با شلغم به جنگ دیابت بروید

پارسینه: شلغم با نام علمی Brassica napus از گذشته در طب سنتی برای کاهش قند خون به کار میرفته است. از سوی دیگر شلغم اثر آنتی اکسیدانی دارد و بسیاری از گیاهانی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند، در درمان بیماری دیابت موثر شناخته شده اند.
گزارش شده آنتی اکسیدانهای موجود در شلغم خطر ابتلا به بیماریهایی مانند فشار خون بالا و آرتریت روماتویید را کاهش میدهد. بنابراین، به دلیل این اثرات آنتی اکسیدانی و داشتن ترکیباتی مانند فلاونوئیدها و آنتوسیانین پیش بینی میشود این گیاه در بهبود بیماری دیابت موثر باشد.
ترکیبات مهم
دانههای شلغم حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب اروسیک، لینولئیک و لینولنیک است. گلوکوزینولیتها یکی دیگر از ترکیبات مهم شلغم هستند که اثرات ضدسرطانی دارند. همچنین شلغم حاوی آب، مجموع کربوهیدرات ها، بتاکاروتن، آهن، فسفر، کلسیم، پتاسیم، چربی، فیبر، ویتامینهای گروه B. و ویتامین c. است. گیاهان گونههای Brassica از جمله شلغم دارای مقادیر زیادی آنتوسیانین هستند و ترکیبات حاوی آنتوسیانین با تحریک سلولهای B. پانکراس موجب ترشح انسولین شده و در نتیجه در پیشگیری و درمان دیابت نوع ۲ موثرند.
همچنین شلغم دارای مقادیر زیادی فلاونوئید است و فلاوونوئیدها دارای اثر بسیار مفیدی به ویژه در بیماری دیابت هستند. با توجه به اینکه عصاره شلغم پخته قند و چربی خون را کاهش و کلسترول ـ. HDL را افزایش میدهد، ممکن است بتواند داروی مناسبی برای کاهش قند و چربی خون در افراد دیابتی بوده و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی ـ. عروقی را کاهش دهد.
تاریخچه
شلغم بومی غرب آسیاست و قرن هاست به عنوان خوراک دام و انسان مصرف میشود. شلغم قبل از پیدایش سیب زمینی یکی از محصولات عمده خوراکی مردم اروپا و در قرون وسطی غذای مردم فقیر بوده است. این گیاه در نواحی و فصول سرد به راحتی قابل کشت است. در حال حاضر شلغم در فصلهای پاییز و زمستان در اروپا، آسیا، کانادا و آمریکای شمالی کشت میشود. بر اساس برخی اسناد شلغم از چهار هزار سال قبل در اروپا کشت میشده است.
داروشناختی
شلغم به علت وجود ویتامین ها، املاح و مواد مهم دیگر جزء گیاهان و سبزیجات ارزنده است. از مهمترین خواص شلغم اثرات ضدسرطانی، ضدمیکروب و ضدویروسی آن است. همچنین ادرارآور، دافع سنگهای کلیوی، کاهش دهنده اسیداوریک و درمان کننده نقرس است. خاصیت مفید شلغم تسکین و درمان مشکلات تنفسی از جمله برونشیت و زکام است. همچنین موجب تصفیه خون میشود و نیز محافظ کبد است. استفاده از شلغم به صورت ضماد و مرهم برای درمان التهاب کورک، آبسه و زخمها بسیار مفید است.
عوارض جانبی
در حد مصرف خوراکی و دارویی بدون عارضه بوده و گزارشی از سمیت یا عوارض جانبی در این حد وجود ندارد. مصرف زیاد شلغم برای افراد تیروئیدی خوب نیست. مصرف زیاد شلغم و یا روغن آن ممکن است باعث اثرات سمی بر روی قلب شود.
ترکیبات مهم
دانههای شلغم حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب اروسیک، لینولئیک و لینولنیک است. گلوکوزینولیتها یکی دیگر از ترکیبات مهم شلغم هستند که اثرات ضدسرطانی دارند. همچنین شلغم حاوی آب، مجموع کربوهیدرات ها، بتاکاروتن، آهن، فسفر، کلسیم، پتاسیم، چربی، فیبر، ویتامینهای گروه B. و ویتامین c. است. گیاهان گونههای Brassica از جمله شلغم دارای مقادیر زیادی آنتوسیانین هستند و ترکیبات حاوی آنتوسیانین با تحریک سلولهای B. پانکراس موجب ترشح انسولین شده و در نتیجه در پیشگیری و درمان دیابت نوع ۲ موثرند.
همچنین شلغم دارای مقادیر زیادی فلاونوئید است و فلاوونوئیدها دارای اثر بسیار مفیدی به ویژه در بیماری دیابت هستند. با توجه به اینکه عصاره شلغم پخته قند و چربی خون را کاهش و کلسترول ـ. HDL را افزایش میدهد، ممکن است بتواند داروی مناسبی برای کاهش قند و چربی خون در افراد دیابتی بوده و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی ـ. عروقی را کاهش دهد.
تاریخچه
شلغم بومی غرب آسیاست و قرن هاست به عنوان خوراک دام و انسان مصرف میشود. شلغم قبل از پیدایش سیب زمینی یکی از محصولات عمده خوراکی مردم اروپا و در قرون وسطی غذای مردم فقیر بوده است. این گیاه در نواحی و فصول سرد به راحتی قابل کشت است. در حال حاضر شلغم در فصلهای پاییز و زمستان در اروپا، آسیا، کانادا و آمریکای شمالی کشت میشود. بر اساس برخی اسناد شلغم از چهار هزار سال قبل در اروپا کشت میشده است.
داروشناختی
شلغم به علت وجود ویتامین ها، املاح و مواد مهم دیگر جزء گیاهان و سبزیجات ارزنده است. از مهمترین خواص شلغم اثرات ضدسرطانی، ضدمیکروب و ضدویروسی آن است. همچنین ادرارآور، دافع سنگهای کلیوی، کاهش دهنده اسیداوریک و درمان کننده نقرس است. خاصیت مفید شلغم تسکین و درمان مشکلات تنفسی از جمله برونشیت و زکام است. همچنین موجب تصفیه خون میشود و نیز محافظ کبد است. استفاده از شلغم به صورت ضماد و مرهم برای درمان التهاب کورک، آبسه و زخمها بسیار مفید است.
عوارض جانبی
در حد مصرف خوراکی و دارویی بدون عارضه بوده و گزارشی از سمیت یا عوارض جانبی در این حد وجود ندارد. مصرف زیاد شلغم برای افراد تیروئیدی خوب نیست. مصرف زیاد شلغم و یا روغن آن ممکن است باعث اثرات سمی بر روی قلب شود.
منبع:سیناپرس
ارسال نظر