.svg)
انتقاد رتبه یک کنکور تجربی از امتحانات نهایی
داوطلب مشهدی، در کنکور سراسری ۱۴۰۴ موفق به کسب رتبه نخست گروه علوم تجربی شد و نام خود را در صدر برترین‌ها ثبت کرد.
به گزارش پارسینه، در کنکور سراسری سال ۱۴۰۴، آترینا فرحمند موفق شد با پشتکار، برنامه‌ریزی منظم و تاب‌آوری در برابر سختی‌ها، عنوان رتبه یک گروه آزمایشی علوم تجربی را به دست آورد؛ موفقیتی که نه تنها افتخاری شخصی برای او و خانواده‌اش محسوب می‌شود، بلکه الگویی الهام‌بخش برای هزاران داوطلبی است که در مسیر پرچالش کنکور گام برمی‌دارند.
خبرگزاری دانشجو درهمین رابطه گفت‌وگویی اختصاصی با آترینا فرحمند انجام داده که در ادامه می‌توانید بخوانید.
دانشجو: بینندگان مشتاقند بدانند چه شد که از همان ابتدا مسیر علوم تجربی را برگزیدید و راه پزشکی را انتخاب کردید؟
فرحمند: علاقه شخصی‌ام به رشته پزشکی، به‌ویژه حس کمک‌کردن و درمان، دلیل اصلی این انتخاب بود. طبیعی است که در این مسیر خانواده، دوستان و مشاوران نیز همراه شما بودند. از سختی‌های راه و تصمیم‌تان برای رسیدن به رتبه برتر بگویید. راستش سال گذشته اگر کسی از من می‌پرسید چه رتبه‌ای می‌آورم، نهایتاً می‌گفتم رتبه‌ای خوب. کم‌کم به این باور رسیدم که شاید تک‌رقمی شوم، اما هرگز تصور رتبه یک را نداشتم. این موفقیت برایم افتخاری بزرگ است.
دانشجو: اشاره کردید که از همان سال‌های دهم و یازدهم، رتبه‌های برتر شما را تشویق می‌کردند. نقش مشوق‌ها و حمایت خانواده در این مسیر چه بود؟
فرحمند: باور و اعتماد اطرافیان نقشی حیاتی داشت. خانواده‌ام در کنار دلگرمی، حمایت‌های مالی در حد معقول را نیز فراهم کردند؛ هزینه‌هایی همچون مدرسه، کتاب و کلاس‌های لازم. چیزی خارج از عرف نبود و بسیاری از هم‌کلاسی‌هایم هم همین مقدار هزینه داشتند.
دانشجو: این روز‌ها در فضای مجازی گاه صفحات جعلی به نام شما ایجاد می‌شود. بهتر است پیج اصلی خود را معرفی کنید.
فرحمند: بله، متأسفانه برخی افراد سوءاستفاده می‌کنند، اما پیج اصلی من همان است که پیش‌تر معرفی کرده‌ام.
دانشجو: برای رسیدن به این جایگاه، چه مسیری طی کردید؟
فرحمند: در ماه‌های پایانی تقریباً هیچ آزمون جدیدی باقی نمانده بود که نزده باشم. از منابع و مؤسسات مختلف استفاده می‌کردم و دوستانم نیز همیشه یار و همراه بودند.
دانشجو: موضوع ادامه تحصیل در خارج از کشور این روز‌ها برای بسیاری مطرح است. شما چه دیدگاهی دارید؟
فرحمند: به باور من، هیچ‌کس دلش نمی‌خواهد وطنش را ترک کند. اگر شرایط مناسب فراهم باشد، قطعاً ماندن در کشور اولویت دارد. خوشبختانه دانشگاه علوم پزشکی مشهد از برترین مراکز کشور در رشته‌های پزشکی است.
دانشجو: البته خبر‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه ظرفیت رشته پزشکی افزایش نخواهد یافت. این موضوع چه تأثیری بر دانش‌آموزان دارد؟
فرحمند: به نظرم این مسئله طبیعی است. هر شغلی ظرفیت مشخصی دارد. اگر پزشکان بیش از نیاز جامعه تربیت شوند، بخشی از آنان بیکار خواهند ماند؛ بنابراین ظرفیت باید متناسب با تقاضا باشد. افزون بر آن، همه افراد توانایی و علاقه لازم برای پزشکی را ندارند؛ پزشکی شغلی است دشوار، همراه با کشیک‌های طولانی و ارتباط مستمر با بیماران.
من هرگز ادعا نمی‌کنم که ذاتاً برای پزشکی ساخته شده‌ام؛ اما آگاهانه این مسیر را انتخاب کردم و باور دارم هر کسی باید راهی را برود که با استعداد و علاقه‌اش سازگار است. پزشکی شغلی سخت و پرمسئولیت است و همه توان و علاقه‌ی لازم برای آن را ندارند. موفقیت در این مسیر نیازمند انضباط، برنامه‌ریزی دقیق و روحیه‌ی تاب‌آوری است.
برای خود من، نظم مهم‌ترین عامل بود. حتی اگر در خانه یا میان دوستان اتفاقی پیش می‌آمد، سعی می‌کردم برنامه‌ی درسی‌ام را حفظ کنم. این ثبات و پایداری در شرایط دشوار، همان چیزی است که به نظر من کلید عبور از مسیر پرچالش کنکور است. توصیه‌ام به داوطلبان این است که روی همین توانایی تمرکز کنند.
وی در ادامه بیان کرد: از سختی‌های این راه هم خاطرات زیادی دارم. به یاد دارم در تعطیلات نوروز و حتی چهارشنبه‌سوری، زمانی که صدای ترقه در کوچه و خیابان می‌پیچید، من در خانه مشغول مطالعه بودم. گاهی روزانه ۱۲ تا ۱۴ ساعت درس می‌خواندم؛ البته روز‌هایی هم بود که تنها ۱۱ ساعت فرصت داشتم، اما تلاش می‌کردم میانگین بالایی را حفظ کنم.
وی در ادامه بیان کرد: البته مسیر من خالی از بحران هم نبود. رویداد‌هایی که در کشور رخ داد، بر همه‌ی دانش‌آموزان تأثیر گذاشت. به‌ویژه تعویق کنکور، یکی از سخت‌ترین تجربه‌های من بود. من برای کنکور اردیبهشت آماده شده بودم و وقتی آزمون لغو شد، تا مدتی دچار بی‌انگیزگی شدم. حتی نزدیک به ده روز مطالعه را کاملاً کنار گذاشتم. اما کم‌کم با ارتباط گرفتن با دوستان و شروعی آرام، توانستم خودم را بازیابی کنم. به مرور ساعت مطالعه‌ام را افزایش دادم و دوباره به آمادگی لازم رسیدم.
دانشجو: قطعاً هر موفقیتی که به دست می‌آید، با بازتاب‌ها و واکنش‌های گوناگون همراه است. در فضای مجازی همه آزادند نظر بدهند و تحلیل کنند؛ چه درباره رتبه یک علوم تجربی، چه رتبه برتر رشته انسانی یا ریاضی. طبیعی است که در این روز‌ها صحبت‌ها و شایعاتی مطرح می‌شود.
فرحمند: برخی تصاویر شخصی من در فضای مجازی منتشر شده که متأسفانه از صفحه شخصی‌ام برداشته شده‌اند. به نظرم درست نیست که عکس‌های خصوصی این‌گونه بازنشر و به شایعاتی بی‌اساس پیوند زده شوند. مثلاً گفته‌اند این تصاویر مربوط به سال کنکور بوده، در حالی که چنین نیست و هیچ‌کدام ارتباطی با دوران کنکور ندارند. واقعاً هدف از این حرف‌ها را نمی‌دانم.
دانشجو: یکی از مهم‌ترین شایعاتی که پیرامون او شکل گرفته، موضوع مهاجرت است، میشه در خصوص این موضوع یک توضیحی بفرمایید.
فرحمند: بحث ادامه تحصیل در خارج از کشور مطرح شده، اما باور من این است که اگر شرایط مهیا باشد، هیچ‌کس وطن خود را ترک نمی‌کند. دل من با خانواده و سرزمینم است.
دانشجو: یک توضیح به داوطلبان کنکور سال‌های آینده بفرمایید.
فرحمند: امتحانات نهایی در پایه‌های دهم و یازدهم با بار استرس زیادی همراه است. تصور کنید یک ماه تمام باید درگیر آزمون‌ها باشید و اگر تنها یک روز مشکلی پیش بیاید، می‌تواند همه تلاش‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. امیدوارم مسئولان برای این موضوع چاره‌ای بیندیشند. اما به داوطلبان می‌گویم: امیدتان را از دست ندهید، سختی‌ها را تحمل کنید و نگاه‌تان را به آینده بدوزید. موفقیت در انتظار کسانی است که باور و تلاش را با هم همراه می‌کنند.
دانشجو: جناب آقای فرحمند، ابتدا اگر پیامی برای بینندگان دارید بفرمایید.
فرحمند: سلام و عرض ادب دارم خدمت بینندگان محترم. این روز‌ها برای من و همسرم لحظه‌هایی رقم خورد که شاید برای بسیاری از پدر و مادر‌ها هرگز اتفاق نیفتد؛ دیدن نتیجه تلاش‌های ۱۲ ساله فرزند و رسیدن او به رتبه نخست کشور، واقعاً نعمتی بزرگ است.
دانشجو: برخی معتقدند شغل یا مسیر پدر و مادر می‌تواند بر انتخاب فرزند اثر بگذارد. در این باره چه نظری دارید؟
فرحمند: واقعیت این است که کار و شغل ما هیچ ارتباطی با درس و مسیر دخترم نداشت. او بر اساس علاقه و استعداد خودش قدم برداشت. متأسفانه گاهی در فضای مجازی شایعاتی مطرح می‌شود که بیشتر توجیهات بی‌اساس است. دخترم از ابتدای سال دوازدهم روزانه ۹ تا ۱۰ ساعت مطالعه داشت و در ماه‌های پایانی به ۱۲ ساعت هم می‌رسید. به اعتقاد من اگر هر دانش‌آموزی بتواند حداکثر توان خودش را به کار بگیرد، قطعاً به نتیجه خوبی خواهد رسید.
دانشجو: بسیاری معتقدند فشار خانواده‌ها برای موفقیت فرزندان، استرس مضاعفی ایجاد می‌کند. شما چگونه با این موضوع برخورد کردید؟
فرحمند: درست می‌فرمایید. گاهی پدر و مادر می‌خواهند آرزو‌های نرسیده خودشان را در وجود فرزندشان ببینند. این بزرگ‌ترین منبع استرس برای بچه‌هاست. من همیشه به دخترم می‌گفتم در حد توان خودت تلاش کن و همان برای ما کافی است. هیچ‌وقت او را با دیگران مقایسه نکردم. همین آرامش باعث شد بدون استرس اضافی، مسیر را ادامه دهد.
دانشجو: پس از اعلام نتایج، حتماً تبریک‌های زیادی دریافت کردید. چه انتظاری از مسئولان دارید؟
فرحمند: بله، هم در محل کار و هم در منزل، بسیاری از دوستان و مسئولان تبریک گفتند. اما نکته مهم این است که این استعداد‌ها باید دیده شوند و از ظرفیت‌هایشان استفاده شود. وقتی رتبه‌های یک، سه و شش در مشهد به دست می‌آید، این افتخار تنها برای یک خانواده نیست؛ برای کل استان و کشور است. مسئولان باید شرایطی فراهم کنند که ثمره این استعداد‌ها نصیب همه جامعه شود.
دانشجو: اگر خدای نکرده فرزندتان به نتیجه دلخواه نمی‌رسید، باز هم همین‌طور حامی می‌ماندید؟
فرحمند: قطعاً. پدر و مادر در هر شرایطی فرزندشان را دوست دارند. من همیشه گفته‌ام مهم این است که بچه‌ها در حد توان خودشان تلاش کنند. همان‌قدر کافی است و جای شکر دارد.
دانشجو: خانم فرهمند هم در صحبت‌هایشان اشاره کردند که مادرشان مشوق اصلی بوده‌اند. از نقش خودتان هم بفرمایید.
فرحمند: بله، همسرم همیشه پشتیبان او بود. اما من هم سال‌ها عضو انجمن مدرسه بودم و بسیاری از کار‌های تحصیلی فرزندم را پیگیری می‌کردم. واقعیت این است که گاهی بیشتر از خودش ذوق می‌زدم. هنوز هم همین‌طور است.
دانشجو: در پایان، نگاه دخترتان به آینده را چگونه می‌بینید؟
فرحمند: او اکنون دانشجوی پزشکی خواهد شد و به آینده امیدوار است. تخصص را هنوز انتخاب نکرده، اما مهم این است که مسیرش را با انگیزه و اراده ادامه دهد. ما هم همچنان کنارش هستیم.
ارسال نظر