید
لطفا این باور اشتباه را از ذهن تان پاک کنید که اگر زن یا شوهری برای آشتی پیش قدم شود، خودش را کوچک می کند و بازنده است چراکه این برداشت کاملا اشتباهی است. این را بدانید که گاهی کوتاه آمدن پاداش هم دارد و ابدا نشانه ضعف نیست. فارغ از این که گاهی همین دعواهای به ظاهر کوچک اگر حل نشود به جدایی هایی جبران ناپذیر منجر می شود.

ارسال نظر

  • lمهدی

    ممنون از مطلب خوب و مفیدتون

  • ناشناس

    من 10سال ازدواج کردم خداراشکر هنوز هیچ وقت جنگ ودعوا نداشتیم چون روز اول عاقلانه تصمیم گرفتیم بعد عاشقانه

  • ناشناس

    جالب بود ولی حیف که 20 سال دیر کفایت ""غریب پنداری وسلب اعتماد ؛؛ موضوعات ی بودند که ما توجه نکردهایم ورابطه خوبمان بتدریج تیره وتار شده
    جوانتر ها حواسشان را جمع کنند

  • سامان میرزائی

    تاثیرات سوء مشاجرات خانوادگی بر روی فرزندان

    اکثر پدر و مادرها مي دانند که دعوا و جار و جنجـال جـلوي فرزندانشان کار درستي نيست—اما واقـعيـت ايـن است کـه ايـن اتـفـاق معمـولاً رخ مي دهد . در يک ازدواج، عـواملـي مـثـل مسائل مـالي، اسـترس و فشارهاي کـاري، کـمبود خـواب، تغـيير خـلق و خـو، و کمبود فرصت استراحت، مـي تـواند مـــوجبات مخالفت و ناسازگاري زن و شوهرها را در خـانه فـراهم آورد. خيلي از زوجين تصور مي کنند که دعوا هر از گاه باعـث مي شود اختـلافات از بين رفته و رابطه به خوبي پيش رود. اما به چه قيمتي؟ به قيمت بچه ها؟ اين دعواها و جار و جنجال ها بر رشد ما چه تاثيري دارد؟ اکثر بچه ها متوجه ناسازگاري ها و تعارضات پدر و مادر مي شوند و اگر بطور مداوم شاهد زد و خورد آنها باشند، نشانه هايي از پريشاني و ناراحتي هاي فيزيکي و احساسي از خود بروز مي دهند. برخي تحقيقات نشان مي دهد که بچه ها حتي از شش ماهگي نسبت به استرس صداهايي که در اطراف خود مي شنوند و برخوردها و منازعات پرخاشگرايانه واکنش ميدهند. • واکنش هاي فيزيکي بچه ها در هر سن و سالي در برخورد با دعوا و مشاجرات پدر و مادر خود، واکنش هايي از شوک و ضربه نشان مي دهند . ندرتاً مي خواهند که اين دعوا ادامه پيدا کند از اين رو معمولاً سعي مي کنند: دخالت کنند؛ يا با ايجاد سر و صدا و اعتراض توجه والدينشان را جلب مي کنند يا آنها را به خنده وامي دارند؛ يا از موقعيت فرار مي کنند. به طور کلي، هر چه بچه ها کوچکتر باشند، احتمال گريه کردن و نشان دادن واکنش هاي ترس از آنها بيشتر است. بچه هاي بزرگتر براي تمام کردن درگيري معمولاً حرف مي زنند. • واکنش هاي احساسي شواهد و مدارک تجربي نشان مي دهد که چيزهايي که والدين تجربه مي کنند، بچه ها هم تجربه خواهند کرد. از اينرو، اگر والدين عصباني و ناراحت باشند، اين احساسات به ساير اعضاي خانواده نيز سرايت خواهد کرد. از آنجا که بچه ها والدينشان را الگوي خود مي دانند و به آنها تکيه مي کنند، ديدن آنها در حال دعوا و مشاجره برايشان ناراحت کننده خواهد بود. اين نوع رفتار مي تواند منجر به ايجاد احساس استرس و اضطراب در بچه ها شود. حس "خانواده" در آنها به همراه حس اعتماد به نفسشان تخريب مي شود. وقتي ميبينند پدر و مادر قانون شکني مي کنند درحاليکه هميشه آنها را از آن منع ميکردند، باعث از بين رفتن حس اعتماد در آنها شده و اين تجربه براي بچه ها بسيار گيج کننده خواهد بود. اگر دعوا و مشاجره بخشي از زندگي عادي پدر و مادر باشد، بچه ها هميشه منتظر بروز بحث و درگيري بين آنها خواهند بود. علاوه بر اين رفتارهاي حفاظت از خود، بچه ها براي جلوگيري از بروز اين درگيري ها خود را خسته مي کنند. اين مسئله آنها را در موقعيتي بسيار دشوار قرار مي دهد و مجبورشان مي کند که نقش يک آدم بزرگ را بازي کنند، درحاليکه نه از نظر فيزيکي و نه شناختي به آن اندازه نرسيده اند. • تاثيرات طولاني مدت الگوهاي رفتاري ناسازگار در بچه ها زماني شکل مي گيرد که مي خواهند خود را با دعواها و مشاجرات پدر و مادر وفق دهند. آنها گريه مي کنند، علائمي از ترس نشان مي دهند، در دعواي والدين دخالت مي کنند و فرار ميکنند. بچه ها ممکن است حساس و مضطرب شوند. اين خصوصيات رفتاري ميتواند تاثير بسيار هنگفتي بر اعتماد به نفس، تصوير نفس و عزت نفس آنها داشته باشد. وقتي الگوهاي احساسي منفي از زمان کودکي در آنها شکل گيرد، اصلاح و تغيير آنها بسيار دشوار شده و در زندگي آينده آنها خطرساز خواهد شد. اگر بچه ها بطور مداوم شاهد اين دعواها باشند، به ويژه در محيط خانه، اين رفتارها را تقليد کرده و در بازي با دوستانشان و در موقعيت هاي ديگر همانها را اجرا مي کنند. مدل سازي از رفتارهاي والدين، پديده اي رشدي است که اگر دعوا کانون آن باشد، تاثيراتي بسيار مخرب خواهد داشت. شواهد تجربي از والديني که با آنها کار کرده ام من را به اين باور مي رساند که اکثر والدين از مشاجرات لفظي در حضور فرزندان خود خودداري مي کنند . اکثر والدين از تاثير احتمالي اين مشاجرات بر روي فرزندانشان آگاهي دارند و سعي مي کنند آن را در اتاقي ديگر و دور از فرزندانشان انجام دهند. والدين اکثراً سعي مي کنند حرفها و مشاجراتشان را شب ها بعد از اينکه بچه ها به خواب رفتند انجام دهند تا خطر شنيده شدن آنها توسط بچه ها و ناراحت شدن آنها کمتر شود. توصيه مي شود که اگر والدين مي توانند احساسات خود را کنترل کنند، بهتر است مخالفت ها و ناسازگاري هاي خود را به تعويق بيندازند تا محيط و زماني مناسب براي خالي کردن آنها پيدا کنند. بهتر است اين مشاجرات در محلي به غير از خانه انجام شود، پارک يا ساير محيط هايي که بچه ها در آن حضور نداشته باشند، مناسب تر است. اما براي بسياري از والدين دور نگه داشتن مشاجرات از خانه، غيرممکن است. خلق و خو به سرعت عوض مي شود و قبل از اينکه حتي خودتان هم متوجه شويد، دعوا را راه انداخته ايد. • تاثير را به حداقل برسانيد بچه ها را وارد نکنيد—آنها توانايي سازگار شدن ندارند. علائم و نشانه هاي پديدار شدن دعوا و مشاجره را تشخيص دهيد و آنرا به زمانيکه بچه هاي حضور نداشته باشند معوق کنيد. يک قدم به عقب برداريد، تا ده بشماريد، آرام شويد و خودتان را از محيط خطر دور کنيد. بهترين علاج عصبانيت، به تاخير انداختن آن است. از زبان احساسي در مشاجرات خود استفاده نکنيد. بچه ها معمولاً متوجه ميشوند که چه مي گوييد. از تاثيرگذاري حرف ها و رفتارهايتان بر روي بچه ها آگاه باشيد. بعنوان والدين، بچه ها بعنوان الگو به شما نگاه مي کنند و از رفتارهاي شما تقليد مي کنند. اگر از فرزندانتان توقع داريد که درست رفتار کنند، پس اول خودتان بايد درست رفتار کنيد. ناراحتي هايتان را روي کاغذ بياوريد. به اين ترتيب مي توانيد آنها را به همسرتان نشان داده و آنها هم جوابتان را روي کاغذ بياورند. معمولاٌ آوردن افکار روي کاغذ شما را متوجه مي کند که موضوع چندان شديدي براي دعوا و مشاجره وجود نداشته است. وقتي افکار در ذهن ما بماند، شدت آنها بيشتر و بيشتر خواهد شد. با مراجعه به مشاور خانواده، طريقه رفتار با همسرتان را اصلاح کنيد. سعي نکنيد با سکوت عصبانيتتان را نگه داشته يا آنرا مخفي کنيد. بچه ها به همان اندازه که نسبت به دعوا و مشاجرات حساسند، به ناسازگاري هاي غيرکلامي نيز حساسيت دارند. با نشان دادن علاقه خود به همسرتان جلوي چشم بچه ها، مشاجراتتان را با محبتتان متوازن کنيد. • در مورد ناسازگاري ها با فرزندتان صحبت کنيد 1. براي توصيف ساده احساساتتان بعد از مشاجره با فرزندتان وقت بگذاريد، بدون اينکه بخواهيد همسرتان را بدنام کنيد. 2. فرزندتان را مطمئن کنيد که همديگر و آنها دوست داريد. 3. براي فرزندتان توضيح دهيد که دعواها و مشاجرات کوچک هر از گاهي ممکن است در خانواده اتفاق بيفتد و سعي خواهيد کرد که از اين به بعد دعواي شديد نداشته باشيد. 4. اجازه بدهيد فرزندتان درمورد مشاجره سوال کند. بچه ها ممکن است درمورد رابطه پدر و مادرشان دچار ترس و نگراني شوند چون درواقع بحث و مشاجره شما را خوب نميفهمند. از اينرو، بايد به آنها فرصت دهيد اين نگراني ها را به حداقل برسانند. 5. شدت دعوا را کنترل کنيد. اگر مي بينيد که دعواهايتان روز به رز شديدتر و بيشتر مي شود، کمک بگيريد. از روانشناس و مشاور خانواده بخواهيد که موقعيت بين شما را کمي آرامتر کرده و نظرات هر دو شما را جويا شود. هر چقدر هم که تلاش کنيم، دعوا و مشاجره بين پدر و مادرها هيجوقت از ريشه کنده نميشود. اگر بچه هاي ما شاهد مهر و علاقه ما به يکديگر باشند، و خودشان نيز به اندازه کافي از اين محبت دريافت کنند، وقتي دعوا و مشاجره اي هم پيش بيايد، در نظر آنها اين مشاجره در يک رابطه دوستانه و گرم و بامحبت اتفاق افتاده است و تاثير چندان منفي بر آنها نخواهد داشت.

  • ستار

    ستار:آهااای ضعیفه یه چایی بیریز بیار واسه سرورت که منم والا با کمر بند داغت میکن . همسر ستار :به ببببه روی چشم سرورم و اما بعد.....ستار از خواب باصدای گوش نواز همسر بیدار میشود که .. اوا ستی پاشو دیگه باید نون بگیری پسره رو ببری مدرسه دختررو ببری مهد من باید برم شیفت دارم وقتی اومدی غذا هم درست کن نیام ببینم غذا سوخته و بچه هابی غذان یه جارو هم بکش رختارو هم بنداز تو ماشین اتو هم بزن از محل کارت مرخصی بگیر تا به کارا برسی ماشین رو هم من بردم تو با مترو برو این بود زندگی شیرین تا تلخ میشود من

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار