۱۵ جنجال تاریخی که دنیای ورزش فراموش نمیکند!

به گزارش پارسینه به نقل از history defined، ورزش‌ها برخلاف ظاهرشان، سرشار از احساسات هستند. ورزشکاران خود را تا مرز توانایی‌شان پیش می‌برند، هواداران در تمام فراز و نشیب‌ها همراه تیم‌هایشان هستند، و گزارشگران و مفسران قهرمانان و ضدقهرمانان را خلق می‌کنند.

اما همیشه جنجال در کمین است. گاهی یک معامله‌ی پنهانی در پشت‌صحنه، گاهی هم لحظه‌ای از شور و احساسات که به زمین مسابقه کشیده می‌شود. در ادامه ۱۵ مورد از بحث‌برانگیزترین اتفاقات در تاریخ ورزش آورده شده است:

"دست خدا" مارادونا (۱۹۸۶)  

جام جهانی فوتبال در سال ۱۹۸۶ یکی از خاطره‌انگیزترین و جنجالی‌ترین لحظات خود را رقم زد.

آرژانتین در دیداری با بار سیاسی بالا مقابل انگلیس قرار گرفت. دیه‌گو مارادونا ستاره‌ی آرژانتین بود. اوایل نیمه دوم، مارادونا برای توپ در محوطه جریمه به هوا پرید.

پیتر شیلتون، دروازه‌بان انگلیس، برای مشت زدن به توپ پیش آمد. اما دست مارادونا با توپ برخورد کرد و توپ وارد دروازه شد. داور این گل را پذیرفت و برخورد دست را ندید. مارادونا بعداً گفت این گل "کمی با سر مارادونا و کمی با دست خدا" زده شده است.

این لحظه برای دهه‌ها باعث بحث و جدل شد. برخی آن را تقلب آشکار دانستند، برخی دیگر زیرکی مارادونا را ستودند و گفتند مسئولیت بر عهده داور بوده که آن را تشخیص دهد. مارادونا چند دقیقه بعد دوباره گل زد؛ این‌بار با عبور از نیم‌تیم انگلیس در حرکتی که هنوز هم به عنوان "گل قرن" شناخته می‌شود.

هرچند گل دوم اهمیت داشت، اما "دست خدا" همه چیز را تحت‌الشعاع قرار داد. بحث‌هایی درباره‌ی فناوری و عدالت در فوتبال آغاز شد. این جنجال‌ها نهایتاً باعث اصلاح سیستم‌های داوری جهانی شد و ابزارهایی مانند VAR را به فوتبال آورد.

رسوایی بلک‌ساکس (۱۹۱۹)  

بیسبال در طول تاریخ خود شاهد رسوایی‌های زیادی بوده، اما رسوایی ۱۹۱۹ بلک‌ساکس هنوز هم برجسته‌ترین آن‌هاست. شیکاگو وایت‌ساکس قرار بود مقابل سینسیناتی ردز در سری جهانی برنده شود.

شایعاتی به‌وجود آمد که برخی بازیکنان وایت‌ساکس با شرط‌بندان معاملات مخفی کرده‌اند. عملکرد مشکوک تیم در مسابقات، مانند اشتباهات بی‌دلیل، باعث زمزمه‌هایی درباره‌ی تبانی شد.

تحقیقات رسمی هشت بازیکن را شناسایی کرد، از جمله جو جکسون معروف. او و سایرین برای همیشه از بیسبال حرفه‌ای محروم شدند.

این رسوایی کشور را شوکه کرد، اعتبار ورزش را خدشه‌دار نمود، و باعث شد قاضی کناسو ماونتین لندیس با اختیارات مطلق برای پاکسازی بیسبال منصوب شود.

جنجال در سالن ("Malice at the Palace" - ۲۰۰۴)  

بسکتبال حرفه‌ای آمریکا موارد زیادی از اخراج‌ها و جریمه‌ها را دیده، اما هیچ‌کدام مانند دعوای بزرگ "Malice at the Palace" نبود. دیترویت پیستونز میزبان ایندیانا پیسرز در سالن پالاس آوبرن هیلز بود. تنش‌ها در زمین بالا گرفته بود.

در دقایق پایانی، دعوایی شروع شد. یکی از تماشاگران نوشیدنی‌ای به سمت ران آرتست (بعداً با نام متا ورد پیس) پرتاب کرد.

آرتست عصبانی شد و به سکوها حمله کرد. بازیکنان دیگر نیز وارد درگیری شدند. طرفداران تیم پیستونز به ماجرا پیوستند و هرج و مرج کل سالن را فرا گرفت.

تماشاگران تلویزیونی شوکه شدند. خیلی‌ها هرگز ندیده بودند ورزشکاران حرفه‌ای با تماشاگران درگیر شوند. لیگ NBA با محرومیت‌های شدید واکنش نشان داد؛ آرتست تا پایان فصل محروم شد. استیون جکسون و جرمین اونیل نیز با محرومیت مواجه شدند، و مقررات امنیتی و فروش نوشیدنی‌های الکلی در مسابقات سفت‌وسخت‌تر شد.

اعتراف به دوپینگ: لنس آرمسترانگ  

دوچرخه‌سواری برای مدتی لنس آرمسترانگ را ستایش می‌کرد. او پس از غلبه بر سرطان بیضه، در تور دو فرانس سلطه پیدا کرد. آرمسترانگ از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵، هفت بار پیاپی در این رقابت‌ها قهرمان شد. بنیاد خیریه‌اش، Livestrong، میلیون‌ها دلار برای تحقیقات سرطان جمع‌آوری کرد.

سال‌ها، اتهامات دوپینگ به دنبالش بود. او اصرار داشت پاک است. حتی از منتقدانش شکایت می‌کرد. اما شایعات ادامه داشت.

نهایتاً آژانس ضد دوپینگ آمریکا مدارکی از یک طرح گسترده دوپینگ منتشر کرد. هم‌تیمی‌های سابق آرمسترانگ شهادت دادند. او در سال ۲۰۱۳ طی مصاحبه‌ای با اپرا وینفری به دوپینگ اعتراف کرد.

عواقبش عظیم بود. هفت عنوان تور دو فرانس او لغو شد و از دوچرخه‌سواری برای همیشه محروم گردید. حامیان مالی مانند نایکی قراردادشان را فسخ کردند، و بسیاری از هواداران احساس خیانت کردند.

اسکیت نمایشی به‌خاطر ظرافتش شناخته می‌شود، اما داستان هاردینگ–کریگان کاملاً برعکس بود.  

در ژانویه ۱۹۹۴، نانسی کریگان پس از یک جلسه تمرینی مورد ضربه قرار گرفت و ضربه‌ای به زانویش وارد شد.  

این حمله باعث شد او از مسابقات قهرمانی ملی کنار گذاشته شود. تحقیقات نشان داد که حمله توسط جف گیلولی – همسر سابق تانیا هاردینگ – و دو همدستش طراحی شده بود.  

نقشه آن‌ها برای این بود که شانس پیروزی هاردینگ را افزایش دهند.

این ماجرا مردم را شوکه کرد. رسانه‌ها بیرون خانه‌ی هاردینگ اردو زدند. کریگان توانست بهبود یابد و در بازی‌های المپیک زمستانی ۱۹۹۴ شرکت کند و مدال نقره بگیرد. هاردینگ هم شرکت کرد اما زیر فشار نظرات عمومی دچار لغزش شد.

دعواهای حقوقی آغاز شد، و هاردینگ برای همیشه از اسکیت نمایشی آمریکا محروم شد. گیلولی به زندان رفت. کریگان تلاش کرد ادامه دهد، اما رسانه‌های زرد همچنان از این ماجرا بهره‌برداری می‌کردند.

حتی بعد از دهه‌ها، بسیاری آن ضربه به زانو را به یاد دارند. این اتفاق، چهره‌ی تاریک اسکیت نمایشی را آشکار کرد – ورزشی که معمولاً با لباس‌های پرزرق‌وبرق و لبخندهای مودبانه شناخته می‌شد.

گاز گرفتن گوش ایواندر هولیفیلد توسط مایک تایسون (۱۹۹۷)  

قدرت مایک تایسون در رینگ افسانه‌ای بود. او جوان‌ترین قهرمان سنگین‌وزن در تاریخ بوکس شد.  

اما مسابقه‌ی دوباره‌اش با ایواندر هولیفیلد در سال ۱۹۹۷ به دلایل کاملاً متفاوتی بدنام شد.

تایسون یک بار از هولیفیلد شکست خورده بود. در مسابقه دوم، از چیزی که آن را ضربات سر عمدی می‌دانست، عصبانی شد. سپس در راند سوم، تایسون همه را با گاز گرفتن گوش هولیفیلد شوکه کرد – نه یک‌بار، بلکه دو بار. دومین گاز، تکه‌ای از گوش را جدا کرد. مسئولان مسابقه را متوقف کردند. تایسون رد صلاحیت شد.

هواداران وحشت‌زده بودند. برخی خواستار محرومیت مادام‌العمر شدند، اما کمیسیون ورزشی ایالت نوادا او را برای مدتی طولانی محروم کرد و ۳ میلیون دلار جریمه داد. هولیفیلد نیاز به درمان پزشکی برای گوشش داشت.

رسوایی داوری در مسابقات اسکیت نمایشی المپیک زمستانی ۲۰۰۲  

اسکیت نمایشی در بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۰۲ در سالت‌لیک‌سیتی زیر ذره‌بین قرار گرفت. مسابقات دونفره با دو اجرا برجسته همراه بود: زوج روسی النا برژنایا و آنتون سیکهارولیدزه و تیم کانادایی جیمی ساله و دیوید پله‌تیر.

بسیاری معتقد بودند که کانادایی‌ها اجرای تمیزتری ارائه داده‌اند، اما مدال طلا به روس‌ها تعلق گرفت. جمعیت اعتراض کرد و گمانه‌زنی‌هایی درباره‌ی تبعیض مطرح شد.

مسئولان، نتایج را بررسی کردند که به اعتراف یک داور فرانسوی منجر شد. او گفت که تحت فشار قرار گرفته بوده تا به نفع روس‌ها رأی بدهد. برگزارکنندگان اصلاحاتی انجام دادند و در اقدامی بی‌سابقه، یک سری مدال طلای دوم به کانادایی‌ها دادند.

ضربه‌ی سر زین‌الدین زیدان (۲۰۰۶)  

فینال جام جهانی ۲۰۰۶ بین فرانسه و ایتالیا همه‌چیز داشت: مخاطبان جهانی، بازیکنان افسانه‌ای، و شرط‌های بالا. زین‌الدین زیدان هدایت فرانسه را به‌عهده داشت.

او قهرمان ملی بود. اما اواخر مسابقه، ناگهان با ضربه‌ای سر به سینه‌ی مارکو ماتراتزی، بازیکن ایتالیا، همه را شوکه کرد. دوربین‌ها همه چیز را ثبت کردند. داور کارت قرمز نشان داد. با خروج بهترین بازیکن‌شان، فرانسه در ضربات پنالتی شکست خورد.

بعداً گزارش‌هایی آمد که نشان می‌داد ماتراتزی مادر یا خواهر زیدان را توهین کرده بوده. جزئیات هرگز کاملاً روشن نشد. برخی هواداران، ماتراتزی را به تحریک متهم کردند. برخی دیگر معتقد بودند واکنش زیدان بسیار نامناسب بود.

Deflategate (۲۰۱۴–۱۵)  

تام بریدی و تیم نیوانگلند پتریوتز سهم بزرگی در دوران مدرن NFL داشته‌اند. آن‌ها چندین بار قهرمان سوپربول شدند؛ با حملات دقیق و دفاع منسجم.

در بازی قهرمانی AFC در سال ۲۰۱۴، مقابل ایندیاناپولیس کولتز قرار گرفتند. پس از پیروزی پتریوتز، اتهاماتی مطرح شد مبنی بر اینکه تیم از توپ‌های کم‌باد استفاده کرده تا به بریدی کمک کند در گرفتن و پرتاب کردن توپ عملکرد بهتری داشته باشد. NFL تحقیقات را آغاز کرد.

گزارش "ولز" مدارکی ارائه داد که نشان می‌داد کارکنان پتریوتز توپ‌ها را دستکاری کرده بودند.

بریدی با محرومیت چهار بازی مواجه شد، و تیم پتریوتز یک میلیون دلار جریمه شد و برخی امتیازات درفت را از دست داد.

نظرها متفاوت بود. برخی هواداران و تحلیلگران گفتند این یک تخلف بزرگ از عدالت بازی بوده. برخی دیگر معتقد بودند موضوع بیش‌ازحد بزرگ‌نمایی شده. دعاوی حقوقی و تجدیدنظرها شکل گرفتند. بریدی در نهایت محرومیت را پذیرفت – و تیمش به قهرمانی‌های بیشتری رسید.

رسوایی جاسوسی (Spygate) سال ۲۰۰۷

Deflategate تنها رسوایی تیم نیوانگلند پتریوتز نبود.  

در سال ۲۰۰۷، آن‌ها در حال فیلم‌برداری از سیگنال‌های دفاعی تیم نیویورک جتز گرفتار شدند.  

قوانین NFL می‌گویند که تیم‌ها اجازه ندارند از خطوط کناری تیم‌های دیگر فیلم‌برداری کنند تا برتری ناعادلانه‌ای به دست آورند. سرمربی پتریوتز، بیل بلیچیک، ۵۰۰٬۰۰۰ دلار جریمه شد و خود سازمان نیز با جریمه ۲۵۰٬۰۰۰ دلاری روبه‌رو شد. همچنین، تیم یک انتخاب دور اول درفت را از دست داد.

طرفداران تیم‌های رقیب این را به‌عنوان مدرکی برای تخلفات پتریوتز تلقی کردند. بلیچیک ادعا کرد قوانین را اشتباه متوجه شده است، اما لیگ دفاع او را رد کرد و اقدامات لازم را انجام داد.

با این حال، تیم به موفقیت‌های خود ادامه داد. بسیاری هنوز آن‌ها را یکی از بزرگ‌ترین سلسله‌های تاریخ NFL می‌دانند، در حالی که دیگران آن‌ها را متخلف‌ترین‌ها می‌خوانند. رسوایی Spygate باعث شد بحث‌های زیادی درباره‌ی تفاوت بین زیرکی در بازی و تقلب آشکار شکل بگیرد، و به هواداران یادآوری کرد که پیروزی می‌تواند به قیمت خدشه‌دار شدن اعتبار باشد.

فینال بسکتبال مردان المپیک مونیخ ۱۹۷۲  

تنش‌های بین‌المللی اغلب به دنیای ورزش نیز نفوذ می‌کنند. فینال بسکتبال مردان در المپیک تابستانی ۱۹۷۲ بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی به یک جنجال سیاسی و ورزشی تبدیل شد.

تیم آمریکا تا آن شب هرگز در بسکتبال المپیکی شکست نخورده بود. در پایان مسابقه، آمریکا ۵۰–۴۹ جلو بود. زمان تمام شد. بسیاری گمان کردند که آن‌ها مدال طلای دیگری کسب کرده‌اند.

اما مسئولان دستور دادند زمان مسابقه دوباره تنظیم شود. این دستور چند بار تکرار شد. در نهایت، شوروی‌ها با یک ثانیه باقی‌مانده، گل پیروزی را به ثمر رساندند و فضای مسابقه آشفته شد. تیم ایالات متحده اعتراض کرد و سوءمدیریت زمان را دلیل آورد. اما اعتراض نتیجه‌ای نداشت.

اتحاد جماهیر شوروی مدال‌های طلا را حفظ کرد. تیم ایالات متحده از پذیرش مدال‌های نقره خودداری کرد. این مدال‌ها هنوز در جایی در یک گاوصندوق بی‌ادعا باقی‌مانده‌اند. برخی بی‌کفایتی داوران را مقصر می‌دانند و برخی دیگر به تخلف مشکوک هستند. آن فینال همچنان خاطره‌ای تلخ برای طرفداران بسکتبال آمریکاست و یکی از بحث‌برانگیزترین پایان‌های تاریخ المپیک محسوب می‌شود.

رسوایی پرداخت پاداش برای ضربه زدن Bountygate در NFL

ایمنی بازیکنان به موضوعی داغ در فوتبال حرفه‌ای تبدیل شده است. رسوایی Bountygate که در سال ۲۰۱۲ افشا شد، این بحث را داغ‌تر کرد. تیم نیواورلئان سینتس متهم شد که سیستم پاداشی به راه انداخته بود.

بازیکنان دفاعی برای ضربات سنگینی که موجب خروج بازیکن حریف از بازی می‌شد، پاداش نقدی دریافت می‌کردند. NFL تحقیقاتی را آغاز کرد و شواهد کافی برای اعمال مجازات‌های سخت پیدا شد. شان پیتون، سرمربی سینتس، برای کل فصل ۲۰۱۲ محروم شد.

گرگ ویلیامز، هماهنگ‌کننده دفاعی، با محرومیت نامحدود روبه‌رو شد (که بعدها بازگردانده شد). دیگر مدیران تیم نیز با مجازات‌هایی مواجه شدند.

هواداران و تحلیل‌گران درباره‌ی این‌که آیا این روش در سراسر لیگ رایج بوده، بحث کردند.

برخی معتقد بودند که سینتس صرفاً بدشانس بودند که لو رفتند. دیگران گفتند که این کار اقدامی شریرانه بوده که باید به‌کلی ریشه‌کن شود. این رسوایی هم‌زمان با زمانی بود که بازیکنان بازنشسته NFL بابت آسیب‌های مغزی ناشی از بازی شکایت کرده بودند.

افکار عمومی خواستار واکنش قاطع از سوی لیگ شدند. نتیجه‌ی رسوایی Bountygate این بود: پرداخت پاداش برای آسیب رساندن به رقیب خط قرمز بزرگی است که نباید رد شود.

دادگاه O.J. سیمپسون (۱۹۹۴–۹۵)  

O.J. سیمپسون چیزی فراتر از یک ورزشکار بود. او بازیکن برجسته فوتبال آمریکایی در NFL، بازیگر، مجری و چهره‌ای شناخته‌شده بود. در سال ۱۹۹۴، پلیس او را به اتهام قتل نیکول براون سیمپسون و ران گلدمن متهم کرد.

نتیجه‌ی این دادگاه کل کشور را درگیر کرد. پخش زنده تعقیب و گریز معروف با خودرو سفید "برونکو"، درام دادگاهی، و در نهایت حکم "بی‌گناهی" روی آنتن رفت. این حکم، آمریکا را به دو دسته تقسیم کرد. نژاد، شهرت، و پوشش رسانه‌ای نقش‌های بزرگی ایفا کردند.

این پرونده دستاوردهای ورزشی سیمپسون را تحت‌الشعاع قرار داد. او بیشتر به‌خاطر این دادگاه شناخته شد تا جام Heisman یا رکوردهای دویدن. اگرچه در دادگاه کیفری تبرئه شد، اما دادگاه حقوقی بعداً او را مسئول مرگ غیرعمد شناخت. طرفداران سابق او چهره‌ی متفاوتی از سیمپسون دیدند. گرچه این ماجرا معمولاً به‌عنوان رسوایی ورزشی در نظر گرفته نمی‌شود، ولی قطعاً یکی از بزرگ‌ترین جنجال‌هایی است که یک ورزشکار سابق در آن نقش داشته است.

دوپینگ بن جانسون در المپیک سئول ۱۹۸۸  

دو و میدانی می‌تواند نفس‌گیر باشد. مسابقات دو سرعت، ناب‌ترین جلوه‌ی سرعت را به نمایش می‌گذارند. در سال ۱۹۸۸، بن جانسون کانادایی رکورد جهانی دوی ۱۰۰ متر را با زمان ۹.۷۹ ثانیه شکست.

او در المپیک سئول از رقیب آمریکایی‌اش، کارل لوئیس، جلو زد و از خط پایان عبور کرد. اما دو روز بعد، آزمایش جانسون برای استروئید "استانوزولول" مثبت اعلام شد و مسئولان المپیک مدال طلای او را پس گرفتند.

جانسون تلاش کرد دوباره به رقابت‌ها برگردد، اما در سال ۱۹۹۳ دوباره تست مثبت داشت و نهایتاً با محرومیت مادام‌العمر مواجه شد.

برنامه‌ی دوپینگ دولتی روسیه  

رسوایی‌های دوپینگ روسیه، ورزش بین‌المللی را به لرزه انداخت؛ پس از آن‌که تحقیقات نشان دادند مقامات روسی، مربیان و آزمایشگاه‌ها سیستمی را طراحی کرده بودند که نتایج مثبت تست دوپینگ را پنهان می‌کرد.

این نقشه حول رویدادهای بزرگ، از جمله المپیک زمستانی سوچی ۲۰۱۴، اجرا شد. افشاگران از سوراخ‌های مخفی در دیوارها برای تعویض نمونه‌ها و مأموران دولتی که نمونه‌های پاک را قاچاقی وارد می‌کردند، پرده برداشتند.

آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ (WADA) گزارش‌هایی منتشر کرد که ابعاد تقلب را به‌طور کامل نشان می‌داد. نهادهای بین‌المللی مجازات‌هایی صادر کردند. ورزشکاران روسی از شرکت در چندین رقابت محروم شدند. برخی توانستند زیر پرچم بی‌طرف رقابت کنند، به شرط آن‌که آزمایش‌های سخت‌گیرانه را با موفقیت پشت سر بگذارند.