.svg)
سردرد تنشی یا میگرن؛ تفاوتها را بشناسید
سردردهای تنشی و میگرن از شایعترین مشکلات عصبی هستند که با علائم متفاوت، زندگی روزمره را تحتتأثیر قرار میدهند. شناخت تفاوتهای این دو اختلال میتواند به مدیریت بهتر درد و انتخاب درمان مناسب کمک کند.
به گزارش پارسینه به نقل از times of india،اختلالات سردرد همچنان از شایعترین نگرانیهای نورولوژیک در تمام گروههای سنی هستند و بر عملکرد کاری، تمرکز تحصیلی و سلامت کلی تأثیر میگذارند. با شدت گرفتن سبک زندگی دیجیتال و وابستگی بیشتر افراد به صفحهنمایشها، آگاهی از نحوه بروز انواع سردردها در زندگی روزمره اهمیت بیشتری یافته است.
بسیاری از افراد تلاش میکنند علائم خود را از طریق ویدئوهای کوتاه بالینی یا توضیحات غیررسمی آنلاین تفسیر کنند، اما تفاوتهای زیستی و حسی میان سردردهای تنشی و میگرن اغلب پیچیدهتر از آن چیزی است که این توضیحات مختصر نشان میدهند. درک روشنتر به افراد کمک میکند بفهمند بدنشان چه پیامی میدهد، بهویژه زمانی که دردهای مکرر سر تمرکز یا راحتی را بهطور ظریف اما مداوم مختل میکنند.
علت سردردهای تنشی و میگرن
بر اساس بحث اخیر پزشک سرمد مزهر و یافتههای منتشرشده در Journal of Headache and Pain، این اختلالات از نظر فیزیولوژی، علائم و بروز رفتاری تفاوت دارند.
- سردردهای تنشی معمولاً ناشی از ترکیبی از کشیدگی عضلانی و حساسیت بالای سیستم عصبی مرکزی هستند. تمرکز طولانی، ساعات زیاد پشت میز، کاهش پلکزدن هنگام کار با صفحهنمایش و استرس روانی میتوانند بر عضلات پوست سر، گردن و شانهها اثر بگذارند. این تغییرات عضلانی با مسیرهای عصبی پردازش درد تعامل کرده و احساس فشار ثابت ایجاد میکنند. پژوهشگران همچنین مشاهده کردهاند افراد مبتلا به سردردهای تنشی مکرر ممکن است تغییرات ظریفی در تنظیم درد نشان دهند که بیانگر دخالت همزمان عوامل جسمی و عصبی است.
- میگرن اما از فرآیندهای زیستی بسیار پیچیدهتر سرچشمه میگیرد. شواهد نشان میدهد مغز وارد حالت تحریکپذیری بالا میشود، مسیرهای حسی بیش از حد پاسخگو شده و جریان خون در برخی نواحی دچار نوسان میگردد. این ترکیب موجب درد ضربانی و حساسیت شدید به محرکهای محیطی میشود. تغییرات هورمونی، الگوهای نامنظم غذا خوردن، برخی خوراکیها و اختلالات خواب از محرکهای رایج هستند، هرچند همه افراد به یک شکل واکنش نشان نمیدهند.
نشانههای سردرد تنشی در برابر میگرن
- سردرد تنشی:با احساس فشار منتشر در دو طرف سر آغاز میشود و ممکن است به گردن یا پیشانی گسترش یابد. معمولاً چند دقیقه تا چند ساعت طول میکشد و به ندرت با تهوع یا حساسیت شدید به نور و صدا همراه است. شدت آن اغلب خفیف تا متوسط است و فعالیتهای روزمره را مختل نمیکند.
- میگرن: الگوی بالینی مشخصتری دارد. درد اغلب در یک طرف سر متمرکز است و به صورت ضربانی یا تپنده پیشرفت میکند. بسیاری افراد تهوع یا استفراغ دارند و محرکهای معمول مانند نور شدید، صدا یا فعالیت بدنی درد را تشدید میکنند. حملات بین ۴ تا ۷۲ ساعت طول میکشند و عملکرد طبیعی را مختل میسازند. برخی افراد پیش از شروع درد، تغییرات بینایی مانند لکههای درخشان یا نقاط کور را تجربه میکنند.
تفاوتهای کلیدی میان سردرد تنشی و میگرن
سردرد تنشی معمولاً به شکل فشار ثابت و منتشر در دو طرف سر احساس میشود، در حالی که میگرن اغلب درد ضربانی یا تپندهای است که بیشتر در یک طرف سر متمرکز میشود.
مدت زمان سردرد تنشی از چند دقیقه تا چند ساعت است، اما میگرن میتواند بین چهار تا هفتاد و دو ساعت ادامه یابد و شدت آن به مرور افزایش پیدا کند.
سردردهای تنشی به ندرت با تهوع یا اختلالات حسی همراه هستند، در حالی که میگرن معمولاً با تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا و حتی تغییرات بینایی همراه است.
عوامل تشدیدکننده سردرد تنشی بیشتر شامل استرس، وضعیت بدنی نامناسب، استفاده طولانی از صفحهنمایش و کشیدگی عضلات است، اما در میگرن محرکهایی مانند حرکت، نور شدید، صدا، تغییرات هورمونی، برخی غذاها و اختلال خواب نقش دارند.
شدت سردرد تنشی معمولاً خفیف تا متوسط است و به ندرت ناتوانکننده میشود، در حالی که میگرن اغلب شدت متوسط تا شدید دارد و میتواند فعالیتهای روزمره را مختل کند.
از نظر مکانیسم، سردرد تنشی ناشی از کشیدگی عضلانی همراه با حساسیت سیستم عصبی مرکزی است، اما میگرن به دلیل تحریکپذیری عصبی و تغییرات عروقی رخ میدهد.
مدیریت سردردهای تنشی و میگرن
- سردرد تنشی:تمرکز بر بازگرداندن تعادل جسمی و کاهش فشار عضلانی. اصلاح ارگونومی محیط کار، فاصله مناسب از صفحهنمایش، استراحتهای کوتاه، کشش ملایم گردن و شانه، گرما درمانی و نوشیدن آب کافی مؤثر هستند. در صورت تداوم درد، مصرف داروهای مسکن ساده میتواند کمک کند. تکنیکهای آرامسازی، تمرینهای تنفسی و خواب منظم نیز در مدیریت بلندمدت نقش دارند.
- میگرن: نیازمند راهکارهای فردیتر است. برخی افراد با داروهای خاص در شروع حمله پاسخ خوبی میگیرند، برخی دیگر به درمان پیشگیرانه نیاز دارند. تنظیم سبک زندگی اهمیت زیادی دارد: خواب منظم، وعدههای غذایی متعادل، کنترل مصرف کافئین و کاهش محرکهای حسی. ثبت روزانه علائم یا استفاده از ابزارهای دیجیتال برای شناسایی الگوها مفید است. در زمان حمله، محیط آرام و تاریک میتواند شدت علائم را کاهش دهد.
یادداشت:این مقاله صرفاً برای اطلاعرسانی عمومی است و جایگزین مشاوره پزشکی حرفهای نیست. برای هرگونه شرایط پزشکی یا تغییر سبک زندگی، همیشه با پزشک متخصص مشورت کنید.
ارسال نظر