گوناگون

حال و هوای تلخ و دردناک منزل بهرام بیضایی در آمریکا / بیوگرافی بهرام بیضایی

حال و هوای تلخ و دردناک منزل بهرام بیضایی در آمریکا / بیوگرافی بهرام بیضایی

بهرام بیضایی کارگردان و نویسنده که پس از تحمل دوره بیماری در سن ۷۸ سالگی در گذشت عکسی از حال و هوای منزل او در فضای مجازی منتشر شد مورد توجه کاربران قرار گرفت.

به گزارش پارسینه ، بهرام بیضایی متولد ۵ دی ۱۳۱۷ در تهران، کارگردان نویسنده، محقق و تدوین گر است

دانشجوی انصرافی رشته ادبی از دانشگاه تهران می باشد که با نوشتن نمایشنامه شروع کرد و با ساخت فیلم «باشو، غریبه کوچک» (بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران) به اوج شهرت رسید

اوایل انقلاب دو ماه مانده به بازنشستگی از دانشگاه اخراج شد تا اینکه هفت سال بعد به آمریکا رفت.

بهرام بیضایی در شهر تهران به دنیا آمده است پدرش مرحوم «میرزا نعمت الله بیضایی آرانی» شاعر و متخلص به ذکایی و مادرش مرحوم «نیره موافق» خانه دار بود

تنها یک خواهر بزرگتر از خود دارد و اصالتا اهل آران کاشان هستند.

با اینکه در مدرسه شاگرد زرنگی نبود اما با گروهی از نویسندگان آینده همچون داریوش آشوری، نادر ابراهیمی و عبدالمجید ارفعی هم کلاس بود

او در این دوران نویسندگی را با نوشته هایی مانند آرش با الهام از شعرهای مهدی اخوان ثالث شروع کرد تا اینکه در مقطع دبیرستان وارد نمایشنامه نویسی شد.

بیضایی در ۲۸ اسفند ۱۳۴۵ نمایش عروسک ها را با همکاری گروه هنر ملی ضبط کرد که یک ماه بعد در ۲۸ فروردین ۱۳۴۶ از تلویزیون ملی پخش شد.

در سال ۱۳۴۷ با چهل و نه نفر دیگر پایه گذار کانون نویسندگان شد سپس در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد دانشگاه، تدریس را از دانشگاه تهران شروع کرد

در سال ۱۳۴۹ فیلم کوتاه «عمو سیبیلو» را کارگردانی کرد تا اینکه سال ۱۳۵۰ فیلم بلند «رگبار» را به سرانجام رساند که این فیلم در جشنواره فیلم سپاس سال ۱۳۵۲ بهترین فیلم شناخته شد

او همچنان نوشتن نمایشنامه نویسی و فیلمنامه را ادامه داد.

بیضایی در سال ۱۳۶۰ بعد از ۲۰ سال کار دولتی در حالی که دو ماه مانده بود بازنشسته شود از دانشگاه تهران اخراج شد و دیگر اجازه تدریس پیدا نکرد.

بعد از محدودیت های فعالیت در سال ۱۳۶۴ خانواده اش را به اروپا فرستاد تا اینکه خود ساخت فیلم «باشو، غریبه کوچک» را در قامت کارگردان و نویسنده شروع کرد

این فیلم بعد از ۵ سال توقیف و در نهایت بعد از پایان جنگ ایران عراق در سال ۱۳۶۹ اکران شد و از آن سال به بعد در همه رای گیری ها به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران شناخته می شود.

بیضایی در نهایت سال ۱۳۶۷ وقتی ۵۰ ساله بود دار و ندارش را در تهران فروخت و نزد خانواده اش در آلمان رفت و بعد مدتی با آنها راهی کشور سوئد برای زندگی شد

بیضایی اما یکسال بعد از مهاجرت از همسر اولش طلاق گرفت و به ایران بازگشت و سال ۱۳۶۹ فیلم «مسافران» را ساخت.

بهرام بیضایی اولین بار در سال ۱۳۴۴ وقتی ۲۷ ساله بود با «منیر اعظم رامین فر» خواهرزاده عباس جوانمرد (بازیگر) ازدواج کرد

ثمره این زندگی یک دختر بنام نیلوفر متولد ۱۳۴۵ – ارژنگ ۱۳۴۶ و نگار ۱۳۵۱ می باشد.

ایشان در سال ۱۳۶۸ بعد از بازگشت به ایران با خانم مژده شمسایی (هنرپیشه و چهره پرداز) ۲۱ ساله ازدواج کرد و در سال ۱۳۷۴ صاحب یک فرزند پسر بنم نیاسان شد.

در فروردین ۱۴۰۳ «پرویز جاهد» نویسنده و منتقد سینما اعلام کرد بهرام بیضایی به بیماری سرطان مبتلا شده است در نهایت نیز ۵ دی ۱۴۰۴ این کارگردان بنام، در روز تولد ۸۷ سالگی اش دار فانی را وداع گفت.

100

ارسال نظر

نمای روز

داغ

صفحه خبر - وب گردی

آخرین اخبار