روحاني هنگام سخنراني در مجمع به چه فكر می‌كرد؟

درباره سخنراني آقاي روحاني در مجمع عمومي سازمان ملل كه انتقاداتي هم به آن شده است من ترجيح مي دهم به جمله‌اي از مرحوم علي اميني استناد كنم. بعد از كودتاي 28 مرداد علي اميني به ‌عنوان رئيس هيات مذاكره‌كننده‌ با نمايندگان كنسرسيوم( آمريكا، انگليس و فرانسه) براي انعقاد قرارداد كنسرسيوم نفت با مستر پيچ وارد عمل شد . اين اقدام انتقادات زيادي را متوجه وي كرد تا اينكه وي در پاسخ به منتقدان يك جمله تاريخي گفت .

جمله اين بود با ما نيايد آنقدر كه مي خواستيم را در نظر بگيريم بلكه آن مقداري كه مي توانستيم ملاك است . آن موقع ما جوان بوديم و جمله اميني را حمل بر سازشكاري و نوكر آمريكايي بودن وي كرديم اما بعدها فهميديم كه خيلي وقت ها بر اساس خواسته‌ها قضاوت نكنيم و بر اساس توانايي ها قضاوت كنيم. اولين و مهم ترين نكته در خصوص سفر آقاي روحاني به نيويورك و سخنراني ايشان اين است كه ما بايد بر اساس آنچه ايشان مي توانست بيان كند قضاوت كنيم.

به اعتقاد من آقاي روحاني خيلي چيزهای ديگر بايد مي گفت ولي آنچه را كه مي توانست گفت. واقعيت اين است كه روحاني هنوز به كشور برنگشته ، خيلي از تندرو ها هشدار دادند و مطالبي عليه ايشان چاپ كردندكه نشان مي دهد اين افراد منتظر هستند آقاي روحاني حرفي را بزند و ضد او به كار ببرند. من فكر مي كنم آقاي روحاني وقتي سخنراني مي كرد با خود مي گفت من در نيويورك مهمانم و به تهران بر خواهم گشت.بايد اشاره كنم كه روحاني براي سروساماندهي به اوضاع كشور برنامه اي بلند مدت دارد كه هر حركت تند و هيجاني مي توانست دربرنامه بلند مدت وي اخلال ايجاد كند.

آقاي روحاني نمي خواهد به سرنوشت خاتمي دچار شود بنابراين تمام تلاش اش اين است كه اصولگرايان در برابر وي قرار نگيرند.البته از همه اينها مهمتر اعتمادي است كه مقام معظم رهبري به روحاني داشتند. ايشان اين اعتماد را نه به خاتمي داشتند و نه به احمدي نژاد. رهبر انقلاب مي داند كه هوش ، تدبير و لياقت روحاني خيلي بيشتر از احمدي نژاد است ، به همين دليل به ايشان اختيار تام دادند. اگر روحاني بر سر جلسه ناهار با اوباما حاضر مي شد يا طور ديگري سخن مي‌گفت چه بسا اعتماد رهبري به ايشان دچار خدشه مي شد.