عوارض جانبی شوینده های شیمیایی
این محلول ها به شدت قادر به تحریک چشم، پوست و دستگاه تنفسی هستند و گازهای حاصل از آنها به راحتی استنشاق می شود. این استنشاق منجر به وخامت ریه ها، و زخم شدن مجاری تنفسی می گردد. ممکن است این عوارض جانبی بالافاصله بعد از قرار گرفتن در معرض سفید کننده ها رخ ندهد اما در درازمدت مطمئنا خود را نشان خواهد داد:
فرمالدئید: شکی نیست که فرمالدئید یکی از خطرناک ترین مواد شیمیایی است که در خانه شما وجود دارد. این تحقیقات نشان داده که قرار گرفتن مردان در معرض این ماده شیمیایی برای دوره‌ای طولانی چه بسا به باروری آنها زیان می رساند و شانس تولید مثل آنها را کاهش می دهد.
بوراکس: بوراکس در محصولات متنوع لباسشویی و تمیز کننده خانگی بکار می رود. برخی مطالعات نشان داده که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این ماده شیمیایی منجر به کاهش باروری هم در مردان و هم در زنان می شود.
سفید کننده ها: یکی از رایج ترین محصولات مورد استفاده در تمام جهان است و می تواند منجر به بروز بسیاری از مشکلات سلامتی شود. قرار گرفتن در معرض سفید کننده ها برای طولانی مدت می تواند علاوه بر مسمومیت های شدید، منجر به بروز آسم و ذات الریه، سوزش چشم، درد قفسه سینه و سوزش پوست شود. آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا و سازمان غذا و داروی این کشور اکیدا هشدار داده که این محصولات باید دور از دسترس کودکان قرار داده شود. اگر با مواد سفیدکننده جایی را تمیز می کنید، ترتیبی دهید که تهویه کامل در آن محل برقرار باشد. پنجره را باز کنید یا هواکش را به کار بیندازید.
خوشبوکننده ها: عطرهای مصنوعی حاوی مواد محرک و آلرژن ها هستند و مشکلاتی از قبیل خس خس سینه، دیگر مشکلات تنفسی و سوزش پوست را به همراه دارند. واکنش به این نوع خوشبوکننده ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
آمونیاک: شناخته شده ترین ماده برای پاک کردن سطوح پنجره ها و آینه است. آمونیاک مهم ترین ترکیب هیدروژنه ازت است و در طبیعت از تجزیه مواد آلی ازت دار به دست می آید. آمونیاک گازی است بی رنگ، با مزه فوق العاده تند و زننده که اشک آور و خفه کننده است. گاز آمونیاک از هوا سبک تر است و به سهولت به مایع تبدیل می شود. آمونیاک سبب تحریک دستگاه تنفسی، پوست و چشم می شود و مواجهه با حجم زیاد این گاز برای بدن انسان بسیار خطرناک است زیرا این گاز با آسیب رساندن به شش ها می تواند سبب مرگ فرد شود.
ترکیبات چهارتایی آمونیوم: این ترکیبات مواد شیمیایی هستند که پتانسیل تشدید آسم را در افراد مبتلا دارند و حتی باعث افزایش خطر ابتلا به آسم در افراد سالم می شوند.
اتانول آمین: مونو اتانول آمین در صورت تماس با چشم می تواند سبب تحریک شدید با علائم مشخصه قرمزی، ورم و سوختگی شیمیایی در چشم شود. مایع رقیق تر این ماده می تواند سبب آسیب قرنیه شود. در صدمات شدید نابینایی اتفاق می افتد. غلظت پایین بخار این ماده باعث اختلال در دید می شود که به آن «مه آبی» یا «هاله دید» می گویند. تماس مونو اتانول آمین با پوست می تواند منجر به این مشکلات شود: ناراحتی و درد در موضع آلوده شده، قرمزی بسیار شدید، ورم همراه با سوختگی های شیمیایی، تاول و همچنین آسیب های بافتی. مونو اتانول آمین از راه گوارشی سمیت بسیار کمی دارد، اما می تواند سبب تحریکات شدید، سوختگی دهان، گلو، مری و شکم همراه با درد سینه و شکم، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، سرگیجه، تشنگی، ضعف و غش کردن شود. همچنین می تواند حالتی شبیه شوک، افتادن فشار خون، ضربان نبض کند، بیهوشی و کما را به همراه داشته باشد. مونو اتانول آمین قابل احتراق بوده و در بالاتر از ۸۵ درجه سانتیگراد می تواند با هوا مخلوط قابل انفجاری را تشکیل دهد.
